INTIME NEWS

Χαρακτηριστικά, σε έναν καταιγισμό εξελίξεων στον απόηχο της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν, την προηγούμενη βδομάδα, στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, ακολούθησαν δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού ότι μια ενδεχόμενη «απομείωση κυριαρχίας» «είναι μία σχετική έννοια» καθώς «οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης».

Τη σκυτάλη πήραν στελέχη της κυβέρνησης, όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, ο οποίος ανέφερε ότι εφόσον οι δύο κυβερνήσεις φτάσουν στη Χάγη «θα έχουμε μία απόφαση η οποία θα συνεπάγεται εκατέρωθεν υποχωρήσεις από τις αρχικές θέσεις της διαπραγμάτευσης».

Στο μεταξύ, μιλώντας στην Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης πάσχιζε να απαλύνει τις εντυπώσεις παίζοντας με τις λέξεις και λέγοντας πως «σε μία συζήτηση μπορεί να υπάρξουν κάποιες αποκλίσεις από την αρχική μας γραμμή. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι μία συζήτηση ακριβώς αυτό ενέχει: Το στοιχείο της συζήτησης, ώστε σε κάποια στιγμή να μπορέσει να υπάρξει μία κοινή πλεύση, μία σύζευξη».

Προηγουμένως, ο Γ. Γεραπετρίτης έσπευδε στις Βρυξέλλες για επαφές σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, με άξονα τα Ελληνοτουρκικά και τα επόμενα βήματα της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Την Πέμπτη συναντήθηκε με τον γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ. Με νωπές τις μνήμες από τις απροσμέτρητες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και τις υπερπτήσεις τουρκικών - «συμμαχικών» μαχητικών πάνω ακόμα και από ελληνικό έδαφος, ο Γεραπετρίτης έλεγε σχετικά ότι «είναι εξόχως σημαντικό, κατά τη λήψη αποφάσεων για την προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού προς κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, να εξασφαλίζεται ότι ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί δεν χρησιμοποιούνται κατά ΝΑΤΟικών συμμάχων» - ζητώντας δηλαδή από το ΝΑΤΟ που εκτός των άλλων βλέπει το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο να «εξασφαλίσει» την Ελλάδα έναντι... της ΝΑΤΟικής συμμάχου Τουρκίας.

Συζήτησαν και για την Ουκρανία, με τον υπουργό Εξωτερικών να υπογραμμίζει τη «σημαντική και πολυδιάστατη ελληνική αρωγή» στο Κίεβο. Αλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση φιγουράρει ανάμεσα στις πρώτες που έσπευσαν να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια στην κυβέρνηση Ζελένσκι.

Διόλου τυχαία, την Τρίτη ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη της (υπό αμερικανική καθοδήγηση) «Ομάδας Επαφής για την Αμυνα στην Ουκρανία». Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν ο υπουργός Αμυνας της Ουκρανίας, Ολ. Ρέζνικοφ, ο γγ του ΝΑΤΟ, υπουργοί, υφυπουργοί Αμυνας και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι ΕΕ και ΝΑΤΟ. Επισήμως, συζητήθηκαν «ο συντονισμός για την παροχή αμυντικού υλικού, την εκπαίδευση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και τη συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών για κάλυψη των εξοπλιστικών αναγκών για την άμυνα της χώρας». Κατά την παρέμβασή του, άλλωστε, ο Δένδιας τόνισε τη «σταθερή και ακλόνητη θέση» της κυβέρνησης για στήριξη της Ουκρανίας, διαβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει «να παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια για όσο διάστημα απαιτηθεί».

Στο μεταξύ «ανταλλαγή απόψεων» μεταξύ Στόλτενμπεργκ - Γεραπετρίτη έγινε και για τις «εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο» με τον Ελληνα υπουργό να επιμένει - βάζοντας, εκ μέρους της κυβέρνησης, τους ευρωατλαντικούς σε ρόλο επιδιαιτητή στην περιοχή - ότι «το ΝΑΤΟ θα πρέπει να εστιάζει περισσότερο την προσοχή του και στις εξελίξεις στην περιοχή της Νότιας Γειτονίας, της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου». Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, αναφέρθηκε στην «εμβάθυνση των σχέσεων ΕΕ - ΝΑΤΟ», τονίζοντας ότι «απαρέγκλιτος όρος είναι η πλήρης συμμετοχή της Κύπρου στη συνεργασία αυτή», μπλέκοντας και την Κυπριακή Δημοκρατία στα σχέδια αυτά. Δεν περνά απαρατήρητο ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν τη μέρα της μαύρης επετείου της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, με γνωστό τον ρόλο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην κυπριακή τραγωδία, δείχνοντας πόση αξία έχουν τα φληναφήματα περί «ασφάλειας» και «εγγύησης» των κυριαρχικών δικαιωμάτων που - δήθεν - παρέχουν σε οποιονδήποτε λαό αυτές οι λυκοσυμμαχίες.

Θυμίζουμε, εξάλλου, ότι ήδη από την 1/10/2020 έχει στηθεί στην έδρα του Οργανισμού στις Βρυξέλλες ένας «διμερής στρατιωτικός μηχανισμός αποκλιμάκωσης», με στόχο, επισήμως, τη «μείωση του κινδύνου συμβάντων και ατυχημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο», με «τη δημιουργία μιας ανοιχτής γραμμής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, για τη διευκόλυνση της αποκλιμάκωσης στη θάλασσα ή στον αέρα». Στην πλατφόρμα αυτή έρχονται έκτοτε σε επαφή τα αρμόδια στρατιωτικά στελέχη των δύο πλευρών που υπηρετούν στις Βρυξέλλες, με την Αγκυρα να προωθεί εκεί συστηματικά τις επιδιώξεις της υπό ΝΑΤΟική «ομπρέλα».

Αλλωστε, ήδη η ελληνοτουρκική «συνεργασία» προωθείται επί του πεδίου για τους σκοπούς του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικά, συμμετέχοντας την προηγούμενη βδομάδα οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στη «Διακλαδική Συμμαχική Δράση» «NEPTUNE STRIKE 23-2» στην Ανατ. Μεσόγειο, πήραν μέρος και σε σενάριο αεροναυτικής συνεργασίας Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας. «Η παρουσία των Βρετανών στην πραγματικότητα αποτέλεσε συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, με σκοπό η Συμμαχία να εκπέμψει ένα σήμα ότι η περίοδος νηνεμίας μεταξύ των δύο κρατών - μελών της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ αξιοποιείται προς όφελος και των σκοπών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου», εκτιμούσε σχετικά η «Καθημερινή».

Αργότερα την Πέμπτη ο Γεραπετρίτης μετείχε στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, όπου εστίασαν στο Ουκρανικό, ενώ επίσης οι υπουργοί «αντάλλαξαν απόψεις» για «θέματα ασφάλειας» με τον Αμερικανό ομόλογό τους, Αντονι Μπλίνκεν.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο Γεραπετρίτης τόνισε στον Αμερικανό ΥΠΕΞ ότι για την ελληνική κυβέρνηση «η διατλαντική ενότητα αποτελεί αναγκαιότητα, ειδικά αυτήν την περίοδο και ότι η υπεράσπιση της Ουκρανίας είναι θέμα αρχής», ενώ πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα συμβάλλει στην προσπάθεια, παρέχοντας στην Ουκρανία σημαντική αρωγή», παραπέμποντας στις σχετικές ανακοινώσεις Μητσοτάκη την περασμένη βδομάδα ότι η κυβέρνηση θα συνεισφέρει 2,5 εκατομμύρια ευρώ στο Συνολικό Πακέτο Βοήθειας για την Ουκρανία.

Παράλληλα επεσήμανε ότι «κυρίως μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, η Ελλάδα διασφαλίζει την ταχεία ανάπτυξη των δυνάμεων των Συμμάχων στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, καθώς και τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τις χώρες της άμεσης γειτονίας, ιδιαίτερα μέσω της κατασκευής τερματικών σταθμών LNG, καθώς και ηλεκτρικών διασυνδέσεων».

Διαβεβαίωσε, εξάλλου, τον Αμερικανό ότι την επαύριο της Συνόδου Κορυφής του Βίλνιους, Ελλάδα και Τουρκία «θα προετοιμάσουν τα επόμενα βήματα συνεργασίας», καθώς η Αθήνα «είναι διατεθειμένη να οικοδομήσει πάνω στο θετικό κλίμα, αρκεί να υπάρχει ανάλογη ανταπόκριση».

Διαβεβαίωσε επίσης ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει την «ευρωατλαντική πορεία» των Δυτικών Βαλκανίων και ότι «προσφέρει απτή υποστήριξη, όπως αεροπορική αστυνόμευση, καθώς και τεχνική βοήθεια».

Διαβεβαιώσεις έδωσε και για τη συμμετοχή της χώρας σε όλα τα αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής σχήματα που στήνονται στην περιοχή. «Για παράδειγμα», είπε, «οι σχέσεις μας με το Ισραήλ έχουν φτάσει σε εξαιρετικό επίπεδο, ενώ έχουμε αναπτύξει στενούς δεσμούς και συνεργασία με την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και τόσες άλλες». Αλλωστε την Τετάρτη γίνεται στη Λευκωσία, σε επίπεδο ηγετών, η τριμερής Σύνοδος Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Για τις «εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», ο Γεραπετρίτης ενημέρωσε και τους Ευρωπαίους ομολόγους του, επισημαίνοντας τις «προοπτικές που ανοίγονται» μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν.

Αναλύοντάς τους τον οδικό χάρτη από δω και στο εξής, είπε πως οι δύο πλευρές θα συνεχίσουν τον διάλογο σε τρεις πυλώνες: α) Πολιτικό Διάλογο, β) Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και γ) Θετική Ατζέντα. Πρόσθεσε ότι «κοινός στόχος είναι να διεξαχθεί το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στη Θεσσαλονίκη, πριν από το τέλος του έτους. Ως προς αυτό, έχω ήδη εκφράσει την ετοιμότητά μου να συναντήσω ξανά τον Τούρκο ομόλογό μου Χ. Φιντάν, στο εγγύς μέλλον, προκειμένου να προετοιμάσω τα επόμενα βήματα», διαβεβαίωσε.

Σημειωτέον, συζήτηση στο ΣΕΥ έγινε και για τις ευρω-τουρκικές σχέσεις, με την ελληνική πλευρά από τη μια να κλείνει το μάτι στην Αγκυρα, λέγοντας ότι «έχει διαχρονικά υποστηρίξει τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ», τονίζοντας ωστόσο ότι «θεμελιώδης προϋπόθεση» είναι η ειρήνη και η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και του διεθνούς δικαίου που «κόβεται και ράβεται» στα μέτρα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

Αλλωστε, ο ίδιος ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ Ζ. Μπορέλ, δήλωνε με το πέρας του ΣΕΥ ότι «υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον να αναπτύξουμε μια πιο ισχυρή σχέση ΕΕ - Τουρκίας», «να χτίσουμε πάνω σε κοινά συμφέροντα, προσπαθώντας να γεφυρώσουμε τις υπάρχουσες διαφορές».

Ενδεικτική και η απάντηση Μπορέλ σε ερώτημα που δέχτηκε σχετικά με το τι βήματα περιμένουν οι Βρυξέλλες να κάνει η ΕΕ: «Δεν είναι μόνο τι περιμένει η ΕΕ από την Τουρκία, αλλά και τι περιμένει η Τουρκία από την ΕΕ», είπε, υπογραμμίζοντας ότι είναι μια «αμφίδρομη» διαδικασία, ουσιαστικά δίνοντας στην Αγκυρα τον πρώτο λόγο στο παζάρι, εκφράζοντας παράλληλα το γνωστό ευρωενωσιακό ευχολόγιο για «αποκλιμάκωση» στην Ανατ. Μεσόγειο, η οποία «θα βοηθήσει στη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή».

Στην ίδια βάση μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί, στο περιθώριο του ΣΕΥ, η συνάντηση Γεραπετρίτη με την Γερμανίδα ομόλογό του Αν. Μπέρμποκ, καθώς και το Βερολίνο διεκδικεί ενεργό ρόλο στην επιτάχυνση του παζαριού στα Ελληνοτουρκικά.