Ο βουλευτής του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κοντά στους κατοίκους

Ο «Ριζοσπάστης» σε ένα μικρό οδοιπορικό βρέθηκε στις πυρόπληκτες περιοχές, σε σπίτια μεροκαματιάρηδων που πολλοί μετά τη σύνταξη ήρθαν στην περιοχή για μόνιμη κατοικία. Από την πρώτη στιγμή, κοντά στους κατοίκους βρέθηκε και ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ.

Οι καταγγελίες πέφτουν βροχή στις συζητήσεις: Για καθυστερήσεις στην επέμβαση της Πυροσβεστικής, για κρουνούς που ήταν μισοάδειοι, για άδειες υδροφόρες, για όχημα της Πυροσβεστικής με προβληματικά λάστιχα. Ενδεικτικές ελλείψεις, απόρροια ενός αντιπυρικού σχεδιασμού «κομμένου και ραμμένου» στις «αντοχές» της κερδοφορίας των ομίλων. Ελλείψεις, που την κρίσιμη ώρα λειτουργούν καθοριστικά, αφού καθυστερήσουν την κατάσβεση του μετώπου ή μιας αναζωπύρωσης, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα, το βιος των ανθρώπων.

INTIME NEWS

Οι κόποι μιας ζωής συντρίμμια

Οπως θα μας πει ο Μπάμπης Χατζηζώης, «τεράστιες φλόγες πέρασαν από το σπίτι μου, που είναι δίπλα σε ρέμα με πυκνό δάσος. Ευτυχώς οι ζημιές είναι μόνο εξωτερικές. Είχα φροντίσει να καθαρίσω τον περιβάλλοντα χώρο». Το σπίτι αυτό στην οδό Μενεξέδων το έχτιζε με τα χέρια του σιγά - σιγά από το 1977. Το 2012, που συνταξιοδοτήθηκε από την οικοδομή, ήρθε για μόνιμη εγκατάσταση με την σύζυγό του. «Η φωτιά ξεκίνησε γύρω στις 2 το μεσημέρι από την Καλλιθέα. Ενας γείτονας με ειδοποίησε και βγαίνοντας από το σπίτι είδα μια μαυρίλα να σκεπάζει την περιοχή. Γύρω στις 3 άρχισαν να έρχονται τα πρώτα πυροσβεστικά και περιπολικά, οχήματα του δήμου για να απομακρύνουν τον κόσμο. Στις 3.30 που η κατάσταση είχε "φουντώσει" για τα καλά, ήρθαν και τα πρώτα εναέρια. Οι πυροσβέστες πρέπει να έσωσαν πολλά σπίτια. Με την γυναίκα μου μπήκαμε βιαστικά στο αυτοκίνητο και φύγαμε μόνο με ένα μπουκάλι νερό και το κινητό. Ούτε τα φάρμακά μας δεν προλάβαμε να πάρουμε. Φεύγοντας η φωτιά μας "κυνηγούσε". Πρέπει να κάηκαν 20-25 σπίτια. Μείναμε δυο χιλιόμετρα μακριά από τη φωτιά, αλλά μετά απομακρυνθήκαμε και άλλο αφού η πυρκαγιά κατέβαινε. Δεν υπήρχαν περιμετρικές ζώνες προστασίας γύρω από τον οικισμό. Η φωτιά "έτρεχε" από οικόπεδο σε οικόπεδο και μετά "έπιανε" τα σπίτια. Κρανίου τόπος. Ο δήμος είχε καθαρίσει μόνο τους δρόμους δεξιά και αριστερά. Τίποτα άλλο δεν είχε γίνει».

Στην Καλλιθέα η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη, αφού οι οικισμός δεν έχει υποστεί τόσες ζημιές. Στον οικισμό Γαλήνη που έχει 70-80 κατοίκους, ο Κώστας θα μας πει ότι «τη Δευτέρα το απόγευμα φαινόταν η φωτιά να "κατεβαίνει" το βουνό. Κατά τις 4.30 καλούσαμε την Πυροσβεστική. Στις 5.30 οι φλόγες ήταν εδώ. Στις 7.30 ήρθε η Πυροσβεστική, την ώρα που κατέφθανε συνεργείο τηλεοπτικού σταθμού. Μόνο δυο βυτιοφόρα με εθελοντές είχαν έρθει πιο πριν, αλλά το ένα από αυτά δεν είχε νερό. Προσπάθησε να γεμίσει με νερό από τον κρουνό της γέφυρας, αλλά αυτός ήταν μισογεμάτος». Οπως θα προσθέσει, «την Τρίτη στις δύο τα ξημερώματα σημειώθηκε αναζωπύρωση. Λίγο πριν τις τέσσερις ήρθε στον οικισμό όχημα της Πυροσβεστικής χωρίς νερό. Το ακολουθούσε ένα άλλο που επειδή είχε ελαττωματικά λάστιχα δεν μπορούσε να κάνει όπισθεν για να εκτελέσει ελιγμό. Τελικά αυτό το όχημα τροφοδότησε με το νερό που είχε τα άλλο υδροφόρο της Πυροσβεστικής. Αυτή η κατάσταση καταλαβαίνετε πως καθυστέρησε σημαντικά το έργο της κατάσβεσης».

Λίγο πιο κάτω δυο γέροντες, η Ελένη και ο Παναγιώτης, μαζεύουν ό,τι απέμεινε στα αποκαΐδια του σπιτιού τους που έχει καταστραφεί ολοσχερώς. «Πριν 20 χρόνια πήραμε τη σύνταξη και αποφασίσαμε να φύγουμε από την Αθήνα και να ζήσουμε εδώ που είναι πιο ήσυχα. Την ώρα της φωτιάς, ήμασταν λίγο πιο έξω από τον οικισμό, στη γέφυρα, διότι η Αστυνομία δεν άφηνε να πλησιάσουμε. Είπα στους αστυνομικούς να καλέσουν την Πυροσβεστική, κάτι που έκαναν. Εβλεπα το πεύκο που ήταν κοντά στο σπίτι να έχει "λαμπαδιάσει". Λίγο μετά άρχισε να καίγεται το σπίτι μας. Οι κόποι μιας ζωής καίγονταν και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Η φωτιά κατέστρεψε τα πάντα. Κάηκαν και οι κότες στο κοτέτσι. Δεν απέμεινε τίποτα. Καμιά σημασία δεν μας έδωσαν. Ο δήμος;... Πώς θα φτιάξουμε το σπίτι μας; Να σταθούμε λίγο στα πόδια μας».

Στον Αγ. Χαράλαμπο την Τρίτη η φωτιά είχε αναζωπυρωθεί. Οπως θα μας πει ο Γιώργος, «στο σπίτι που μένω με την σύζυγό μου ήμασταν τέσσερα άτομα παλεύοντας να το σώσουμε. Το πρωί η φωτιά ήταν ακόμα μακριά. Μετά κατέβηκε κι έφτασε το μεσημέρι στον οικισμό. Μετά ήρθαν αστυνομικοί και με πήραν "σηκωτό". Είμαστε από τους τυχερούς. Σώθηκε το σπίτι με ζημιές στον βοηθητικό χώρο. Υπήρχαν οχήματα της Πυροσβεστικής, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά. Η φωτιά πέρασε από το ρέμα δίπλα από τον οικισμό και τα υπερκέρασε. Το πεύκο καιγόταν δίπλα από το σπίτι και φώναξα την Πυροσβεστική για να το σβήσει».

Πιο κάτω στον παράδρομο της Εθνικής Οδού συναντάμε τα πληρώματα των οχημάτων της Πυροσβεστικής. Εχουν αλλάξει την προηγούμενη βάρδια. «Θα κάνουμε την 24ωρη βάρδιά μας και την Πέμπτη θα είμαστε πάλι στον σταθμό επιφυλακή». Κανονικά μετά από 24ωρη βάρδια χρειάζεται 48ωρο ρεπό, κάτι που τις αντιπυρικές περιόδους συνήθως δεν τηρείται. Δίνεται μόνο ένα 24ωρο για ανάπαυση. Αλλά στις γενικές επιφυλακές αρκετές φορές «ξεχνιέται» και αυτό, όπως μας είπαν.