«Διακομματικό», «ακομμάτιστο» και «υπερκομματικό» θέλει τον υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας, στις επόμενες δημοτικές εκλογές, ο Δ. Αβραμόπουλος. Ετσι δήλωσε τις προάλλες. Κι όταν λέει, βέβαια, διακομματικό και ακομμάτιστο, εννοεί άκρως δικομματικό ή, με άλλα λόγια, μια υποψηφιότητα, που θα την υποστηρίξουν από κοινού το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Βλέπετε, όταν ένας δήμαρχος εφαρμόζει... δημιουργικά και αποτελεσματικά τις πολιτικές των «νόμων της αγοράς», της μονόπλευρης λιτότητας και των αντιλαϊκών φόρων, της πολύμορφης εξυπηρέτησης της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», κλπ., κλπ., βαφτίζεται σύγχρονος, ακομμάτιστος, ανανεωτικός, κλπ. Οταν αγωνίζεται, όμως, για τα λαϊκά συμφέροντα και αντιπαλεύει τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές και μέτρα, τότε είναι δογματικός, αναχρονιστικός, βαθιά κομματικός, κλπ., κλπ., δηλαδή κομμουνιστής ή, το λιγότερο, αριστερός.

Και δεν έχουμε, βέβαια, απολύτως τίποτε με τον χαρακτηρισμό κομματικός - άλλωστε, οι πάντες είναι κομματικοποιημένοι, στον ένα ή άλλο βαθμό - αλλά σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί, πέρα από την εξόφθαλμη υποκρισία, μέχρι και πρόβλημα απλής συνεννόησης θα 'χουμε σ' αυτή τη χώρα, έτσι όπως πάμε...