"Πυρήνας της πολιτικής για το βιβλίο πρέπει να είναι η δημιουργία αναγνωστών και ο δήμος μπορεί να πάρει μια σειρά μέτρων για το σκοπό αυτό, αλλά και να ζητήσει από την Κεντρική εξουσία την άσκηση μιας τέτοιας πολιτικής".Γιατί, διαφορετικά και η Εκθεση Βιβλίου θα είναι μια έκθεση "σε μια πόλη χωρίς αναγνώστες". Αυτή ήταν η πρώτη, γενικότερης σημασίας, επισήμανση, που έκανε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Λεων. Αυδής,μιλώντας στο ραδιοσταθμό "9,84", κατά την προχτεσινή επίσκεψή του στη 21η Γιορτή Βιβλίου στο Πεδίον του Αρεως.

Ο υποψήφιος δήμαρχος, συνοδευόμενος από στελέχη της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" και της "Αριστερής Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας για την Αθήνα", που υποστηρίζει την υποψηφιότητά του, συζήτησε με τους εργαζόμενους και επισκέπτες της Εκθεσης, στους οποίους και διανεμήθηκε κείμενο με το χαρακτηριστικό τίτλο "Εκθεση βιβλίου σε μια πόλη χωρίς αναγνώστες".

Οπως σημειώνεται στο σχετικό κείμενο των δύο Κινήσεων "παρά τη ραγδαία αλλαγή του τρόπου ζωής στην πόλη, τον περιορισμό του ελεύθερου χρόνου μας και τη διαρκή λιτότητα που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, ένας μεγάλος αριθμός από μας αναγνωρίζει στο βιβλίο κάτι ωφέλιμο, χρήσιμο, πολύτιμο".Ομως, η πραγματικότητα στον τομέα του βιβλίου έχει και άλλες, μη θετικές πτυχές. Οπως τονίζεται: "Αν κριτήριο για τη διάδοση του βιβλίου και της ανάγνωσης ήταν ο αριθμός των προσερχομένων στις εκθέσεις και ο αριθμός των νέων εκδόσεων", (εδώ να σημειώσουμε ότι ετησίως εκδίδονται περί τους 5.000 τίτλους βιβλίων) "τότε θα μπορούσε, ίσως, κανείς να πει ότι το βιβλίο γνωρίζει στις μέρες μας πρωτοφανή άνθηση. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια".

Παραφράζοντας μια παλιά, "ιστορική" φράση, οι δύο Κινήσεις αναφέρουν:

"Σήμερα ευημερούν οι αριθμοί των νέων εκδόσεων, αλλά πάσχουν οι αναγνώστες.Παγιδευμένοι σε μια πόλη που μας κλέβει τον ελεύθερο χρόνο, υποταγμένοι σε ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που δε γνωρίζουν ωράρια και αργίες, πολιορκημένοι καθημερινά από το φτηνό θέαμα μιας κυρίαρχης ιδιωτικής τηλεόρασης, οι πιο πολλοί και οι πιο πολλές από μας έχουμε "διαρρήξει" τις σχέσεις μας με το βιβλίο και την ανάγνωση. Ο,τι θα μπορούσε να έχει απομείνει όρθιο το αποτελειώνει η λιτότητα - λιτότητα δίχως τέλος - για τους εργαζόμενους, που κάνει το βιβλίο να μοιάζει ακριβό είδος πολυτελείας".

Ως απάντηση στα μεγάλα λόγια των κυβερνώντων υπέρ του βιβλίου κάθε χρόνο στα εγκαίνια της Εκθεσης, λόγια που αυτοδιαψεύδονται από την ίδια την πολιτική τους, τονίζεται: "Είμαστε άραγε καταδικασμένοι να περιφερόμαστε ανάμεσα σε πάγκους βιβλίων, που, ενδεχομένως, θα θέλαμε αλλά δεν μπορούμε να διαβάσουμε;". Θέτοντας το ερώτημα σημειώνεται και ο κίνδυνος: "Αν συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι καθορίζουν, ερήμην μας, τους όρους της ζωής μας, σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο".

"Εμείς, όμως εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι το βιβλίο, η μόρφωση, ο πολιτισμός, είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των "ειδικών". Είναι κάτι που μας αφορά όλους και όλες. Τα βιβλία έχουν ιδιαίτερη αξία γιατί μας " κοινωνούν" ιδέες, συναισθήματα, γνώσεις που διευρύνουν τους ορίζοντες της ζωής μας",τονίζεται στο κείμενο.

Και οι δύο κινήσεις καταλήγουν: "Σας καλούμε να αγωνιστείτε μαζί μας για:

• "Ενίσχυση της "συνήθειας" της ανάγνωσης, ξεκινώντας από τη δημιουργία βιβλιοθηκών σε σχολεία, γειτονιές.Καθιέρωση προσιτής τιμής βιβλίου, με τημείωση του ΦΠΑ για τα βιβλία στο κατώτερο δυνατό βαθμό και με άλλα παράλληλα μέτρα".
• "Για την πόλη και την κοινωνία. Γιατί, όπως μια πόλη που ο καθένας κι η καθεμιά μας χάνει καθημερινά δυο τρεις ώρες καθηλωμένος στα μέσα μεταφοράς δε δημιουργεί αναγνώστες, αλλά έτοιμους πελάτες της τηλεχαύνωσης και των ριάλιτι σόου. Γιατί μια πολιτική που γεννά ανέργους, ημιαπασχολούμενους, φτωχούς, δεν προάγει τη διάδοση του βιβλίου, όσο κι αν κάποιοι καπάτσοι του εκδοτικού χώρου βολευτούν με κάποιες επιδοτήσεις του υπουργείου Πολιτισμού. Γιατί το βιβλίο αναπτύσσεται με τη δημιουργία αναγνωστών και όχι, απλώς, με επιδοτήσεις. Γιατί, αν εμείς οι ίδιοι δε διεκδικήσουμε το δικαίωμα να έχουμε λόγο για όσα ζούμε στην πόλη και να προωθήσουμε εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις, θα είμαστε πάντα θεατές όσων - μέσω των μηχανισμών της αγοράς - αποβλέπουν μόνο στο εμπορικό κέντρο και όχι στην προώθηση του πολιτισμού".