"Αν πας στο Λαύριο, εδώ στο λιμάνι στάσου/ απόγονε του αύριο κάτσε και αφουγκράσου/ Στάσου μπροστά στο άγαλμα/ και κοίτα το Μακρονήσι/ στοχάσου τον πολιτισμό από την άγρια δύση/ άλλοι το θεωρήσανε του καθεστώς κορόνα/ κι άλλοι που ήτανε σοφοί για νέο Παρθενώνα/ Στάσου μπροστά με σεβασμό στη σμιλεμένη πέτρα/ κάνε και συ λογαριασμό και όσους λείπουν, μέτρα".

Αυτοί οι στίχοι απαγγέλθηκαν από αντιστασιακό ποιητή στην εκδήλωση μνήμης που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή στο χώρο του μνημείου της Μακρονήσου, στο Λαύριο, και αποδίδουν τη συγκίνηση όλων όσοι παρέστησαν.

Την εκδήλωση για τη συμπλήρωση 47 χρόνων από τα αιματηρά γεγονότα της Μακρονήσου, διοργάνωσαν το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ Λαυρίου, η ΠΕΚΑΜ και ο Δήμος, μπροστά στο άγαλμα της μάνας, της αδελφής και συντρόφισσας που ατενίζει το μαρτυρικό νησί.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και χαιρέτισε ο Δήμος Κουμπούρης,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ ο οποίος είπε μεταξύ άλλων: "Το έπος της Εθνικής Αντίστασης είναι ο φάρος των αγώνων του λαού. Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, στους αγωνιστές της Μακρονήσου, σ' όλους τους εξόριστους αγωνιστές που με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους - που αδυνατεί να καταγράψει, να γράψει και να περιγράψει η πένα - έβαλαν τη σφραγίδα στον τόπο μας. Τιμή και δόξα στους επιζώντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που και σήμερα στις δύσκολες εποχές βαδίζουν με το κεφάλι ψηλά. Που με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους δίνουν και σήμερα το παράδειγμα σ' όλους εμάς τους νεότερους για το πώς πρέπει να αγωνιζόμαστε, για να κατακτούμε στη ζωή. Γιατί τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται".

"Οι δρόμοι της προόδου, οι λεωφόροι που οδήγησαν στις μεγάλες ανθρώπινες κατακτήσεις δεν υπήρξαν ποτέ σπαρμένοι με ρόδα", είπε μεταξύ άλλων στο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Λαυρίου Σταύρος Παπασταυρόπουλος."Αντίθετα - συνέχισε - ήταν δρόμοι κακοτράχαλοι και λεωφόροι γεμάτοι από εμπόδια, που πολλές φορές έμοιαζαν να είναι ανυπέρβλητα. Κι όμως ο άνθρωπος δημιουργός, ο άνθρωπος οικοδόμος της ζωής πάντα κατάφερνε να ξεπερνά αυτά τα εμπόδια, αυτό σημαίνει ότι οι ανθρώπινες θυσίες δεν είναι μάταιες".

Και η εκδήλωση έκλεισε με κατάθεση στεφάνων και απαγγελία ποιημάτων, αλλά και με την υπόσχεση ότι όσο ζουν θα αγωνίζονται.