"Ουφ συγχύστηκα" | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

"Ουφ συγχύστηκα"

"Τι έγινε ρε παιδιά", όπως θα έλεγε - έκπληκτος και τελών εν συγχύσει - ο Σπύρος των, πάλαι ποτέ, "Απαράδεκτων". Είναι δυνατόν; Εκεί που όλα πήγαιναν κατ' ευχήν και στην Ελλάδα επικρατούσε κοινωνική ηρεμία, τι ανακατωσούρα είναι αυτή;

Συνταξιούχοι παίρνουν τις μαγκούρες και διαδηλώνουν στους δρόμους, ζητώντας - οι αχόρταγοι - αυξήσεις στις συντάξεις.

Εμποροι και βιοτέχνες ξεσηκώνονται, χωρίς "τακτ" γιουχαφιζουν βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων, τα βάζουν με τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο και κλείνουν τα μαγαζιά τους απαιτώντας υγιή ανταγωνισμό και δίκαιη φορολόγηση.

Αγρότες, λασπωμένοι απ' τα χωράφια, κατεβαίνουν με τρακτέρ στις πόλεις και φωνάζουν κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ζητώντας - οι άπληστοι - καλύτερες τιμές για τα αγροτικά προϊόντα.

Κτηνοτρόφοι αφήνουν τις στάνες και κραδαίνοντας τις γκλίτσες, ροβολούν στις νομαρχίες, απαιτώντας - οι τσοπαναραίοι - μέτρα για να σωθεί η κτηνοτροφία.

Εργάτες, "πήραν ψηλά τον αμανέ" κι αρνούνται να δεχτούν την πώληση των δημοσίων επιχειρήσεων, σε ιδιώτες.

Τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε; Εκεί που όλοι ασχολούμαστε με το "Σκοπιανό", τις βίλες, τον "εκσυγχρονισμό των 4", τον Αζάνκα "την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας - και "περνούσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα" - τι τους ήρθε όλους αυτούς, έτσι ξαφνικά, και "βγήκαν στο κλαρί"; Μύγα τους τσίμπησε; Ποιος κερατάς ξεσηκώνει τον κόσμο κι απειλεί την ησυχία μας; Και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για "κομμουνιστικό δάκτυλο", αφού στη Μόσχα είναι ο δικός μας, ο Γιέλτσιν. Πού ακούστηκε σήμερα, που ο "σοσιαλισμός πέθανε", που η χώρα μας ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ, να γίνονται αυτά τα πράγματα; Τι θα σκεφτούν για τους Ελληνες, οι Ευρωπαίοι; Ετσι θα δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας στον αποχωρήσαντα Καραμανλή, ο οποίος επί 60 χρόνια αγωνίστηκε να επιβάλει "τάξιν και ηρεμία" και μέχρι την τελευταία μέρα της θητείας του στο Προεδρικό Μέγαρο μας συμβούλευε να μη διαταράσσουμε την κοινωνική γαλήνη στον τόπο μας; Τόσο αχάριστοι είναι, τέλος πάντων, όλοι αυτοί οι ταραξίες;

Κι ύστερα πώς να μην αγριέψει ο Πάγκαλος και να μην εκθειάσει τα ΜΑΤ, που δικαίως έδειραν τους συνταξιούχους; Πολύ περισσότερο, που ο Θόδωρος έχει φιλοδοξίες, να γίνει αρχηγός και πρέπει από τώρα να δώσει εξετάσεις ικανότητας στα αφεντικά της Ελλάδας.

Πώς να μην εξοργιστούν ο Σημίτης και η Βάσω, όταν οι Ελληνες δεν καταλαβαίνουν "γρι" από ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό κι επιδίδονται σε οχλοκρατικές ενέργειες;

Πώς να μην αρχίσει το βρισίδι ο Γιαννόπουλος, όταν ο λαουτζίκος δε συμμορφώνεται προς τις "σοσιαλιστικές" υποδείξεις;

Και προπάντων, πώς να μην εκνευριστεί η κυρία Δήμητρα - τη στιγμή μάλιστα που ασχολείται με τα του οίκου της - όταν το σύνολο σχεδόν του λαού, κατηγορεί το σύζυγό της σαν "αόρατο πρωθυπουργό";

Δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν μπορούν οι ταραξίες, οι πτωχοί και αγνώμονες Ελληνες, να μας προκαλούν, και να μην μπορούμε με την ησυχία μας ν' απολαμβάνουμε τα σόου (τοκ κι άλλα) στην τηλεόραση, να πάμε στα "ιν" μπαράκια ή στο "Μέγαρο Μουσικής". Εμείς, της υψηλής κοινωνίας, θα διαμαρτυρηθούμε, επίσης. Βεβαίως, κοσμίως, δε θα κατέβουμε στο πεζοδρόμιο, όπως η "πλέμπα". Ουφ συγχύστηκα, πάλι...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ