Το θέατρο, η Εθνική Αντίσταση, το ΚΚΕ θρηνούν από χτες μια σπάνιας καλλιτεχνικής σεμνότητας, αλλά και σπάνιου αγωνιστικού και ανθρώπινου ήθους γυναίκα. Την Μαλαίνα Ανουσάκη, που υπέκυψε χτες το απόγευμα, στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», από τα προβλήματα που της είχε προκαλέσει ένα βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη πριν μερικά χρόνια. Η κηδεία της θα γίνει σήμερα στις 4.30 μ.μ., από το Α` Νεκροταφείο.

Η Μαλαίνα Ανουσάκη υπήρξε μια γυναίκα σύμβολο στον καλλιτεχνικό χώρο. Ηταν μια πολύ όμορφη γυναίκα, με φωτεινό χαμόγελο, γεμάτη τρυφερότητα, καλοσύνη, ντροπαλοσύνη και έμφυτη ευγένεια. Κι όμως αυτή η γυναίκα τότε που έπρεπε να υπερασπιστεί τις κομμουνιστικές ιδέες της, απέναντι στους διώκτες και έπειτα στους δεσμοφύλακές της, που επιδίωκαν να την κάνουν να λυγίσει, να υποταχθεί, γινόταν «ατσάλι». Δεν έκλαψε, ούτε όταν, το '49, την καταδίκασαν δις εις θάνατον κι ας άφηνε ένα μικρό παιδί. Δεν τη νίκησαν ούτε οι φυλακές Αβέρωφ, όπου «έζησε» - αν αυτό λέγεται ζωή για μια μάνα που στερείται το παιδί της - δυόμισι χρόνια. Δεν υπέκυψε ούτε όταν «ελεύθερη» για να εργαστεί στο Εθνικό Θέατρο, της έδωσαν να υπογράψει δήλωση «μη ανάμειξης πλέον στην πολιτική». Αρνήθηκε και βεβαίως έμεινε άνεργη. Μια τέτοια γυναίκα, μια τέτοια κομμουνίστρια, ήταν φυσικό να θεωρείται πολύτιμο σύμβολο και για την ΚΟΒ Ηθοποιών του ΚΚΕ, στην οποία εντάχθηκε αμέσως μετά τη συγκρότησή της το φθινόπωρο του 1974 για να παραμείνει μέλος της μέχρι το τέλος της.

Η Μαλαίνα Ανουσάκη - Χριστοπούλου ήταν το πατρικό της - γεννήθηκε στον Πόρο το 1916. Μετά το γυμνάσιο σπούδασε σε δραματική σχολή και το 1936 έκανε την πρώτη εμφάνισή της με το θίασο της Κατερίνας (Ανδρεάδη). Αυτή την εποχή, παρά τη μεταξική δικτατορία εντάσσεται στο ΚΚΕ. Το 1937 συνεργάζεται πρωταγωνιστικά με το «Καλλιτεχνικό Θέατρο» του σπουδαίου ηθοποιού και κομμουνιστή Τζαβαλά Καρούσου («Ιφιγένεια εν Ταύροις» και «Οθέλλος»). Ακολουθούν πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε διαφόρους θιάσους. Το 1942 συνεργάζεται με το «Θέατρο Τέχνης». Στα χρόνια της κατοχής αναπτύσσει μεγάλη ΕΑΜική δράση στο χώρο του θεάτρου. Μετά την απελευθέρωση συνεργάζεται με τους ΕΑΜικούς «Ελεύθερους Καλλιτέχνες». Στα χρόνια του εμφυλίου συνεχίζει την κομματική της δράση, αλλά το 1949 συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται. Κλείνεται για δυόμισι χρόνια στις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ.

Μετά την αποφυλάκισή της, το 1952, συμμετέχει στις «Δελφικές Γιορτές», με την ευκαιρία των 25 χρόνων από την καθιέρωσή τους από τον Σικελιανό. Ακολουθούν ερμηνείες της στο αρχαίο δράμα, με ξεχωριστές επιδόσεις. Επιδόσεις που οδήγησαν το σύζυγό της, ηθοποιό Βαγγέλη Ανουσάκη, να ιδρύσει το 1955 το «Αρχαίο Αττικό Θέατρο», με το οποίο ανέβασαν την «Ιφιγένεια εν Ταύροις». Το 1956 όμως, αιφνίδια, πεθαίνει ο σύντροφός της. Διαλύει το θίασο και συνεργάζεται με τον «Ομιλο Αρχαίας Τραγωδίας» του Κωστή Λειβαδέα και με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη. Το 1959 ξαναδημιουργεί το «Αρχαίο Αττικό Θέατρο» και ερμηνεύει τη «Μήδεια», σε δική της μετάφραση. Η σταδιοδρομία της στο θέατρο, κύρια με αρχαίο δράμα, αλλά και με σύγχρονο ξένο ρεπερτόριο, ακόμα και με ελληνική φαρσοκωμωδία, συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80.

Η Μαλαίνα Ανουσάκη είχε στο ενεργητικό της και σημαντικούς ρόλους σε ογδόντα περίπου ταινίες.