Στην τελική ευθεία για τις εκλογές, ο Συνασπισμός οξύνει την κριτική του και οψίμως προσπαθεί να αναδειχτεί σε πολέμιο του δικομματισμού και ιδιαίτερα του άλλου μισού της κεντροαριστερής συμμαχίας, στην οποία προσβλέπει, του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο, μάλιστα, χρεώνει και πρόθεση εξόντωσής του.

Ετσι, την ίδια στιγμή που ο Ν. Κωνσταντόπουλος καυτηρίαζε στο «Εθνος» της Κυριακής την πάγια μέθοδο του δικομματικού κυβερνητικού μοντέλου, «τη δημαγωγία και την κινδυνολογία για όλα», γίνεται όλο και πιο συχνά χρήση αυτής της μεθόδου και από το Συνασπισμό.

Στα πλαίσια αυτά, το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλεται για «κεντροδεξιά σύγκλιση με τη ΝΔ», για «προσχώρηση στο φιλελευθερισμό», για «ευτελείς και επικίνδυνες θέσεις», όταν μόλις πριν λίγες μέρες ο Ν. Κωνσταντόπουλος ήταν αυτός που δήλωνε πως το κόμμα του έχει απευθύνει πρόταση εξουσίας και «στο ΠΑΣΟΚ» και «στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο».

Ατενίζοντας - όχι με πολλή αισιοδοξία - την κάλπη, ο Συνασπισμός επιχειρεί να διαφοροποιηθεί από το κυβερνών κόμμα, χωρίς πάντα να το καταφέρνει, αφού η ταύτιση θέσεων οδηγεί εξ αντικειμένου σε μια άνευρη ανούσια κριτική. Ετσι, π.χ., την ίδια ώρα που το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια», μοιράζοντας δεξιά - αριστερά τα χρήματα του Γ` ΚΠΣ, ο ΣΥΝ το επικρίνει, γιατί δεν αξιοποίησε αυτά του Β` ΚΠΣ.

Ενα ακόμα παράδειγμα είναι, νομίζουμε, αρκούντως αποκαλυπτικό: Δήλωσε ο πρόεδρός του στα Γιάννενα: «Η ανεργία μειώνεται μόνο με την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών, για τις οποίες ο κ. Σημίτης δε δεσμεύεται. Τον ερωτώ: Γιατί απορρίπτει το 35ωρο που προτείνει ο ΣΥΝ και εφαρμόζει με ιδιαίτερη επιτυχία ο Ζοσπέν στη Γαλλία;». Να σημειώσουμε πως το εν λόγω 35ωρο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους εργαζόμενους της Γαλλίας και τα Συνδικάτα τους, με αίτημα την κατάργησή του, αφού κατά, κοινή ομολογία, λειτούργησε ως μέσο αφαίρεσης δικαιωμάτων των ήδη εργαζομένων.

Ο Συνασπισμός, λοιπόν, δε θαυμάζει μόνο το κεντροαριστερό μοντέλο που εφαρμόστηκε και στη Γαλλία, αλλά και την πολιτική του. Τι κι αν αυτή αποδεδειγμένα κινήθηκε σε «φιλελεύθερους μονοδρόμους», τους οποίους μετά βδελυγμίας τώρα αποκηρύσσει;