Η ασφυκτική κατάσταση στην Παιδεία, τα προβλήματα που συσσωρεύονται στις πλάτες των εργαζομένων, το κουβάρι των νέων αντιεκπαιδευτικών μέτρων που ξεδιπλώνεται, δεν αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό. Το δρόμο του αγώνα των εκπαιδευτικών μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και με αιτήματα που να στρέφονται ενάντια στην πολιτική των μονοπωλίων που γεννά τα προβλήματα και στους υπηρέτες της, για την Παιδεία των πραγματικών λαϊκών αναγκών προτείνει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών μπροστά και στην έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών έχει ήδη προτείνει στο ΔΣ της ΟΛΜΕ από τις αρχές Σεπτέμβρη και θα προτείνει και σήμερα στο ΔΣ της ΔΟΕ πρόγραμμα δράσης που θα δίνει άμεσα απάντηση στην αντιεκπαιδευτική - αντιλαϊκή πολιτική, προτείνοντας γενικές συνελεύσεις το τρίτο 10ήμερο του Σεπτέμβρη, δύο 48ωρες απεργίες μέσα στον Οκτώβρη και κλιμάκωση των αγώνων.

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ έχει ήδη επιλέξει την τακτική της κωλυσιεργίας, μεταθέτοντας για το μέλλον τις όποιες κινητοποιήσεις τη στιγμή που τα προβλήματα της Παιδείας είναι εκρηκτικά. Εχει αποφασίσει να προχωρήσει ο κλάδος σε γενικές συνελεύσεις από 1 έως 10 Οκτώβρη με γενική συνέλευση προέδρων στις 11 Οκτώβρη ενώ θα προηγηθούν περιφερειακές συσκέψεις χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πρόταση για κινητοποιήσεις. Η ΔΟΕ αναμένεται σήμερα να καταλήξει σε πρόγραμμα δράσης. Οι πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν το συντονισμό μεταξύ των δύο ομοσπονδιών.

Η απόφαση αυτή για συντονισμό «από τα πάνω» είναι, για το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, συνώνυμη με την υπονόμευση των αγώνων, των ουσιαστικών διεκδικήσεων των εκπαιδευτικών για τα εργασιακά, οικονομικά και εκπαιδευτικά ζητήματα. Σκοπό έχει τελικά να αποκρύψει από τους εκπαιδευτικούς την αναγκαιότητα άμεσων κινητοποιήσεων σε συντονισμό με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καταλήγουν ότι αυτόν τον «συντονισμό» μεταξύ μόνο των δύο ομοσπονδιών, πρέπει να τον καταδικάσουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και να απαιτήσουν στις γενικές συνελεύσεις τους τη συμπόρευση με τα ταξικά εργατικά συνδικάτα που έχουν στο στόχαστρό τους την πολιτική της ΕΕ, τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις τους και τους ευρώδουλους υπερασπιστές της.