Η χτεσινή ανάλγητη αντιμετώπιση των συνταξιούχων από την κυβέρνηση Σημίτη έρχεται να διαλύσει ολόκληρη αυτή την άθλια κυβερνητική προπαγάνδα, περί "κοινωνικής ευαισθησίας" και "κοινωνικού προσώπου". Και μάλιστα, την ίδια στιγμή που αυτή η περιβόητη "κοινωνική ευαισθησία" προβαλλόταν από τα κυβερνητικά και κομματικά κέντρα του ΠΑΣΟΚ ως ο σοβαρότερος λόγος που καθυστερεί η εξαγγελία των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης. Επειδή, τάχα, επιχειρούσαν να συμβιβάσουν την "ευρωπαϊκή πορεία της χώρας" με την "κοινωνική ευαισθησία".

Οταν όμως δεν περισσεύει "κοινωνική ευαισθησία" για τους συνταξιούχους, τότε τι μπορεί να περιμένουν οι υπόλοιποι;

Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη η κυβέρνηση να πάρει μια πρώτη αποφασιστική απάντηση με αφορμή την κατάθεση του προϋπολογισμού του 1997. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες, η νεολαία, με μαζικές κινητοποιήσεις και με τα άμεσα και ρεαλιστικά τους αιτήματα, να δώσουν ένα πρώτο ηχηρό "χαστούκι" στα κυβερνητικά σχέδια.

Η κυβέρνηση πολύ σύντομα θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται η αντιλαϊκή λαίλαπα που προετοιμάζει να είναι περίπατος, επειδή έχει την ολόπλευρη στήριξη των μεγάλων αφεντικών.