Αρκετοί ιστορικοί, μέχρι σήμερα, έχουν υποστηρίξει - και όχι αβάσιμα - ότι η ηγεσία της Καθολικής Εκκλησίας στην Ιταλία βοηθούσε τους ναζί, στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και, μάλιστα, όταν το ιταλικό φασιστικό καθεστώς κατέρρεε και ο ιταλικός λαός ξεσηκωνόταν εναντίον του γερμανικού στρατού, που αποχωρούσε από τη χώρα. Σ' αυτό συνηγορούν, τώρα και μια σειρά νέα ιστορικά ντοκουμέντα, που βρίσκονται στην κατοχή των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και αποχαρακτηρίστηκαν την περασμένη βδομάδα, ερχόμενα στο φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με αυτά, μέλη της ηγεσίας του Βατικανού βοηθούσαν τους ναζί, ξεπλένοντας χρήματα και παρέχοντας πληροφορίες για τα τότε σχέδια των συμμάχων. «Η συμπεριφορά του Σούστερ (σ.σ. ένας καρδινάλιος που συνεργαζόταν τότε με τους ναζί) αντικατοπτρίζει τη γενικότερη συνεργασία της Καθολικής Εκκλησίας με τους ναζί, γεγονός που οφείλεται εν μέρει στην αντικομμουνιστική της ιδεολογία», σημειώνει ο Τζ. Ουόλστον, καθηγητής ιστορικός στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης.

Σ' εμάς, πάντως, γεννήθηκε μια διαφορετική απορία: Γιατί οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας κρατούν «θαμμένα» ιστορικά ντοκουμέντα, όπως τα προηγούμενα, πενήντα και πλέον χρόνια, μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου;