«Στο Οράνιενμπουργκ βρίσκεται το πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ζαξενχάουσεν αδιάψευστος μάρτυρας της βαρβαρότητας των ολοκληρωτισμών (...) την περίοδο 1945 -1950 φυλακίστηκαν εκεί πάνω από 60.000 άτομα, τα 12.000 από αυτά βρήκαν το θάνατο (...) το μόνο κομμάτι του στρατοπέδου που δε χρησιμοποίησαν οι Σοβιετικοί ήταν το κρεματόριο (...) αρχικά εκεί κρατήθηκαν χαμηλόβαθμα στελέχη του ναζιστικού κόμματος αλλά στη συνέχεια κάθε είδους πολίτες. Ειδικά αντιφρονούντες προς το κομμουνιστικό καθεστώς» (ο Παντελής Βαλασόπουλος, που αλλού, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Τα Πρωτόκολλα για την έκδοση προσώπων από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις ΗΠΑ υπογράφονται σήμερα στην Ουάσιγκτον. Η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες ευρωπαϊκές χώρες που υπογράφει τα πρωτόκολλα, ύστερα από μακρόχρονες διαπραγματεύσεις. Οπως αναφέρεται σε χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης τα πρωτόκολλα στηρίζονται στη συμφωνία που είχε υπογράψει στις 25.6.2003 στην Ουάσιγκτον ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τζορτζ Μπους με τον τότε προεδρεύοντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ελληνα πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη (...) Κατά την υπογραφή των συμφωνιών αυτών, το 2003 είχε ασκηθεί κριτική για το περιεχόμενό τους, καθώς προβλέπεται η έκδοση προσώπων ακόμη και σε περιπτώσεις που έχουν παραγραφεί τα αδικήματα στη χώρα που τελέστηκαν ή έχει αθωωθεί ο κατηγορούμενος» (η είδηση στο ΒΗΜΑ).

«Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, οι Ιάπωνες εργάζονται περισσότερο σε σύγκριση με τους πολίτες στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Το αποτέλεσμα είναι εργασιομανείς άνθρωποι, "φυλακισμένοι" στα γραφεία τους τις ώρες που θα έπρεπε να αφιερώσουν στις οικογένειές τους ή τουλάχιστον στην προσπάθεια να δημιουργήσουν οικογένεια. "Η ευθύνη βαραίνει κυρίως τα αφεντικά που θεωρούν πιστό υπάλληλο μόνο αυτόν που καταναλώνει ατέλειωτες ώρες πίσω από το γραφείο του" υποστηρίζουν πολιτικοί αναλυτές. Και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ το τίμημα της εργατικότητάς τους. Πέρσι, περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι αυτοκτόνησαν και μολονότι πολλοί θάνατοι αποδίδονται σε πτωχεύσεις εταιριών, αρκετά θύματα ήταν άνθρωποι που δεν άντεξαν το υπερβολικό στρες» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).