«Πώς είναι δυνατόν να σιωπήσει κανείς, ανεξάρτητα από την ιδεολογία του, μπροστά σε αυτή την επιχειρούμενη και απόλυτα κατευθυνόμενη άθλια προσπάθεια παραχάραξης της παγκόσμιας ιστορίας, από την περίοδο των παγετώνων μέχρι και σήμερα; Γιατί μόνο τόσο λίγες δυνατές φωνές και σχεδόν μόνο μέσα από τον "Ριζοσπάστη";

Φίλε μου,

Δεν κινδυνεύουμε μόνον εμείς οι κομμουνιστές. Εμείς θα επιβιώσουμε και το έχουμε αποδείξει, όπως και να 'ρθουν τα πράγματα... Σήμερα κινδυνεύει η έννοια της Δημοκρατίας και κυρίως η έννοια της ίδιας της ουσίας της ζωής. Πώς μπορείς με τη σιωπή σου να συναινείς σε τέτοιου είδους κακοήθεις μεταλλάξεις της αλήθειας; Πρόκειται για έγκλημα καθοσίωσης, έγκλημα κατά της πατρίδας, του πολιτεύματος, της πολιτείας, του πολιτισμού, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ανθρωπότητας και εν τέλει αυτής της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτοί οι "κύριοι" που επιχειρούν, χωρίς την παραμικρή αιδώ, να αλλοιώσουν και να πολτοποιήσουν τον πολιτικό πολιτισμό και τις ιδεολογίες είναι καταδικασμένοι από την ιστορία, αργά ή γρήγορα, σε θάνατο.

Κανείς απ' όλους εμάς τους "επιζήσαντες" δε δικαιούται να επιτρέψει την πλαστογράφηση του κοινωνικού γίγνεσθαι διαμέσου αγώνων δισεκατομμυρίων ετών. Αγώνων που είχαν τουλάχιστον ως αποτέλεσμα να αναπνέουμε ελεύθερα ακόμη και σήμερα.

Φίλε μου,

Πόσες χιλιάδες μάτια πρέπει να σβήνουν, κάθε μέρα, για να μπορέσεις να δεις το φως; Πόσες εκατόμβες θυμάτων θα πρέπει να υπάρξουν για να αρχίσεις να αναζητάς τους θύτες; Αυτοί είναι δίπλα μας, ανάμεσά μας και μας κοροϊδεύουν που δεν τους βλέπουμε. Γιατί δε θέλεις να τους δεις;

Ομως εμείς συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και να ελπίζουμε!

ΕΛΠΙΔΑ

Σήμερα είναι οι καιροί

Που μου κρατάς ένα κερί

Μέσ' το σκοτάδι.

Αύριο θα 'ρθουν οι καιροί

Που όλοι της γης οι δυνατοί

Μέσ' το σκοτάδι

Θ' αναζητούν ένα κερί

Για να κατέβουν σιωπηλοί

Μέχρι τον Αδη».