RIZOSPASTIS

Από πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση στο Δημόσιο

Στη Διακήρυξή της, με την οποία απευθύνεται στους συνδικαλιστές, αναδεικνύει καταρχάς την ανάγκη ανάπτυξης μαζικότερων αγώνων, στο φόντο της πολεμικής οικονομίας και σε συνθήκες εντεινόμενης επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα να συμπλέουν στρατηγικά μαζί της. Το αποτέλεσμα της στρατηγικής σύμπλευσής τους «το ζούμε στο εισόδημά μας, στους όρους εργασίας μας, στους όρους ζωής μας», αναφέρει. Την ίδια στιγμή οι συνδικαλιστικές δυνάμεις των παραπάνω κομμάτων αποδέχονται αυτήν την πολιτική, και τη μήτρα όλων των δεινών, την εξουσία των κερδών.

Αυτή η πολιτική, προσθέτει, πρέπει να ηττηθεί μέσα στο κίνημα. Να ενισχυθούν οι δυνάμεις της ΔΑΣ.

Επικαλούμενη την πείρα που έρχεται από τους χώρους δουλειάς που δρουν Ομοσπονδίες όπου έχει αναδειχθεί πρώτη δύναμη - πρόσφατα ΔΟΕ και Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων, από πριν Ομοσπονδίες Νοσοκομειακών Γιατρών, Εργαζομένων στις Περιφέρειες, στα Πανεπιστήμια, στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και σε άλλες - μιλά για το κλίμα αισιοδοξίας και μαχητικότητας, για τη δυνατότητα αναζωογόνησης που έδωσε στα σωματεία, για «ναπαλέψουν οι εργαζόμενοι για τις δικές τους ανάγκες. Να πάρουν αγωνιστική κατεύθυνση οι Ομοσπονδίες, να ζωντανέψει η δράση τους, να ακουμπήσουν στο κίνημα νέοι εργαζόμενοι».

Οι αλλαγές των συσχετισμών σε αυτές τις Ομοσπονδίες δεν έγιναν στο κενό, αλλά «μαζί με τους εργαζόμενους, με σημαντικούς αγώνες που έβαλαν στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι οι αγώνες των εκπαιδευτικών και των υγειονομικών που διεκδικούν Παιδεία και Υγεία για όλους, έξω από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι αγώνες των εργαζομένων σε υπηρεσίες, που βγαίνουν μπροστά να αναδείξουν τις ελλείψεις και τα προβλήματα και διεκδικούν να γίνουν οι απαραίτητες μόνιμες προσλήψεις και αύξηση της χρηματοδότησης».

Αυτός ο δρόμος του αγώνα «πρέπει να δυναμώσει ακόμη περισσότερο (...) απέναντι στο εχθρικό για τους πολλούς και φιλικό για τους λίγους κράτος, το αστικό κράτος:

- Που βασική του επιδίωξη αποτελεί η ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, απέναντι στις ζωές και τις ανάγκες μας.

- Στο οποίο η μία κυβέρνηση μετά την άλλη νομοθετεί τη διάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, των κοινωνικών υπηρεσιών, την αύξηση της καταστολής.

- Που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι πρόθυμοι που υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συμφωνούν να αποτελεί προπύργιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και των πολέμων που σφαγιάζουν τους λαούς και εμπλέκουν σε κινδύνους τον δικό μας».

Δείχνοντας τους λόγους που το δυνάμωμα της ΔΑΣ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να δυναμώσει ο αγώνας απέναντι στο εχθρικό για τον λαό κράτος και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, επισημαίνει ότι οι δυνάμεις της:

«- Δεν δεσμεύονται από τα κόμματα, τις πολιτικές και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτό το εχθρικό για τον λαό κράτος και την οικονομία του κέρδους.

- Εχουν στην προμετωπίδα της δράσης τους μόνο τις ανάγκες των εργαζομένων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με βάση τις σημερινές δυνατότητες στην επιστήμη και την τεχνολογία.

- Παλεύουν απέναντι σε λογικές που θέλουν τους εργαζόμενους στο περιθώριο, να αναμένουν λύσεις από κάποιους εργολάβους λύσεων και κάποια ψίχουλα που ίσως περισσέψουν από τα υπέρογκα κέρδη των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών».

Αναφερόμενη στη δράση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που πλειοψηφούν στην ΑΔΕΔΥ και σε πολλές Ομοσπονδίες, η ΔΑΣ τονίζει ότι έβαζαν σημαντικά εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων και ότι «χωρίς τη δική τους στήριξη δεν θα είχαν καταφέρει οι κυβερνήσεις των κομμάτων τους να περάσουν αυτόν τον οδοστρωτήρα περικοπών, ιδιωτικοποιήσεων και αντεργατικών νόμων.

Είναι οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που δεσμευμένες απόλυτα από την πολιτική των κομμάτων τους, υπερασπίζονται το κυβερνητικό έργο όταν τα κόμματά τους βρίσκονται στην κυβέρνηση, ενώ όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση κάνουν κριτική σε επιμέρους ζητήματα της κυβερνητικής πολιτικής, χωρίς να αμφισβητούν τον πυρήνα της ως πολιτική που υπερασπίζεται τα κέρδη, τις επιταγές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Η συμφωνία τους σε ορισμένα αιτήματα, κάτω από την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων, δεν μπορεί να κρύψει ότι γίνεται στο έδαφος της ενσωμάτωσης, της προώθησης του περίφημου "κοινωνικού εταιρισμού", που πρόσφατα είδαμε τα αποτελέσματά του στην ντροπιαστική συμφωνία καθήλωσης των μισθών από κυβέρνηση, εργοδότες και ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ, της ταξικής συνεργασίας και της κυβερνητικής εναλλαγής. Γι' αυτό εξάλλου δεν λένε κουβέντα για τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να ικανοποιηθούν».

Οι ίδιες δυνάμεις υπονόμευσαν την ενότητα των κλάδων απέναντι σε κρίσιμα νομοσχέδια, αποδέχονται τη λογική της ΕΕ, «κόστος σε ό,τι αφορά εμάς - όφελος σε ό,τι αφορά τους ομίλους», και αποκρύπτουν τις αιτίες της υποχρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών, της υποστελέχωσης, της εντατικοποίησης της εργασίας και των χαμηλών μισθών. Εμποδίζουν κάθε πρωτοβουλία εναντίωσης στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στους πολέμους των ΝΑΤΟ - ΕΕ. Δεν βγάζουν άχνα για την εμπλοκή της χώρας και αντιμετωπίζουν την αλληλεγγύη στον ήρωα παλαιστινιακό λαό, που παλεύει για τη λευτεριά του, με τη γνωστή τακτική των ίσων αποστάσεων απέναντι στον θύτη και στο θύμα.

Η ΔΑΣ υπογραμμίζει ότι «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής κάποιων "σωτήρων" που η μόνη τους συμβολή θα είναι η διάψευση ελπίδων και η υλοποίηση της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής προς όφελος της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.»

Τώρα, τονίζει, «πρέπει να δυναμώσει η ταξική γραμμή μέσα στο εργατικό κίνημα. Η αλλαγή των συσχετισμών, με την αποφασιστική ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΑΣ, μπορεί να δώσει ανάσα, πραγματική ελπίδα και προοπτική στους αγώνες που έρχονται. Να ανοίξει δρόμο για αγωνιστικές αποφάσεις και συντονισμένες πρωτοβουλίες που με την πάλη των εργαζομένων μέσα από τα σωματεία τους θα βάλουν στο επίκεντρο τις ανάγκες μας».

Αυτό είναι το κίνημα που θα βάλει εμπόδια στις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, θα καταστήσει ανενεργούς αντεργατικούς νόμους και θα εμπνεύσει νέους εργαζόμενους να μπούνε στη μάχη. Με νέες εγγραφές στα σωματεία, μαζικοποίηση της δράσης τους.

Συνοψίζοντας τη δράση των δυνάμεων της ΔΑΣ τα προηγούμενα χρόνια, αναφέρει ότι την περίοδο της πανδημίας, όταν όλες οι άλλες δυνάμεις έλεγαν ότι «θα λογαριαστούν μετά», συμβάλλοντας στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει σιωπητήριο, βγήκαν μπροστά κόντρα σε απαγορεύσεις και στην προσπάθεια τρομοκράτησης, για να διεκδικήσουν τα σωματεία τις ανάγκες των εργαζομένων. Σε κρίσιμους αντιλαϊκούς νόμους, όπως το νέο Πειθαρχικό, το 13ωρο, ο νόμος Χατζηδάκη, έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να αποκαλυφθούν τα σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ, των εργοδοτών και της βολικής αντιπολίτευσης, που στήριξαν σημαντικές πλευρές του νόμου.

Πρωτοβουλίες που πήραν Σωματεία και Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δείχνουν τι σημαίνει στην πράξη «πραγματική ενότητα όλων των κλάδων των εργαζομένων». Αυτό το μέτωπο έβαλε τις βάσεις ώστε τα σωματεία να απαντήσουν στις κυβερνητικές και εργοδοτικές επιδιώξεις να τα βάλουν στον «γύψο». Οργανώθηκαν επιτυχημένες απεργιακές κινητοποιήσεις κόντρα στον νόμο, παρά το ότι υπονομεύτηκαν από τις πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών ηγεσιών των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Αυτή η ενότητα και δράση «έβαλε τις βάσεις να υπάρχουν αποφάσεις και από το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ για να εμποδίζουμε την εφαρμογή του νόμου στην πράξη», αλλά και εκφράστηκε στις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, με την ιστορική απεργία στις 28 Φλεβάρη 2025.

Αυτήν την ενότητα, τονίζει η ΔΑΣ, «τη φυλάμε σαν "κόρη οφθαλμού" με την αταλάντευτη στάση μας. Την κάνουμε πράξη καθημερινά. Εμβληματικό παράδειγμα είναι η μεγάλη μάχη που δώσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια στα Σωματεία και στις Ομοσπονδίες του Δημοσίου για να ανοίξουν τα σωματεία για τους συμβασιούχους υπαλλήλους, να γίνουν αυτοί σημαντικό κομμάτι της ζωής και της δράσης των σωματείων».

Η ΔΑΣ απευθύνει πλατύ κάλεσμα ψήφου σε όλους και όλες που προβληματίζονται για τις εξελίξεις, που συμφωνούν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, που κατανοούν την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας.

Η ενίσχυσή της θα αποτελέσει ηχηρό ράπισμα στην κυβερνητική πολιτική, σημαντικό εφαλτήριο για την ενίσχυση του αγώνα. Κόντρα στη λογική της εναλλαγής των κυβερνήσεων, που το μόνο αποτέλεσμά της είναι απογοήτευση και χαμένος χρόνος, καθώς όσες κυβερνήσεις κι αν έχουν αλλάξει, διατηρείται η ίδια αντεργατική κατεύθυνση.

Οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν διατηρήσει τους χαμηλούς μισθούς. Θεωρούν «παρέκκλιση από τα δημοσιονομικά δεδομένα» την επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού, το «ξεπάγωμα» του μισθολογικού κλιμακίου. Ομονοούν στα δεκάδες δισ. ευρώ των πολεμικών εξοπλισμών. Εχουν εφαρμόσει τον αντιδραστικό Πειθαρχικό Κώδικα των Δημοσίων Υπαλλήλων, που ισχύει από το 2007, διώκοντας συναδέλφους που βγαίνουν μπροστά να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Ψήφισαν με ευρεία συναίνεση νέο, πιο αντιδραστικό Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων τον Αύγουστο του 2025.

Καταλήγοντας, η ΔΑΣ καλεί στην ενίσχυσή της «για να:

- δυναμώσει η οργάνωση του αγώνα για τις ανάγκες μας, για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας, για τα σύγχρονα δικαιώματά μας στη δουλειά, στην Υγεία, στην Παιδεία.

- υπάρχει στην προμετωπίδα της δράσης μας η εναντίωση στους πολεμικούς προϋπολογισμούς, τους οποίους θα πληρώσουμε με νέες δυσβάσταχτες, αιματηρές θυσίες για να κερδίσουν οι όμιλοι από την παραγωγή και την εμπορία όπλων.

- υπάρχει εναντίωση στα πολεμικά σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

- για να υπάρξει μήνυμα καταδίκης στην ντροπή της ΑΔΕΔΥ, που με τις αποφάσεις των ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΕΑΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ διαλέγει ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο στον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτό των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Που αρνείται να καταδικάσει τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό.

Με την ψήφο μας στέλνουμε μήνυμα. Καταδικάζουμε την κυβερνητική πολιτική που μας ματώνει. Αποδυναμώνουμε τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Με τους αγώνες μας βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες.

Ψηφίζουμε ΔΑΣ για να νικήσουν οι αγώνες και η ζωή, και όχι τα κέρδη των λίγων!».