Τελικά η - αναμενόμενη για πολλούς - σύγκρουση μεταξύ των δύο αντίπαλων στρατοπέδων, ηγεσίας και ανανεωτών, δεν επήλθε κατά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ του Συνασπισμού. Οι ανεβασμένοι τόνοι των προηγούμενων ημερών έπεσαν και σημειώθηκαν μόνο κάποιοι λεκτικοί διαξιφισμοί, που δεν προσέλαβαν μεγάλες διαστάσεις, καθώς και - όπως αναμενόταν - αιχμηρές τοποθετήσεις αποκλειστικά εναντίον της Μ. Δαμανάκη.

Το σχέδιο πολιτικής απόφασης, με την προσθήκη εκείνων των αποσπασμάτων της εισήγησης του Ν. Κωνσταντόπουλου που διακηρύττουν πίστη στην απαρέγκλιτη εφαρμογή των αποφάσεων του συνεδρίου, υπερψηφίστηκε. Οι ανανεωτές επέλεξαν το «λευκό» ως έμμεση αναγνώριση της συμβιβαστικής, εξισορροπητικής προσπάθειας που κατέβαλαν οι συντάκτες του σχεδίου.

Τα προβλήματα «δημόσιας κακής εικόνας και έντονης αμφισβήτησης της πολιτικής του ΣΥΝ» ήταν ο κύριος λόγος σύγκλησης της ΚΠΕ, όπως ομολόγησε ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Οι εργασίες ωστόσο δεν κατάφεραν να αποσπάσουν την προσοχή των μελών κι έτσι μέσα σε ένα απίστευτο «πήγαιν' έλα» η Μ. Δαμανάκη υπεραμύνθηκε της άποψής της για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και υπερασπίστηκε τον εαυτό της λέγοντας πως όποιος εργάζεται σ' αυτή την κατεύθυνση δεν εργάζεται για το ΠΑΣΟΚ αλλά για την Αριστερά. Με τη σειρά του και ο Μ. Παπαγιαννάκης υπεραμύνθηκε της συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ. Ο Π. Κουναλάκης μίλησε για «ενοχοποίηση απόψεων» και κατήγγειλε την «Αυγή» για διολίσθηση και μετατροπή της σε όργανο της πλειοψηφίας. Η τοποθέτησή του ηλέκτρισε την ατμόσφαιρα, ενώ δεν άφησε αναπάντητες τις αποδοκιμασίες του κοινού, λέγοντας: «Δεν έχετε τον πολιτισμό της ανανεωτικής Αριστεράς»!

Από την άλλη πλευρά ο πρώην βουλευτής του κόμματος Β. Αποστόλου έκανε λόγο για «υστερικό έρωτα στελεχών του ΠΑΣΟΚ» προς τη Μ. Δαμανάκη, ο Δ. Στρατούλης είπε πως «δεν πρέπει να σφάζεται το κόμμα στην ποδιά της Μαρίας» και πως «προκαλεί πολιτική αλλεργία η στάση της να σιωπά». Ο Σπ. Λυκούδης ταύτισε τις απόψεις της με αυτές της ομάδας Μπίστη, ο Στ. Πιτσιόρλας ανέφερε πως δημιουργούν πρόβλημα όσοι εργάζονται για την «κεντροαριστερά», ο Ν. Χουντής πως «με την πρόταση της Μ. Δαμανάκη ο ΣΥΝ καλείται ως ιερό σφάγιο στη ρευστοποίησή του».

Τέλος, στελέχη της «σύνθεσης» (Αλφιέρη, Κοκκινίδης, Σουμπλής κ.ά.) ζήτησαν από την ΚΠΕ να αποδοκιμάσει πολιτικά τη Μ. Δαμανάκη, να αποχωρήσουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ από την «Πρωτεύουσα Δύναμη», να υπάρχει ισηγορία των μελών του ΣΥΝ στις στήλες της «Αυγής» κ.ά.

Η εισήγηση του Ν. Κωνσταντόπουλου περιλάμβανε αιχμές εναντίον των όσων καταλογίζουν στην ηγεσία οι «ανανεωτές», όπως ότι «προκαλεί θυμηδία η κατηγορία ότι δεν υπάρχει εσωκομματική δημοκρατία» και ότι είναι αρνητικό το «κυνήγι αναγνωρισιμότητας». Αφόρισε τις κυβερνητικές επιλογές και κατήγγειλε την ανικανότητα της κυβέρνησης να συλλάβει το νόημα των διαρθρωτικών αλλαγών, λέγοντας πως «αυτό που αντιλαμβάνεται ως διαρθρωτικές αλλαγές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και οι απελευθερώσεις αγορών. Αλλά ακόμα κι αυτά αδυνατεί να τα υλοποιήσει σοβαρά»!

Προσπάθησε να οριοθετήσει το ρόλο του ΣΥΝ, λέγοντας γενικά πως «δε θέλει να είναι συμβουλάτορας ούτε βοηθός κανενός» και διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση ότι το κόμμα θα πορευτεί στη βάση των αποφάσεων του συνεδρίου, τονίζοντας: «Στο συνέδριο υπήρξε μια μειοψηφία. Γονιμοποιούν τη σκέψη μας οι παρατηρήσεις της. Εφαρμόζουμε τις αποφάσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας. Αυτό είναι δημοκρατία».

Στο ίδιο πνεύμα ήταν και το κλείσιμό του, στο οποίο σημείωσε: «Εγώ δεν άκουσα κανέναν να λέει ότι δεν είναι μέλος του ΣΥΝ. Ολοι μιλούν ως στελέχη του. Αυτό σημαίνει πως όταν ο ΣΥΝ λοιδορείται, τον υπερασπιζόμαστε και δε δίνουμε ομπρέλα σε εκείνους που τον λοιδορούν». Κάλεσε δε τα στελέχη του να κρίνουν πιο αυστηρά τον Κ. Σημίτη γιατί «θα περίμενε κανείς από αυτόν καλύτερο δημόσιο βίο να παράγει η κυβέρνησή του»! Καταλήγοντας κάλυψε πλήρως την ΠΓ λέγοντας πως «άλλοι έχουν περιφρονήσει την εσωτερική δημοκρατία, όχι η ΠΓ ή η ΚΠΕ».