Βγήκα από το νοσοκομείο πριν από τρεις μέρες, ύστερα από δεκαπέντε μέρες που είχα μείνει μέσα για ένα «τσεκάπ». Αυτό ούτε νέο είναι, ούτε ενδιαφέρον, γιατί δεν είχα τίποτα. Ο λόγος που το αναφέρω είναι για να πω ότι όταν κλείνεσαι στο νοσοκομείο για κάποιο διάστημα, θέλεις δε θέλεις απομονώνεσαι. Κι όταν τελείωσε η «ποινή» μου και ξανασυνδέθηκα με τον κόσμο και τα καθημερινά του προβλήματα τίποτα δεν είχε αλλάξει κι εγώ είδα τα ίδια πράγματα που έβλεπα πάντα. Ομως, τώρα τα έβλεπα πιο καθαρά σαν να τα έβλεπα με μεγεθυντικό φακό και βλέποντάς τα έκανα τις ίδιες σκέψεις που έκανα πάντα. Ομως τώρα μέσα στις σκέψεις μου η απορία μου, η παντοτινή απορία μου, αντί να σβήνει σιγά σιγά γιγάντωσε. Η εικόνα της στημένης απάτης ξεκαθάρισε στα μάτια μου. Η ίδια αίσθηση που έχεις όταν νετάρεις με τη φωτογραφική σου μηχανή το αντικείμενο που φωτογραφίζεις. Και στο νετάρισμα φαίνεται καθαρά ότι αυτή η απάτη δεν είναι προϊόν σοφής σκέψης, αλλά μια και στις τελευταίες εκλογές κατάφεραν να ξεγελάσουν και να μοιραστούν τις ψήφους του 86% των ψηφοφόρων δεν έχουν κανένα λόγο, κατά τη γνώμη τους, να αναπροσαρμόσουν, να αναθεωρήσουν ή και να κάνουν καμιά σοβαρή αλλαγή στο σύστημά τους. Βάλαν, λοιπόν, τη μηχανή στον αυτόματο και την αφήνουν να δουλεύει.

Ολοι ξέρουμε τι κάνει αυτή η μηχανή, για να βοηθήσει στις παρανομίες και στα εγκλήματα ακόμα που συντελούνται για να δεχτούμε, σαν φυσική κατάσταση, τη βία, την εκμετάλλευση του εργαζόμενου και την παράδοση της Ανεξαρτησίας της Ελλάδας στον πιο δυνατό. Τα ΜΜΕ πρωταγωνιστούν στην επιτυχία του έργου αυτής της μηχανής - απάτης, με την παραπληροφόρηση, με την απόκρυψη της πραγματικής κοινωνικής εικόνας. (Εργατικές επιτυχίες, απεργίες, κινητοποιήσεις, πορείες ειρήνης, αντίσταση, παρακώλυση της κίνησης των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, στη Θεσσαλονίκη, στο Λιτόχωρο κλπ.).

Με το λέγε λέγε και με το γράφε γράφε δεν αποκλείεται να το έχουν πιστέψει και οι ίδιοι ότι αντιπροσωπεύουν το 86% που είναι σκλάβοι στα χέρια τους, που δε θα ξυπνήσουν και δε θα αντιδράσουν ποτέ. Σύντομα θα την πάθουν σαν το Μάριο και τον Ολιβ, τους δυο Μασσαλιώτες αρχιψευταράδες που διάδωσαν ότι το λιμάνι της Μασσαλίας έκλεισε από τα ψάρια και εμποδίζει κάθε κίνηση πλοίου. Οταν οι δυο ψεύτες είδαν το πλήθος να τρέχει προς το λιμάνι, σταμάτησαν κάποιον και τον ρώτησαν τι συμβαίνει, ο άνθρωπος τους είπε ότι τα ψάρια κλείσανε το λιμάνι και συνέχισε το τρέξιμο. Οι δυο ψεύτες κοιταχτήκανε στα μάτια κατάπληκτοι για μια στιγμή και φώναξαν ταυτόχρονα: «Πάμε ρε, να τα δούμε και εμείς τα ψάρια;» Πήγαν, αλλά δεν είδαν τίποτα. Τα ψάρια ήταν μόνο στη φαντασία τους. Οπως και το 86% είναι σταθερό μόνο στη φαντασία των ΜΜΕδων μας. Οταν θα έρθει η στιγμή της αναμέτρησης θα τους υποδεχτεί το ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, που μεγαλώνει και προχωρεί.

Η «βρώμικη μηχανή» των ΜΜΕ, που εργάζονται για τους καπιταλιστές επιχειρηματίες που υποστηρίζουν και προστατεύουν με την ίδια στοργή και τα δυο μεγάλα κόμματα, έχει ακόμα δυο βασικές αποστολές. Η μία είναι να εμποδίζει με κάθε τρόπο την επικοινωνία του ΚΚΕ με το λαό και με την κρατική βοήθεια τα καταφέρνει αρκετά καλά. Μόνο που ο κόσμος άρχισε να αγανακτεί και να αντιδρά σ' αυτή τη φασιστική και παράνομη λογοκρισία.

Η δεύτερη αποστολή είναι να πείσει τον κόσμο να σκέφτονται σαν άτομα. Αφού το πρόγραμμά τους είναι αντιλαϊκό και καταστροφικό για την κοινωνία και δεν μπορούν να το παρουσιάσουν γιατί θα χάσουν τις... εκλογές, σκέφτηκαν τα «άτομα». Είναι ο καλός και ο κακός ή ο λιγότερο κακός. Ρίξαν και τον Αβραμόπουλο στην πιάτσα για «μπαλαντέρ». Είναι, λέει, δημοφιλής κι ο αριθμός του ποσοστού του στις εκλογές θα είναι, λέει, διψήφιος. Ας μην υπάρχει πρόγραμμα, ας μην υπάρχει λογική εξήγηση. Και ποιος έχει πρόγραμμα, σου λέει. Δεν έχει καμία σημασία. Ο αριθμός επιμένουν θα είναι διψήφιος. Εκτός από το... καινούριο αίμα του κ. Αβραμόπουλου έχουμε και το... ανανεωμένο αίμα των παλιών, των θρύλων της προοδευτικής πολιτικής. Σουφλιάς, Ανδριανόπουλος, Σαμαράς κ.ά. έτοιμοι να διώξουν τον καταχτητή και να θυσιαστούν για το λαό και την Ελλάδα. Ονόματα, ονόματα. Κάποιοι σκέφτονται ότι ο Γ. Παπανδρέου πρέπει να είναι στην κυβέρνηση γιατί η μητέρα του έχει σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Ο Ροδόλφος Μασλιάς, μας λέει σε μια συνέντευξή του ότι ο κ. Πάγκαλος «έχει όραμα». Και όταν τον ρωτάνε «επιγραμματικά, τι τίτλο θα δίνατε στο όραμα Πάγκαλου;» απαντά: «Αναβάθμιση της πολιτικής μας προβολής στο εξωτερικό και βελτίωση των πολιτιστικών λειτουργιών στο εσωτερικό ως προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς αγώνες.»