Σε ρόλο μικρού (;) προβοκάτορα, δίπλα στον Καρατζαφέρη και τον Πάγκαλο, λειτούργησε και η εφημερίδα του ΣΥΝ. Η «ΑΥΓΗ» στο φύλλο του Σαββάτου, παρουσιάζοντας το θέμα της ποινικής δίωξης για την εξαγορά της «ΓΕΡΜΑΝΟΣ», ...πληροφορεί με τον τίτλο της ότι «το ΚΚΕ δικαιολογεί την εξαγορά», ενώ στο κείμενο υποστηρίζεται ότι «το ΚΚΕ με ανακοίνωσή του έσπευσε να καλύψει τον Γερμανό, εντάσσοντας τη σκανδαλώδη εξαγορά του από τον ΟΤΕ, στο γενικό κλίμα του καπιταλισμού».

Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν έχουν την παραμικρή υπόσταση. Αποτελούν βρώμικα προϊόντα της αντιΚΚΕ πορείας και του καιροσκοπισμού που κυριαρχεί στον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά επειδή μέσα στους κύριους στόχους τους είναι να παραποιούν και να προβοκάρουν τις απόψεις των κομμουνιστών, ακολουθούν τη μέθοδο ...Καρατζαφέρη, «πες πες, κάτι θα μείνει».

Λένε ότι το ΚΚΕ εντάσσει την υπόθεση «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» - CΟSMΟΤΕ «στο γενικό κλίμα του καπιταλισμού». Στη σχετική ανακοίνωση του Κόμματος δεν υπάρχει η παραμικρή σχετική αναφορά, αλλά και να υπήρχε, δε θα ήταν λάθος. Το ΚΚΕ κατάγγειλε ότι το συγκεκριμένο σκάνδαλο είναι μέρος του μεγαλύτερου σκανδάλου, που φέρει τον τίτλο «χορός των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ». Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για την πολιτική της «απελευθέρωσης» των αγορών (στην προκειμένη περίπτωση των τηλεπικοινωνιών), της οποίας ένθερμος οπαδός ήταν ανέκαθεν ο ΣΥΝ, στο πλαίσιο της πολιτικής στήριξης που παρείχε για τη συγκρότηση της ΕΕ και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Στην ανακοίνωση του ΚΚΕ, δεν υπάρχει καμιά απολύτως κάλυψη κανενός ή δικαιολογία οποιουδήποτε. Αυτό που δεσπόζει είναι η σταθερή θέση, που με απόλυτη συνέπεια ακολουθούν οι κομμουνιστές και σύμφωνα με την οποία κάθε σκάνδαλο πρέπει να καταγγέλλεται, να αποκαλύπτεται και οι υπεύθυνοι να πληρώνουν. Μόνο που, ταυτόχρονα, αποτελεί απόλυτη ανάγκη να αναδεικνύονται και οι βαθύτεροι λόγοι, οι αιτίες που δημιουργούν τα σκάνδαλα. Με αυτή την έννοια, στη σχετική ανακοίνωση του Κόμματος τονιζόταν - αυτό που αποκρύβει η «ΑΥΓΗ» από τους αναγνώστες της - ότι «η απόδοση ποινικών ευθυνών δεν αρκεί». Για όποιον γνωρίζει και διαβάζει ελληνικά, δε χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία να κατανοήσει ότι το ΚΚΕ προσεγγίζει το ζήτημα «απόδοση ποινικών ευθυνών» για το σκάνδαλο (το κάθε σκάνδαλο), ως το ελάχιστο και το στοιχειώδες που πρέπει να γίνει. Αυτό, όμως, είναι το ένα.

Το δεύτερο είναι ότι η απόδοση των όποιων ποινικών ευθυνών (αν και όταν, τελικά, αποδίδονται) δεν μπορεί - και το ΚΚΕ δε θα επιτρέψει - να γίνεται κολυμπήθρα εξαγνισμού της πολιτικής, που γεννά σκάνδαλα και μιζαδόρους και έτσι να αθωώνονται και οι πολιτικές δυνάμεις, που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εφαρμόζουν, στηρίζουν ή αποτελούν ουρά αυτής της πολιτικής. Αυτό φοβούνται - μαζί με τους άλλους - και στο ΣΥΝ, αφού στη διαχειριστική τους αντίληψη εκείνο που κυριαρχεί είναι η πλάστιγγα για ...«καλύτερες», «αποδοτικότερες», «πιο προσοδοφόρες» ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες αξιολογούν ανάλογα με το ύψος του τιμήματος, τους όρους της αγοράς, και τις προοπτικές της ...ανταγωνιστικότητας.

Η ξεδιαντροπιά όσων επέλεξαν να εμπλέξουν το ΚΚΕ με την ιστορία «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» είναι πασιφανής. Οπως ολοφάνερη είναι και η προσπάθειά τους να βρουν εξιλέωση για τις αντιλαϊκές - αντιδραστικές επιλογές, στον κουρνιαχτό που σηκώνεται όταν συμβαίνει να βγαίνει στο φως κάποιο από τα τόσα και τόσα σκάνδαλα, που γεννάει η πολιτική στήριξης στο κεφάλαιο.