H στρατηγική της δημιουργίας του «εναλλακτικού πόλου» διαχείρισης της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης που έγινε το Σαββατοκύριακο στην 1η συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε, τόσο από την εισήγηση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τις τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στη «νεοφιλελεύθερη επίθεση». Πάνω στην απόκρουση του νεοφιλελευθερισμού οικοδομείται όλη η φιλολογία περί «ρήξης» και «ανατροπής», αφήνοντας στο απυρόβλητο τις άλλες εκδοχές αντιλαϊκής διαχείρισης, όπως σοσιαλδημοκρατική και κεντροαριστερή. Ενδεικτική είναι και η ανακοίνωση που εκδόθηκε, η οποία εγκρίθηκε από το σώμα υπό τη μορφή απόφασης. «Ο ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρεται, πρέπει στους επόμενους μήνες να κλιμακώσει την πάλη του ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, να επιβεβαιώσει τις ελπίδες χιλιάδων και χιλιάδων εργαζομένων και νέων, να πρωτοστατήσει στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, να θέσει τις βάσεις για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού».

Κάλεσμα «για τη συγκρότηση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα συσπειρώνει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις και θα αμφισβητεί την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού» απηύθυνε ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α.Τσίπρας, ο οποίος θέλοντας να κρατήσει «ζεστό» το κυβερνητικό όραμα του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε ως πρότυπα αριστερών κυβερνήσεων χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο, κράτησε ανοιχτές τις πόρτες και προς το ΠΑΣΟΚ σε μια προοπτική όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται σε πλεονεκτική εκλογικά θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι μίλησε έμμεσα για το θέμα, παραπέμποντας σε απάντησή του προς στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν κατονόμασε. «Πρέπει, είπε, να έχουμε την τόλμη και το κουράγιο να τους συναντήσουμε ανοιχτά, μέσα από μια πλατιά διαδικασία που πρέπει να εκπονήσουμε». Ειδικά για το δικομματισμό είπε ότι τα δύο κόμματα «δεν έχουν πια τους μηχανισμούς απορρόφησης της αυξανόμενης δυσαρέσκειας» προφανώς προσδοκώντας να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το ρόλο.

Από την εισήγηση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφής η προσπάθεια να εμφανίζεται το όλο σχήμα σαν η «αριστερή» φωνή της συνείδησης της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι γίνεται λόγος για «μια αριστερά που δε θα μετατρέπεται σε γλάστρα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης επιζητώντας τη συμμετοχή της σε θνησιγενή κυβερνητικά σχήματα, ούτε σε δύναμη που λειαίνει το πεδίο για την επιβολή της αστικής πολιτικής μετά από ορισμένους κλυδωνισμούς». Βέβαια, για το πώς αυτά συμβιβάζονται με βασικές επιλογές όπως του ευρωμονόδρομου, είναι ένα θέμα για οποίο προφανώς και δε δόθηκε απάντηση.

Στην επιφάνεια βγήκαν και τα ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, με κυρίαρχο το αν θα πρέπει να εξελιχθεί σε κόμμα. Από τις τοποθετήσεις που έγιναν φάνηκε πως δεν αντιμετωπίζεται, στην παρούσα φάση, ένα τέτοιο ενδεχόμενο και τα πράγματα περισσότερο κατευθύνεται σε μια λειτουργία «κινηματική» κατά τα πρότυπα του «Κοινωνικού Φόρουμ». Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Τσίπρας προειδοποίησε, έμμεσα, ότι τυχόν λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίο κόμμα θα οδηγούσε σε κυριαρχία της ισχυρότερης συνιστώσας που είναι ο ΣΥΝ, καθησυχάζοντας έτσι και όσους από τον ΣΥΝ εκφράζουν φόβους για «διάχυση» του ΣΥΝ στο ΣΥΡΙΖΑ.