Τρίτη 15 Ιούλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κατασκευασμένες «αντιθέσεις»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μην ξεχνάμε αυτή η κρίση είναι στην ουσία μεταφορά εισοδήματος από χώρες, όπως είναι η Ελλάδα ή ευρωπαϊκές χώρες, σε χώρες που παράγουν πετρέλαιο ή μέταλλα ή πρώτες ύλες ή τρόφιμα». Πρόκειται για την «τελευταία λέξη» των αναλύσεων για το χαρακτήρα της οικονομικής «κρίσης» που πλήττει τον παγκόσμιο καπιταλισμό. Μέχρι τώρα το διαβάζαμε στις εμβριθείς αναλύσεις διαφόρων «έγκυρων» καθεστωτικών αναλυτών, αλλά τώρα το υιοθέτησε και ο Γ. Αλογοσκούφης, όπως προκύπτει από το παραπάνω απόσπασμα συνέντευξής του στον «Ελεύθερο Τύπο». Με άλλα λόγια, βολεύει πολύ τους απολογητές του καπιταλισμού να πιστέψουν οι εργαζόμενοι, ειδικά των προηγμένων καπιταλιστικών κρατών, ότι η αιτία της κρίσης είναι τα διάφορα κράτη που παράγουν πετρέλαιο, τρόφιμα κ.ο.κ., και όχι τα μονοπώλια που ελέγχουν πλήρως την παραγωγή και εμπορία τους και βγάζουν τρελά υπερκέρδη εδώ και χρόνια. Εξυπηρετεί περίφημα τον αποπροσανατολισμό των λαών να καλλιεργείται η εικόνα ότι τάχα την παραγόμενη υπεραξία δεν την καρπώνονται οι γνωστές πολυεθνικές πετρελαίου και οι χρηματιστικοί όμιλοι, αλλά κάποια κράτη - παραγωγοί πρώτων υλών, λες και τα κράτη αυτά δεν είναι ενταγμένα στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Ενόψει της αναμενόμενης χειροτέρευσης της κατάστασης θα ακουστούν πολλά παραμύθια, αλλά οι λαοί έχουν την πείρα να μη τα χάψουν και να «τα τρίψουν στη μούρη» αυτών που τα αναμασάνε.

Αρχισαν τα κόψε - ράψε

Το χτύπημα του δικαιώματος των γυναικών στην πρόωρη συνταξιοδότηση επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ και την υπουργό Απασχόλησης Φάνη Πάλλη - Πετραλιά να κουκουλωθεί με τη χορήγηση πρόσθετης 6μηνης άδειας μητρότητας. Μάλιστα, η υπουργός, αφού το διαφήμισε με κάθε τρόπο, έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι αυτό το εξάμηνο αφορά όλες τις ασφαλισμένες στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ. Ελα όμως που και αυτό το «σπουδαίο» και «καινοτόμο» μέτρο για την προστασία της μητρότητας φαίνεται ότι μπαίνει στη λογική του «κόψε - ράψε». Σύμφωνα με καταγγελίες από εργαζόμενες στο Καζίνο της Πάρνηθας, οι οποίες απευθύνθηκαν στο ΙΚΑ για πληροφορίες, προκειμένου να κάνουν αίτηση για το εξάμηνο, η απάντηση που έλαβαν είναι ότι δεν το δικαιούνται. Ο λόγος; Οπως τους δήλωσαν επειδή ο χρόνος που δικαιούνται (δηλ. άδεια λοχείας, μειωμένο ωράριο, κλπ.) και προβλέπεται από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ξεπερνά τον αντίστοιχο χρόνο που προβλέπεται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, γι' αυτό δε δικαιούνται το εξάμηνο!

Αυτοί, λοιπόν, που υποτίθεται ότι «κόπτονται» για την προστασία της μητρότητας, δηλώνουν ευθαρσώς στις γυναίκες - μητέρες ότι η όποια κατάκτησή τους μέσα από τις ΣΣΕ, αποτελεί τελικά εμπόδιο! Αυτή είναι η «ευαισθησία»... τους. Ετσι, για να μην υπάρχει καμία αυταπάτη για τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.

Υποσχέσεις - μπούμερανγκ

«Είναι εθνική ανάγκη - και ως τέτοια την αντιμετωπίζω - να μείνουν οι άνθρωποι της περιφέρειας στον τόπο τους. Να συνεχίσουν να εργάζονται στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Αυτό λοιπόν που προέχει είναι η κατά το δυνατόν γρηγορότερη, ταχύτατη και πλήρης καταβολή των αποζημιώσεων, η ανασύσταση του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, η εξασφάλιση του εισοδήματός τους για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να ξαναμπούν στην παραγωγή». Απόσπασμα από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του Κ. Καραμανλή προς τους πυρόπληκτους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Ζαχάρω στις 22 Σεπτέμβρη του 2007, λίγες μέρες δηλαδή, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και μια βδομάδα μετά τις εκλογές. Ενα χρόνο μετά ο πρωθυπουργός σχεδιάζει να επισκεφτεί ξανά την περιοχή, την ερχόμενη Παρασκευή, για να μιλήσει σε εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ. Τι έχει όμως να πει στους πυρόπληκτους όταν δεν έχει γίνει τίποτα στην κυριολεξία από όσα τους υποσχόταν πριν από ένα χρόνο; Ακριβώς γι' αυτό δεν είναι λίγοι, κυρίως νέοι, που έχουν αρχίσει να φεύγουν από τα χωριά τους, όπως από την πρώτη στιγμή φοβόντουσαν. Ασφαλώς ο πρωθυπουργός θα βρει κάποια δικαιολογία να ψελλίσει, αλλά ούτε η πραγματικότητα αλλάζει ούτε οι ευθύνες της κυβέρνησης «ξεχνιούνται»...

Τι επιδιώκουν για τους παιδικούς σταθμούς

Την ίδια στιγμή που οι υποθέσεις των σκανδάλων απασχολούν το μεγαλύτερο χρόνο των δελτίων ειδήσεων, η κυβέρνηση συνεχίζει, ακάθεκτη, με το μεγαλύτερο των σκανδάλων, την πολιτική της. Οι «μεταρρυθμίσεις» προχωρούν και οι ιδιώτες τρίβουν τα χέρια τους. Πριν από περίπου δύο βδομάδες, οι υπουργοί Απασχόλησης και Εσωτερικών ανακοίνωσαν ένα νέο πρόγραμμα για τους παιδικούς σταθμούς και άλλες προνοιακές δομές. Το πρόγραμμα αυτό, απ' τη μια, εξασφαλίζει την ιδιωτικοποίηση ενός πολύ σημαντικού τομέα της κοινωνικής πολιτικής, και, απ' την άλλη, εμφανίζει την κυβέρνηση να ενδιαφέρεται για τις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες.

Επί της ουσίας, βέβαια, έχουμε ένταξη των ιδιωτικών παιδικών σταθμών στην εμπορευματοποιημένη «δημόσια» Πρόνοια. Το πρόγραμμα, με την ονομασία «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου δυναμικού 2007 - 2013», είναι η εφαρμογή της «Στρατηγικής της Λισαβόνας». Ενισχύονται, δηλαδή, η ιδιωτικοποίηση και η απασχολησιμότητα. Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης δεν ήρθε από το πουθενά. Είναι συνέχεια της πολιτικής της και της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Εδώ και χρόνια, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με τροφεία και ή χρηματοδοτούνται με μειωμένα κονδύλια απ' τον κρατικό προϋπολογισμό, μέσω των δήμων, ή χρηματοδοτούνται από προγράμματα της ΕΕ με ημερομηνία λήξης.

Τώρα έρχεται ένα ακόμα πρόγραμμα, με ημερομηνία λήξης το 2013. Χαρακτηριστικό του είναι ότι, ενώ μιλά για ευπαθείς ομάδες, δε συμπεριλαμβάνει σε αυτές τις άνεργες γυναίκες, τους άνδρες που έχουν επιμέλεια παιδιών, τις μετανάστριες που δεν έχουν υπηκοότητα κράτους - μέλους της ΕΕ, τις γυναίκες με σταθερή δουλειά (υπάλληλοι Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ). Προτεραιότητα δίνεται στις γυναίκες με το μικρότερο χρόνο απασχόλησης στη θέση που κατέχουν τη χρονική στιγμή της αίτησης, στις εργαζόμενες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή συμβάσεις μερικής απασχόλησης, στις γυναίκες με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα (όριο είναι το διπλό του αφορολόγητου).

Το πρόγραμμα υλοποιεί ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) και επιδοτούνται συγκεκριμένες θέσεις σε βρεφικούς σταθμούς, βρεφονηπιακούς σταθμούς, βρεφονηπιακούς σταθμούς ολοκληρωμένης φροντίδας, παιδικούς σταθμούς, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες. Ο αριθμός αυτών των θέσεων φτάνει μόνο τις 16.000. Στη διαδικασία μπορούν να συμμετάσχουν και ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, οι οποίοι - σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια - θα δηλώνουν τις θέσεις που επιθυμούν να διαθέσουν και θα εισπράττουν τα κονδύλια μέσω του ΟΕΕ.

Το πρόγραμμα είναι ένα μπάλωμα με ημερομηνία λήξης, το οποίο ανοίγει διάπλατα την πόρτα στους ιδιώτες, αλλά και ενισχύει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Λογικό είναι οι ιδιωτικοί σταθμοί να θέλουν να ρίξουν το κόστος λειτουργίας τους. Αυτό θα έχει ως συνέπεια την πρόσληψη προσωπικού με μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η ψευτο-λύση της κυβέρνησης δεν έχει καμία σχέση με τις λαϊκές ανάγκες. Ποια οικογένεια δεν έχει ανάγκη για δωρεάν φροντίδα των παιδιών της σε κρατικούς σταθμούς; Μια τέτοια πρόταση έχει διατυπώσει, ξεκάθαρα, μόνο το ΚΚΕ. Είναι μια πρόταση, που αφορά όλους, ανεξαιρέτως, τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους.


Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Τα «μαγικά» με την ανεργία ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με ικανότητες, όλα πάνε ρολόι πώς να το κάνουμε!

Τι διεθνής κρίση, τι παγκόσμιος σκεπτικισμός για την κατάσταση στην οικονομία, μας λέτε; Εδώ σκίζουμε...

Για να καταλάβετε, μειώθηκε ξανά η ανεργία! Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι βρίσκεται στο 7,7%!

Δηλαδή με ...το τουφέκι τους ψάχνεις τους άνεργους σε αυτή τη χώρα. Χάρη, βέβαια, στην «αναπτυξιακή πολιτική» της Νέας Δημοκρατίας.

Μιλάμε για πραγματική ...πολιτική μαγεία. Διότι το να έχεις λιγότερους ανέργους, όταν τα λουκέτα πέφτουν το ένα μετά το άλλο κι όταν μετακομίζουν στις γύρω (φθηνότερες) χώρες εκατοντάδες επιχειρήσεις, μόνο ...με μαγικά γίνεται.

Φυσικά, για να βρεις πλέον τι σημαίνει «άνεργος», πρέπει πρώτα να ορίσεις τι σημαίνει ...εργαζόμενος.

Και για τους κυβερνώντες κάποιος ο οποίος δουλεύει με 3μηνη σύμβαση ή κάποιος που απασχολείται 20 ώρες τη βδομάδα και κερδίζει 300 ευρώ το μήνα είναι ...εργαζόμενος.

Τώρα το πώς αυτός ο «εργαζόμενος» θα τα βγάλει πέρα με το κόστος ζωής, είναι μια ...άλλη στατιστική κατηγορία, που δε συμπεριλαμβάνεται στην καταμέτρηση της ανεργίας.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ, θα ...γίνουμε κόμβος! Τι κόμβος; Στις θαλάσσιες μεταφορές.

Ετσι είπε ο Κ. Καραμανλής, υποστηρίζοντας τις γαλλικές προτάσεις του «αδελφού» Νικολά Σαρκοζί για την ενωμένη Μεσόγειο...

Φυσικά ...«κομβικό» σημείο στο ότι θα γίνουμε «κόμβος» είναι το ότι ξεπουλιούνται κανονικότατα όλα τα ελληνικά λιμάνια.

Ετσι, όλοι οι καλοί «επενδυτές» εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη, φορτία θα πηγαίνουν και θα 'ρχονται ανεξέλεγκτα (οπότε τα κέρδη μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο) κι εμείς θα περηφανευόμαστε ότι είμαστε «κόμβος», και, μάλιστα, παγκοσμίου εμβέλειας.

Αλλο αν το στομάχι μας θα είναι ...κόμπος.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η... σύμπτωση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο «Ρ» στο φύλλο της Κυριακής είχε εκτενές ρεπορτάζ για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, ώστε να προχωρήσει ο στόχος της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων. Τι έλεγε το ρεπορτάζ; Οτι κατά τη διαδικασία παραχώρησης των σιδηροδρομικών μεταφορών και μετακινήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο «έχουμε απολύσεις εργαζομένων, αύξηση τιμών και ταυτόχρονα ραγδαία γενικευμένη υποβάθμιση των μέτρων ασφαλείας και των υπηρεσιών»!.

Η σύμπτωση, του ρεπορτάζ με τη χτεσινό ατύχημα, μπορεί να είναι τραγική, αφού κατά τύχη δεν υπήρξαν άλλες πολύ πιο οδυνηρές συνέπειες, ωστόσο οι εκτιμήσεις του «Ρ» και του ΚΚΕ για το θέμα, αποδεικνύονται στην πράξη απόλυτα ακριβείς.

Οσοι, από την πλευρά των εργαζομένων και άλλοι ειδικοί, μίλησαν για το συμβάν, τόνισαν σε όλους τους τόνους δύο πράγματα. Το πρώτο, ότι υπάρχει συνεχής μείωση του προσωπικού του ΟΣΕ, στα πλαίσια των πολιτικών μετατροπής του σε κερδοφόρο φορέα και, το δεύτερο, ότι αυτή η πολιτική των οικονομιών, έχει οδηγήσει σε σημαντική υποβάθμιση των μέτρων ασφαλείας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και με αυτή την έννοια οποιαδήποτε επιτροπή συγκροτηθεί για να βγάλει πόρισμα γύρω από τις συνθήκες του ατυχήματος, θα 'ναι απλά το άλλοθι για τους κυβερνώντες που μοναδικό μέλημά τους είναι η πορεία ιδιωτικοποίησης.

Σε ό,τι αφορά την άλλη εκτίμηση του ρεπορτάζ του «Ρ» - για τα όλο και πιο ακριβά εισιτήρια - γι' αυτήν δε χρειάζονται οι μαρτυρίες των ειδικών. Ο καθένας μας το ξέρει στο δικό του πετσί...

Καραμπινάτος οπορτουνισμός

«Είναι γεγονός ότι η μεγάλη οικονομική κρίση απαιτεί θαρραλέα μέτρα και τομές που να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα. Ολες οι ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις του τόπου οφείλουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συναινέσουν σε ένα πρόγραμμα συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων προς αυτή την κατεύθυνση». Αυτός είναι ο πρόλογος άρθρου στην πρώτη σελίδα της κυριακάτικης «Αυγής», το οποίο υπογράφει ο Αγγελος Τσέκερης, με τον τίτλο «Σφίξανε οι ζέστες».

Ορισμένες προτεινόμενες απ' τον ίδιο τέτοιες μεταρρυθμίσεις είναι: «Η πλήρης κατάργηση των σωστικών μέσων από τα πλοία προσκρούει σε κατεστημένες ιδεοληψίες. Ζούμε όμως στην εποχή του εύλογου ρίσκου. Η μεγάλη πρόκληση είναι η μεταφορά της ευθύνης διάσωσης από το πλοίο στον ίδιο τον επιβάτη (...). Κάθε επιβάτης μπορεί να κουβαλάει στις αποσκευές του ένα ατομικό σετ σωστικών μέσων (...). Οι επιβάτες μπορούν να "αγοράζουν" υπηρεσίες διάσωσης από το πλοίο καταβάλλοντας μια πρόσθετη επιβάρυνση στο εισιτήριο».

Ακόμα: «Χιλιάδες ανθρωποώρες χάνονται σε καθυστερήσεις στα φανάρια. Η πρόκληση της ανταγωνιστικότητας επιβάλλει ένα πιο ευέλικτο σχέδιο. Θα μπορούσαν φέρ' ειπείν οι σηματοδότες των πεζών να είναι μονίμως πράσινοι, ταυτόχρονα με τους σηματοδότες των αυτοκινήτων (...). Το σύστημα αυτό (...) μεταφέρει την ευθύνη της διέλευσης μιας λεωφόρου στον ίδιο τον πολίτη».

Και: «Σε κάθε στάση το λεωφορείο να αδειάζει εντελώς και στη συνέχεια να ξαναγεμίζει με όσους καταφέρουν να μπουν σ' αυτόν. Ισες ευκαιρίες για όλους και για όσους είναι μέσα και για όσους θέλουν να μπουν. Είναι απαράδεκτο κάποιες βολεμένες μειοψηφίες να απαιτούν να χρησιμοποιούν αποκλειστικά τα δημόσια μέσα μεταφοράς (και πολλές φορές καθιστοί) την ώρα που άλλος κόσμος περιμένει στον ήλιο».

Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται στην «Αυγή». Κι αναγγέλλεται απ' την πρώτη της σελίδα. Πράγματι οι ζέστες σφίξανε, αλλά κρυάδες τέτοιου είδους δεν ενδείκνυνται για να δροσιστεί το αναγνωστικό κοινό. Αν τολμήσουν να πουν πως έκαναν χιούμορ, πράγμα που δε φαίνεται πουθενά στο άρθρο, θα 'ναι και η πιο άμεση ομολογία του οπορτουνισμού, που, από τη μια, τα λέει με έναν τρόπο και, από την άλλη, διατηρεί την πόρτα ανοιχτή για να μπορεί να ξεφύγει με άλλον τρόπο...

Ο φερετζές της «κοινωνικής Ευρώπης»

To Παρίσι, στην άτυπη σύνοδο των υπουργών Απασχόλησης, επέλεξε η Φάνη Πάλη Πετραλιά για να βγάλει ένα δοξαστικό για την «Κοινωνική Ευρώπη» ή το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» για το οποίο επαίρονται οι άλλοι Καππαδόκες της σοσιαλδημοκρατίας. Ταυτόχρονα, επιχειρείται να παρουσιαστεί για «νέο» η αναθεωρημένη «Κοινωνική Ατζέντα» η οποία διαμορφώνεται. Μόνο που και η νέα ατζέντα, αλλά και όλο το πακέτο της Λισαβόνας τίποτα καλό δεν προβλέπει για τα εκατομμύρια εργαζόμενους και άνεργους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ευελιξία, η απασχολησιμότητα, η αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων, είναι η κορωνίδα της πολιτικής τους, με νέες ή παλιές ατζέντες. Η Κοινωνική τους Ευρώπη, ή το ευρωπαϊκό τους κοινωνικό μοντέλο, είναι ο φερετζές των Βρυξελλών για να μη φανεί η σκληρή αντεργατική τους πολιτική που οδηγεί στο περιθώριο δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενους Ευρωπαίους. Η Κοινωνική τους Ευρώπη, όσο θα προχωρά θα φέρνει νέα δεινά στους λαούς της Ευρώπης. Γιατί η ΕΕ, που οικοδομείται κατ' εντολή και προς εξυπηρέτηση των μεγάλων μονοπωλίων δεν παίρνει από φτιασιδώματα. Η ΕΕ παίρνει μόνο από υπονόμευση και ανατροπή.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εγκληματική πολιτική

Η σωρεία δυστυχημάτων, που μαστίζει, ιδιαίτερα, τα τελευταία χρόνια τον ΟΣΕ, σίγουρα δεν είναι τυχαία. Οι «ρίζες» της βρίσκονται στην εγκληματική πολιτική ιδιωτικοποίησης, που ακολουθείται διαδοχικά από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και στον τομέα του σιδηροδρόμου. Την πολιτική, που μοναδικό κριτήριο έχει το μεγαλύτερο επιχειρηματικό όφελος. Σε βάρος όλων των άλλων, συμπεριλαμβανομένης και της ασφάλειας. Αυτό, άλλωστε, «μαρτυρούν» τα στατιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, από το 2000 έως σήμερα, έχουν σημειωθεί περί τους 100 εκτροχιασμούς τρένων, με περισσότερα από 60 ανθρώπινα θύματα!

Τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνώντων έφερε ξανά στην επικαιρότητα ο χτεσινός τραυματισμός του μηχανοδηγού του ΟΣΕ και άλλων 16 επιβατών στην περιοχή του Μπράλου, κατά τη σύγκρουση επιβατικής αμαξοστοιχίας με βαγόνια εμπορικής αμαξοστοιχίας, τα οποία αποκόπηκαν - για άγνωστο κατά τον ΟΣΕ λόγο - από τον υπόλοιπο συρμό.

Οι εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και οι διορισμένες από τους ίδιους διοικήσεις του ΟΣΕ, σε κάθε θανατηφόρο ή μη ατύχημα στο δίκτυο του Οργανισμού, «αθωώνουν εαυτούς», αποδίδοντάς το σε «ανθρώπινο λάθος». Ακόμα, όμως, και η παραδοχή αυτού του αστήρικτου ισχυρισμού «γεννά» αυτόματα το ερώτημα «τι φταίει και τα τελευταία χρόνια όλο και πληθαίνουν τα ...ανθρώπινα λάθη;».

Την απάντηση δίνουν τα ίδια τα στοιχεία. Ιδού τι λένε: Κυρίαρχη φιλοσοφία στον ΟΣΕ, κυρίως την τελευταία 8ετία, είναι τα «γρήγορα τρένα». Σε εφαρμογή αυτής της πολιτικής, έκλεισαν σταθμούς, κατάργησαν ειδικότητες (ελεγκτές γραμμής), πύκνωσαν δρομολόγια, μείωσαν το προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και κυρίως το προσωπικό «πρώτης γραμμής» (μηχανοδηγοί, σταθμάρχες, κλειδούχοι), αύξησαν τις ταχύτητες των τρένων κατά 20 και 40 χλμ. και καθιέρωσαν «μπόνους», όταν το τρένο φτάνει στον προορισμό του στην προκαθορισμένη ώρα.

Στον ΟΣΕ, τα τελευταία χρόνια, το προσωπικό έχει μειωθεί δραστικά. Σημαντικές είναι οι ελλείψεις σε όλες τις ειδικότητες και κυρίως στους νευραλγικούς κλάδους των μηχανοδηγών, των σταθμαρχών και των κλειδούχων. Επακόλουθο αυτών των ελλείψεων είναι η εντατικοποίηση της εργασίας. Ο ΟΣΕ οφείλει χιλιάδες μέρες ρεπό στους εργαζόμενους «πρώτης γραμμής». Ετσι, σήμερα ένας μηχανοδηγός υποχρεώνεται να εργάζεται έως και 12 ώρες τη μέρα, πολλές συνεχόμενες μέρες χωρίς ρεπό, ακόμα και κανονική άδεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των δρομολογίων.

Σημαντικός παράγοντας στην πρόκληση ατυχημάτων φυσικά είναι και η σιδηροδρομική υποδομή και επιδομή (συστήματα ασφαλείας, τηλεδιοίκηση κλπ.). Υπάρχουν σήμερα τμήματα του σιδηροδρομικού δικτύου, στα οποία για πολλά χρόνια έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας τα φωτοσήματα και η επικοινωνία μηχανοδηγού - σταθμάρχη γίνεται μόνο με ραδιοτηλέφωνα.

Εκείνο που αποκαλύπτουν βέβαια τα παραπάνω, είναι ότι πίσω από το κάθε ...ανθρώπινο λάθος συγκαλύπτεται η εγκληματική πολιτική, η οποία πλήττει καίρια και την ασφάλεια των σιδηροδρομικών δρομολογίων. Μια πολιτική, που δε διστάζει να θυσιάσει ακόμα και ανθρώπινες ζωές, προκειμένου να προωθηθούν οι λεγόμενες «αναδιαρθρώσεις». Οσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, τόσο θα πληθαίνουν τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα, όλο και θα θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές.

Εγγύηση για την ασφάλεια και την πραγματική εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών μπορεί να είναι μόνο και αποκλειστικά ένας 100% δημόσιος ΟΣΕ, ενταγμένος σ' ένα δημόσιο τομέα συγκοινωνιών, ο οποίος θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα υπόκειται σε εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Και αυτό απαιτεί άλλη πολιτική και λαϊκή εξουσία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ