To Παρίσι, στην άτυπη σύνοδο των υπουργών Απασχόλησης, επέλεξε η Φάνη Πάλη Πετραλιά για να βγάλει ένα δοξαστικό για την «Κοινωνική Ευρώπη» ή το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» για το οποίο επαίρονται οι άλλοι Καππαδόκες της σοσιαλδημοκρατίας. Ταυτόχρονα, επιχειρείται να παρουσιαστεί για «νέο» η αναθεωρημένη «Κοινωνική Ατζέντα» η οποία διαμορφώνεται. Μόνο που και η νέα ατζέντα, αλλά και όλο το πακέτο της Λισαβόνας τίποτα καλό δεν προβλέπει για τα εκατομμύρια εργαζόμενους και άνεργους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ευελιξία, η απασχολησιμότητα, η αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων, είναι η κορωνίδα της πολιτικής τους, με νέες ή παλιές ατζέντες. Η Κοινωνική τους Ευρώπη, ή το ευρωπαϊκό τους κοινωνικό μοντέλο, είναι ο φερετζές των Βρυξελλών για να μη φανεί η σκληρή αντεργατική τους πολιτική που οδηγεί στο περιθώριο δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενους Ευρωπαίους. Η Κοινωνική τους Ευρώπη, όσο θα προχωρά θα φέρνει νέα δεινά στους λαούς της Ευρώπης. Γιατί η ΕΕ, που οικοδομείται κατ' εντολή και προς εξυπηρέτηση των μεγάλων μονοπωλίων δεν παίρνει από φτιασιδώματα. Η ΕΕ παίρνει μόνο από υπονόμευση και ανατροπή.