Μαζί με τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης (τελευταίο αντιλαϊκό κρούσμα οι πρόσφατες αυξήσεις της ΔΕΗ), οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν και την ανοιχτή συμπαιγνία εκ μέρους διαφόρων φορέων και παραγόντων, που ενώ έχουν συγκεκριμένες ευθύνες για την κατάσταση που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, προσπαθούν να εμφανιστούν ως προστάτες.

Στην πρώτη γραμμή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα που, το καθένα στον καιρό του με τυφλοσούρτη τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου, θεοποίησαν τη λεγόμενη ελεύθερη αγορά. Μαζί με άλλα προνόμια, δηλαδή, προς την πλουτοκρατία, παραχώρησαν στους επιχειρηματικούς ομίλους και το, εν λευκώ, δικαίωμα να καθορίζουν τις τιμές, θέτοντας, παράλληλα, εκτός νόμου ακόμα και την ιδέα ότι είναι δυνατόν να ελέγχονται οι επιχειρηματίες για τις τιμές που επιβάλλουν στην αγορά. Τώρα, το μεν ΠΑΣΟΚ - που πασχίζει να παίξει το ρόλο του αντιπολιτευόμενου - ζητάει ...μέτρα ελέγχου της ακρίβειας, η δε ΝΔ κάνει εκκλήσεις στους επιχειρηματίες συνδαιτυμόνες της να δείξουν αυτοσυγκράτηση. Και οι δυο μαζί, στο πνεύμα των πολιτικών του πτωχοκομείου της ΕΕ, αναμασούν το ενδεχόμενο χορήγησης κάποιων προσωρινών επιδομάτων προς οικονομικά εξαθλιωμένους.

Στην ίδια κατεύθυνση και οι εκπρόσωποι των μεγαλοεπιχειρηματιών, αυτών που χάρη στις πολιτικές ενίσχυσης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των αναδιαρθρώσεων, γνωρίζουν μια περίοδο πρωτοφανούς άνθησης της κερδοφορίας και της ισχύος τους. Ο ΣΕΒ, για τον οποίο η διατήρηση του συστήματος ελεύθερης - από τη σκοπιά του - διαμόρφωσης των τιμών είναι θέμα στρατηγικής, χαρακτηρίζει την ακρίβεια που οι επιχειρηματίες προκαλούν «εθνικό θέμα», αλλά και αυτός δεν έχει αντίρρηση στη χορήγηση επιδομάτων από το «ταμείο της φτώχειας». Το γνωστό ταμείο της ντροπής, που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί με τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Αλλά μαζί με τους προηγούμενους, την ιδέα των επιδομάτων σε «στοχευμένες ομάδες του πληθυσμού, που πλήττονται ιδιαιτέρως από την ακρίβεια», ασπάζεται και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Αυτοί που πριν λίγες βδομάδες, υπό τις επευφημίες του ΠΑΣΟΚ, υπέγραφαν με τους εργοδότες τη Σύμβαση της ντροπής, για αυξήσεις του 1 ευρώ τη μέρα, δείχνουν να βολεύονται μια χαρά με τα σχέδια κυβέρνησης - βιομηχάνων και αντί αυξήσεων στους μισθούς λένε «ναι» στη δρομολογημένη από την ΕΕ κοροϊδία των επιδομάτων.

Και ενώ όλοι τους αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους σαν ζήτουλες που οφείλουν να εκλιπαρούν ελεημοσύνες για να τα φέρουν βόλτα, τα στοιχεία για την κερδοφορία των επιχειρήσεων που έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι εξόχως αποκαλυπτικά και αποδεικνύουν ότι τα αλλεπάλληλα κύματα των ανατιμήσεων μεταμορφώνονται σε αυξανόμενα κέρδη για τα χρηματοκιβώτιά τους.

Η θέση του ΚΚΕ είναι παραπάνω από σαφής: Η εργατική τάξη δεν είναι ζήτουλας. Είναι η κοινωνική δύναμη που παράγει τον πλούτο και αποτελεί δικαίωμά της να έχει εισόδημα που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της. Με βάση αυτήν ακριβώς τη λογική καλεί τους εργαζόμενους να ξεσηκωθούν διεκδικώντας πρώτα απ' όλα πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και άλλα άμεσα μέτρα που θα έχουν στόχο την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών, συνδέοντας την πάλη για τις άμεσες διεκδικήσεις με το στόχο της ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής και του «ευρωμονόδρομου».