Κατά την παρουσίαση- στη Βουλή - του βιβλίου του Τ. Λαμπρία με τις αναμνήσεις του απ' τον Κ. Καραμανλή, ο κ. Γ. Ράλλης θεώρησε υποχρέωσή του να διαψεύσει το - αδιάψευστο - γεγονός της ευθύνης του Παν. Κανελλόπουλου για την εγκληματική επινόηση και εφαρμογή της "αναμόρφωσης" των παιδιών του ελληνικού λαού, που μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ αντιπάλεψαν τον κατακτητή.

Κατανοώ την αλληλεγγύη του κ. Γ. Ράλλη προς τον εκλιπόντα, η οποία όμως σε καμιά περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό να οδηγεί σε στρέβλωση της ιστορίας.Μιας ιστορίας που, στο κάτω κάτω, ζήσανε δραματικά στο πετσί τους δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα των οποίων η τύχη, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες αυτουργών υπευθύνων - όπως ο διοικητής του στρατοπέδου Γ. Μπαϊρακτάρης - παραδόθηκε σε εγκληματίες. Ηθικοί αυτουργοί αυτού του πολύχρονου μακελειού (που άρχισε το 1946 ενάντια σ' ανύποπτα Ελληνόπουλα που προσήρχοντο στο στρατό για να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία και όχι για καταναγκαστικά έργα, βασανιστήρια, ηθικές και σωματικές κακοποιήσεις κ.ά.), όπως προκύπτει από ένα πλήθος γραπτών εκείνης της μαύρης εποχής, δημοσιεύσεις, ομιλίες, επισκέψεις, επιθεωρήσεις κλπ. είναι το δίδυμο Π. Κανελλόπουλου - Κ. Τσάτσου,μαζί με μια σειρά επώνυμους παράγοντες της περιόδου εκείνης.

Αν η στρέβλωση της ιστορίας με δημόσιες δηλώσεις δεν είναι συνειδητή, θα παρακαλούσα τον κ. Γ. Ράλλη να ρίξει μια ματιά στα περιληπτικά κείμενα 1947 και 1948 που δημοσιεύονται στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με τίτλο "πριν σαράντα εννέα χρόνια" και επίτιτλο "ΦΙΛΙΣΤΩΡ" και υπογράφει ο κ. Μιχάλης Κατσίγερας (που κάνει την επιλογή). Εκεί λοιπόν θα διαπιστώσει ένα συναγωνισμό των Παν. Κανελλόπουλου - Κ. Τσάτσου για το ποιος θα υμνήσει περισσότερο το... θαυματουργό έργο της Μακρονήσου,ποιος θα κάνει περισσότερες επισκέψεις στο νησί για να συμβάλλει "ηθικά" (ανήθικα) στο συντελούμενο έγκλημα, ποιος θα προσπαθήσει ν' αναδείξει το έγκλημα σε σχολή και "Παρθενώνα", ποιος θα χαρακτηρίσει "ευρεσιτεχνία" το... "εκεί συντελούμενο έργο" και θα προτείνει την εφαρμογή του σε... παγκόσμια κλίμακα.

Αλλά η εγκληματική αυτή παρεμβολή προκύπτει και από μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν το σθένος, την αποφασιστικότητα και κυρίως τη διάθεση να ιστορίσουν αυτό το πρωτοφανές έγκλημα (της περιόδου 1947, ως την κατάργηση της Μακρονήσου). Ετσι, στη σελίδα 7 του α' τόμου της θαυμάσιας δίτομης έκδοσής του, "Ιστορία της Μακρονήσου", ο Νίκος Μάργαρης δίνει - ανάμεσα σε άλλες - μια δήλωση - βεβαίωση του Π. Κανελλόπουλου (23 Μάρτη 1949), κατά την οποία "στο ξερονήσι αυτό εβλάστησε η Ελλάς ωραιοτέρα από κάθε φορά. Η ιστορία θα γράψει πως η στροφή της παγκοσμίου καταστάσεως εδώ άρχισε, στη Μακρόνησο". Μιλούσε φυσικά για το ξερονήσι για το οποίο άλλος συνειδητός εγκληματίας - ο στρατοπεδάρχης ταξίαρχος Μπαϊρακτάρης - βεβαίωνε σε δίκη: "Συνειργάσθην διά το αναμορφωτικόν έργον της Μακρονήσου και με εγκληματίας". "Αναμόρφωση" και "στροφή" με αίμα, δάκρυα, βασανιστήρια μέχρι θανάτου, ταπείνωση, τρελούς, ψυχικά τραυματισμένους κλπ. είναιο κόσμος τους.

Ενα χρόνο αργότερα (από την παραπάνω δήλωση του Π. Κανελλόπουλου) στρατηγός που στάλθηκε από τον Παπάγο στο Μακρονήσι για έρευνα, αντίθετα με τις δηλώσεις αυτές "πλειοδοτεί" - σε έκθεσή του - "εις πιστοποίησιν διαπραχθεισών εκεί θηριωδιών".

Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24 Μάρτη 1949, ο τότε υπουργός Στρατιωτικών Π. Κανελλόπουλος,υπεύθυνος για ό,τι γίνεται στο στρατό (μέχρι που τον χαρίζει στους Αμερικάνους με το κατάπτυστο "Ιδού ο στρατός σας" προς τον Βαν Φλιτ) βεβαιώνει, "ομιλών προς δημοσιογράφους":

"Το φαινόμενον της Μακρονήσου είναι μοναδικόν εις τον κόσμον ολόκληρον. Πρόκειται περί θαυμαστού συνδυασμού της... παιδείας (!!) με τον... στρατόν. Οι εμπνευσθέντες οργανώσαντες και διαχειριζόμενοι με τόσον επιτυχίαν το έξοχον αυτό έργον είναι άξιοι ΒΑΘΕΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ". Την ίδια ώρα που ο Π. Κανελλόπουλος βεβαιώνει σε ομιλία του στο Βόλο - στις 11/9/49 ότι "δε θα επιτραπεί η αναβίωσης και η δράσης του κομμουνισμού εις Ελλάδαν" (σαν "μετά Χριστόν προφήτης") και πάλιν η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 13/9/49 που δίνει την πληροφορία, προσθέτει ότι ο Κ. Τσάτσος "ωμίλησεν εις Μακρόνησον". Την ίδια περίοδο - πάλιν κατά την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 15/10/49 - η κυβέρνηση (με υπουργό τον Π. Κανελλόπουλο) καταθέτει νόμο γι' αναστολή του υπόλοιπου ποινής των καταδικασμένων δοσιλόγων!!!

Τον Οκτώβρη του '49 - κατά την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 1/10/49 - ο υπουργός Δικαιοσύνης Μελάς, κατέθεσε στη Βουλή σχέδιο ψηφίσματος "περί μέτρων εθνικής αναμορφώσεως" για να "επανέλθουν περισσότεροι Ελληνες στην κλήση της Πατρίδος" και ο Π. Κανελλόπουλος βεβαιώνει ότι "δεν είναι μέτρον λήθης ή επιείκειας", αλλά αποβλέπει "στη συστηματοποίηση και ολοκλήρωση του θεσμού της Μακρονήσου".

Στις 10/11/49 (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11/11/49), σε δηλώσεις του στον Αμερικανικό Τύπο, ζητεί "αι ελεύθεραι κυβερνήσεις να θέσουν εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα,άλλως πρέπει να αναμένουν την καταστροφή τους".Υποδεικνύει δε "όπως τα συμβάντα εις την Ελλάδα χρησιμεύσουν ως μάθημα εις τον Αμερικανικόν λαόν"!!!

Αν και οι μαρτυρίες για τον ελεεινό ρόλο του Παν. Κανελλόπουλου στην περίοδο του εμφυλίου είναι άπειρες, νομίζω ότι όλα τα παραπάνω είναι υπεραρκετά για να φωτίσουν ειδικότερα το ρόλο του στο έγκλημα της Μακρονήσου και να αποτρέψουν τον κ. Γ. Ράλλη, από οποιανδήποτε ατυχή προσπάθεια ν' αποκαταστήσει "μετά θάνατον" (όπου "ουκ έστι μετάνοια") τον Παν. Κανελλόπουλο.

Κώστας ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ