Σε μια αναλυτική παρουσίαση της... "σποράς", που επιδίδεται η κυβέρνησή του, στο χωράφι των συμφερόντων των μεγαλοκεφαλαιούχων, με τη συμβουλή "τώρα θερίστε" (!), προχώρησε, ουσιαστικά, χτες ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος σ' ένα ειδικό ακροατήριο επιχειρηματιών, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Ελληνο-Αμερικανικό Επιμελητήριο.

Ο Κ. Σημίτης,αφού υπενθύμισε στην πλουτοκρατία όλα τα μέτρα που της προσέφερε κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κυβερνητικής θητείας, υποσχέθηκε ότι δε θα υπάρξει καμία χαλάρωση, κανένας "εφησυχασμός" και καμία ταλάντευση στην προώθηση της ακολουθούμενης πολιτικής, λόγω της... παγκοσμιοποίησης.

Αξιοσημείωτο, σε ό,τι αφορά τη χτεσινή επανάληψη των πρωθυπουργικών ύμνων υπέρ της ΟΝΕ, είναι ότι ο Κ. Σημίτης δεν παρέλειψε να ομολογήσει κάτι που το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα της χώρας αποκαλύπτουν και καταγγέλλουν με επιμονή: Οτι, δηλαδή, δεν υπάρχει κυβερνητική δράση, σε κανέναν τομέα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, η οποία να μην έχει προσαρμοστεί στα στεγανά των Βρυξελλών και να μην καθορίζεται, τόσο από το "μονόδρομο" της ΟΝΕ, όσο και από το παραγωγικό μοντέλο της "Λευκής Βίβλου".Το γεγονός και μόνο ότι ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στους στόχους του Μάαστριχτ και τις... αναγκαίες "διαρθρωτικές αλλαγές" για την επίτευξή τους, άρχιζε να αραδιάζει ως τέτοια μέτρα, από τη βαλκανική πολιτική, μέχρι την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, και από το νόμο "Καποδίστριας" μέχρι την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, είναι αποκαλυπτικό.

Ο πρωθυπουργός, αφού προσπέρασε γρήγορα το κομμάτι της ομιλίας του με τις κίβδηλες και συνηθισμένες αναφορές περί... κοινωνικής ευαισθησίας, αφού επιτέθηκε κατά της πραγματικότητας, ισχυριζόμενος ότι "ενισχύσαμε την ευημερία της κοινωνίας" (!), ξεκαθάρισε ότι το "μείζον ζητούμενο" είναι η ΟΝΕ. Δεν περιορίστηκε όμως εκεί, αλλά υποστήριξε, παράλληλα, ότι τα μέχρι τώρα επιβληθέντα από την κυβέρνησή του, κατά του λαού, αποτελούν "εθνικό κεφάλαιο", τα οποία μάλιστα πρέπει "να διαφυλαχτούν και να ενισχυθούν"...

Αλλά όταν θέλησε να καταγράψει τα οφέλη που, δήθεν, θα επέλθουν για το λαό μετά την είσοδο στην ΟΝΕ, δεν κατάφερε παρά να περιοριστεί στην επίκληση των ωφελημάτων που, πράγματι, θα υπάρξουν, αλλά αφορούν μόνο την ολιγαρχία. Μίλησε, λοιπόν, για τη... "συναλλαγματική βεβαιότητα" που θα απολαμβάνουν οι επιχειρηματίες, για τη... "μείωση του κόστους της χρηματοδότησης" που επίσης αφορά τους μεγαλοεπιχειρηματίες - συνεργάτες των τραπεζών, και για "ενίσχυση της ανταγωνιστικής θέσης" των επιχειρηματιών...

Κατόπιν της επισήμανσης των παραπάνω ωφελημάτων, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τους κερδισμένους να κάνουν ένα μικρό... σκόντο αυτήν την περίοδο, να βοηθήσουν για την ικανοποίηση του κριτηρίου του Μάαστριχτ που σχετίζεται με τον πληθωρισμό - αναβάλλοντας τις κερδοσκοπικές αυξήσεις - ώστε να συνεχίσουν στη μετά-ΟΝΕ εποχή το θεάρεστο έργο του υπερθησαυρισμού.

Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο Γ' ΚΠΣ, από το οποίο πολλά περιμένουν οι μεγαλοσχήμονες. Οσο, δε, για ζητήματα που αφορούν στην περίφημη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη - όπως οι συγκοινωνίες - ο πρωθυπουργός τα παρέπεμψε για μετά το 2000, όταν προφανώς η επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου, και σε αυτούς τους τομείς, θα αρχίσει να αποδίδει... Τέλος, ο Κ. Σημίτης, υποσχέθηκε ότι θα διαπραγματευτεί "σκληρά", στα πλαίσια της ΕΕ, για την ΚΑΠ και τα διαρθρωτικά ταμεία...