Να εγκαινιάσουν μια νέα ελπιδοφόρα μέρα για τα δικαιώματα και συμφέροντά τους, ρίχνοντας στην κάλπη που θα στηθεί εν ευθέτω χρόνω μαζικά ψήφους καταδίκης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και ενίσχυσης του ΚΚΕ, κάλεσε τους συμμετέχοντες στη χτεσινοβραδινή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις εργατικές κατοικίες «Ταραμπούρα» στην Πάτρα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, που έκλεισε με αυτήν την ομιλία της την ολοήμερη περιοδεία της στην πρωτεύουσα της Αχαΐας.

Η συγκέντρωση μαζική, με παλμό και δυναμισμό, με παρόντες ανθρώπους κάθε ηλικίας και έντονη την παρουσία των νέων, έγινε βήμα απ' όπου η ομιλήτρια απηύθυνε πολλαπλά μηνύματα με αποδέκτη όχι μόνο το λαό της Πάτρας, αλλά ολόκληρο τον ελληνικό λαό, την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Μηνύματα συσπείρωσης και πάλης, μηνύματα καταδίκης όσων ευθύνονται για την όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, μηνύματα όμως ισχυροποίησης του ΚΚΕ ως προϋπόθεση, για να ανοίξει μια νέα σελίδα στην πολιτική ζωή του τόπου, μια σελίδα που θα «γράψουν» οι εργαζόμενοι.

Την εκδήλωση άνοιξε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΝΕ Αχαΐας του Κόμματος Κώστας Μπάτσικας, ο οποίος στη σύντομη παρέμβασή του επισήμανε πως «επιλέξαμε σήμερα (σ.σ. χτες) την περιοχή αυτή γιατί εδώ χτυπά και ζει η καρδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας» και στη συνέχεια κάλεσε στο βήμα την Αλ. Παπαρήγα με τα συνθήματα της νεολαίας που κυριάρχησε να βροντοφωνάζουν: «ΚΚΕ ισχυρό - Μέτωπο λαϊκό», «Οχτώ δεκαετίες αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία».

Μετά το τέλος της ομιλίας της Αλ. Παπαρήγα, ακολούθησε συζήτηση με την ομιλήτρια αναφορικά με τα θέματα της ανεργίας καθώς και άλλα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα.

«Ο ελληνικός λαός πρέπει να αποτραβήξει την προσοχή και τη σκέψη του από τον δικομματικό καυγά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για το "πάπλωμα". Να μείνει ανεπηρέαστος από το δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ; Να μη γίνει ο διαιτητής τους, ποιος θα έρθει πρώτος και ποιος δεύτερος. Να αναλάβει τη δική του ευθύνη και να πάρει ενεργό μέρος στην πολιτική και μαζική δράση με επίκεντρο τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματά του, να χρησιμοποιήσει το όπλο της κάλπης με κριτήριο τα δικά του συμφέροντα και μόνο, τη δική του εμπειρία των τελευταίων χρόνων. Να κλείσει την πόρτα σ' αυτούς που κινδυνολογούν τι θα γίνει αν φύγει το ΠΑΣΟΚ, τι θα γίνει αν έρθει η ΝΔ».

Τα παραπάνω σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, ξεκινώντας την ομιλία της. «Η κάλπη», σημείωσε στη συνέχεια η ομιλήτρια, «μπορεί να εγκαινιάσει, στις σημερινές συνθήκες, μια ελπιδοφόρα μέρα μόνο όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ νιώσουν τον πραγματικό φόβο από το μήνυμα της μαζικής καταδικαστικής ψήφου. Να νιώσουν αποδυναμωμένοι από την εκλογική τους δύναμη. Να υποστεί το πρώτο ρήγμα η αντίληψη του μονόδρομου.

Ρυθμιστής της ψήφου πρέπει να είναι το συμφέρον της εργατική τάξης, της φτωχής αγροτιάς, των φτωχών ΕΒΕ, της νεολαίας, των γυναικών που δέχονται την μπόρα της διπλής καταπίεσης. Η εμπειρία που έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια.

Είμαστε κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όχι γιατί είναι κακοί ή αναποτελεσματικοί διαχειριστές αλλά γιατί αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν τα ταξικά συμφέροντα της ελληνικής και ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας. Γιατί στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, επιλογές που έρχονται σε κατ' ευθείαν αντίθεση με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, με τα κυριαρχικά του δικαιώματα, γιατί στηρίζουν τον πόλεμο για τη διανομή της λείας και την υποταγή των λαών και των κινημάτων τους...

- Αν ο ελληνικός λαός ήταν ικανοποιημένος από τη ζωή του, οι εργάτες και υπάλληλοι, οι φτωχοί αγρότες και αγρότισσες, οι ΕΒΕ,

- Αν δεν υπήρχε η συσσωρευμένη αγανάκτηση που υπάρχει,

- Αν δεν υπήρχε τέτοια ανασφάλεια,

τότε εμείς οι κομμουνιστές δε θα είχαμε το δικαίωμα να έχουμε τέτοια απαιτητικότητα από το λαό, να ζητούμε να αναλάβουν την ευθύνη τους τα λαϊκά στρώματα και να κάνουν κάτι διαφορετικό στην εκλογική μάχη.

Αυτά που ακούμε και βλέπουμε μας δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού, της νεολαίας θέλει κάτι διαφορετικό, κάτι καινούριο, βλέπει ότι η ζωή του πάει από το κακό στο χειρότερο.

Είναι επιτακτική ανάγκη αυτή η δυσαρέσκεια να βρει την έκφρασή της στην κάλπη με τον πιο διακριτό τρόπο. Με τη μαζική καταδίκη και των δύο, με την ενίσχυση του ΚΚΕ, με τη συσπείρωση ριζοσπαστικών δυνάμεων κατά των μονόδρομων στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στην ανάπτυξη, στην εξωτερική πολιτική.

Οσοι ψηφίσουν τη ΝΔ, προκειμένου να τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να πλήξουν την εκλογική του δύναμη, όχι όμως και την ουσία της πολιτικής του, αφού και τα δύο κόμματα έχουν την ίδια στρατηγική στα κρίσιμα ζητήματα. Οσοι ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αποτρέψουν την επιστροφή της ΝΔ, επιβραβεύουν την πολιτική του, ενισχύουν τη μοιρολατρία, προσθέτουν νέα εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών μαζών.

Το καινούριο μπορεί να το φέρει η μαζική χειραφέτηση, η απαγκίστρωση από τα δύο κόμματα, η ενίσχυση του ΚΚΕ, η κοινή δράση με το ΚΚΕ.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί έναν από τους βασικούς όρους για να ανοίξει μια καινούρια σελίδα στην πολιτική ζωή του τόπου: Στην ανάπτυξη αποτελεσματικών αγώνων, στη συσπείρωση και ενότητα των δυνάμεων που θέλουν ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι ψήφος που απαντά και στο επίπεδο του ερωτήματος, τι είδους διακυβέρνηση χρειάζεται. Είναι ψήφος κατά της μοιρολατρίας, της συναίνεσης και του συμβιβασμού.

Το ΚΚΕ πίστευε και πιστεύει ότι ακόμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να έχουν πετύχει ορισμένες μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες, να είναι σε καλύτερη μοίρα. Αν είχαν προετοιμαστεί και αποφασίσει να υψώσουν ένα αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης, αν δεν είχαν επηρεαστεί από την επιρροή των μονόδρομων. Αν δεν είχαν επηρεαστεί από αυταπάτες και χίμαιρες ότι είναι δυνατό να υπάρξουν κατακτήσεις, χωρίς να υπάρξει ευρεία κοινωνική και πολιτική αμφισβήτηση της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της πολιτικής υπακοής προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Το ΚΚΕ συνδυάζει στις προτάσεις και τη δράση του τον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, με την πάλη για ριζικές αλλαγές στην πορεία.

«Το ΚΚΕ», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «ήδη από τις αρχές του Γενάρη του 2003 έδωσε στη δημοσιότητα την πολιτική του πρόταση για τη συνεργασία και τη συσπείρωση των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, που αποτελεί σημαντική προϋπόθεση, για να αποκτήσει το λαϊκό κίνημα πυγμή. Να είναι σε θέση να αποτρέπει και να παρεμποδίζει τα χειρότερα, να αποσπά παραχωρήσεις, και το κυριότερο, να αποκτήσει σε μια πορεία την απαιτούμενη δύναμη και εμπειρία για να ανατρέψει αυτήν την πολιτική, να κατακτήσει τη δική του εξουσία.

Βεβαίως και δε θα γίνουν όλα αυτά σε μια μέρα, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, όμως έχει σημασία ιδιαίτερα από εδώ και εμπρός κάθε μάχη που δίνεται, μικρή ή μεγάλη, να έχει διακριτά αποτελέσματα.

Το ΚΚΕ παλεύει για την ενότητα και συνεργασία με δυνάμεις που μας ενώνουν βασικά ζητήματα και μας χωρίζουν κάποια άλλα. Ομως η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός. Αν στηρίζεται σε σωστές βάσεις είναι δύναμη. Αν, όμως, στηρίζεται σε σαθρή βάση, αν υποτάσσεται στις σκοπιμότητες της στιγμής, ή στο φόβο απέναντι στον δικομματισμό, μπορεί να αποβεί ζημιογόνα για το λαό.

Κριτήριο για τη συνεργασία είναι αν αυτή προωθεί την αντίσταση και αντεπίθεση κατά της κυρίαρχης πολιτικής, που γεννά τη συγκέντρωση πλούτου και διογκώνει τη φτώχεια.

Η συνεργασία αναφέρεται σε ταξικές δυνάμεις και όχι γενικά και αφηρημένα στο διαχωρισμό μεγάλα και μικρά κόμματα, συντηρητικοί και προοδευτικοί, αριστεροί και μη αριστεροί. Οι όροι έχουν την αξία τους, αλλά στις συμμαχίες παίρνεται υπόψη η κοινωνική διάρθρωση, οι υπαρκτές κοινωνικοταξικές διαχωριστικές γραμμές.

Παίρνουμε υπόψη όχι μόνο το τι λένε τα προγράμματα των κομμάτων, οπωσδήποτε είναι καθοριστικό ζήτημα, αλλά και ποια είναι η στάση τους σε κρίσιμα ζητήματα, σε δύσκολες στιγμές, σε στιγμές που το λαϊκό κίνημα φουντώνει απότομα.

Κρίσιμη στιγμή για μας ήταν η στάση απέναντι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η στάση απέναντι στις μετέπειτα ευρωπαϊκές συνθήκες, η στάση στις ιδιωτικοποιήσεις, στις εργασιακές σχέσεις. Η στάση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο αγροτικό, στο κίνημα των ΕΒΕ. Κριτήριο για μας αποτελεί η στάση απέναντι στα προσχήματα που ο ιμπεριαλισμός προβάλλει, προκειμένου να υιοθετήσει τις διάφορες επεμβάσεις του και τον πόλεμο.

Η συνεργασία και η ενότητα που προτείνουμε έχει μέσα της το στοιχείο της ρήξης και της απόρριψης της ταξικής συνεργασίας, δεν έχει καμία σχέση με πολιτική κατευνασμού των κοινωνικών αντιθέσεων. Ναι, αναφερόμαστε συγκεκριμένα σε προτάσεις και προβληματισμούς συνεργασίας που προτείνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ».

«Το ΚΚΕ», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, «καλεί σε κοινή δράση και συσπείρωση στα κρίσιμα μέτωπα πάλης, και στην κάλπη, στα παρακάτω μεγάλα ζητήματα, στο δρόμο για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

- Συσπείρωση και ενιαιοποίηση του αγώνα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που γεννούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στο πολιτικό εποικοδόμημα, στον πολιτισμό κλπ. με βάση το συμφέρον της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των ΕΒΕ, της νεολαίας και των γυναικών που ανήκουν στα λαϊκά αυτά στρώματα.

- Συσπείρωση δυνάμεων, κοινή δράση κατά των επιλογών και των αποφάσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που πλήττουν την ειρήνη, το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον του.

- Κοινός αγώνας για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία και στους αγώνες.

- Κινητοποίηση δυνάμεων, ώστε να αλλάζει η πνευματική πολιτιστική ατμόσφαιρα στον τόπο μας, σε βάρος των μονόδρομων, της μοιρολατρίας, της λογικής ότι ο λαός δεν μπορεί να κάνει τίποτε, τίποτε δεν αλλάζει. Το λαϊκό κίνημα δε θα βρει το δρόμο του αν επηρεάζεται από τις γνωστές φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και ψευτομοντέρνες αντιλήψεις ότι σε μια χώρα ένας λαός δεν μπορεί να νικήσει, αν δε νικήσουν όλοι οι λαοί μαζί. Αν δεν είχαμε να κάνουμε με σκοπιμότητες θα λέγαμε ότι αυτή η άποψη που παραγνωρίζει τη διαλεκτική σχέση εθνικού -διεθνικού, που απαξιώνει το εθνικό πεδίο πάλης, είναι κορυφαία ένδειξη ανορθολογισμού ή κορυφαία ένδειξη ταξικής στάσης και φόβου ο λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

- Κοινή δράση με τις αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις, με τα λαϊκά κινήματα στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, παγκόσμια, με τα κινήματα που διεκδικούν κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, παλεύουν για την εθνική, πολιτική ανεξαρτησία, κατά της πείνας και της φτώχειας, κατά της υποχρέωσης και προσαρμογής στις επιταγές των διεθνών ενώσεων του κεφαλαίου».

«Η κοινωνική βάση της συμμαχίας που προτείνει το ΚΚΕ καθορίζει σε σημαντικό βαθμό και την πολιτική της έκφραση, καθορίζει τη δυναμική και αποτελεσματικότητά της», σημείωσε η ομιλήτρια.

«Παίρνει υπόψη όχι γενικά και αφηρημένα τι πιστεύει ο καθένας για τον εαυτό του, πού κατατάσσει τον εαυτό του, αλλά τα συγκεκριμένα κοινά ταξικά συμφέροντα, την ασυμφιλίωτη αντικειμενική αντίθεση του λαού με τα μονοπώλια, με την πλουτοκρατία, με τον ιμπεριαλισμό.

Παίρνει υπόψη την κοινωνικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας στις σύγχρονες συνθήκες, τις ταξικές αντιθέσεις.

Είναι συμμαχία στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο, έχει σαφή πρόταση εξουσίας, με κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά.

Το ΚΚΕ δε θέτει όρο για τη διαμόρφωση του κοινού πλαισίου πάλης και εναλλακτικής λύσης τη συμφωνία για το σοσιαλισμό. Ωστόσο, παίρνει υπόψη ότι το Μέτωπο, το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να περιορίζεται στην αντίσταση, στη διεκδίκηση, και αυτά χρειάζονται, πρέπει να θέτουν και ζήτημα διακυβέρνησης, εξουσίας. Οταν λέμε λαϊκή εξουσία εννοούμε ότι αυτή πρέπει να εκφράζει αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων μικρομεσαίων λαϊκών στρωμάτων.

Αν ο λαός θέλει λαϊκή οικονομία, και όχι οικονομία της πλουτοκρατίας, τότε πρέπει να διεκδικήσει αντίστοιχη εξουσία.

Το ΚΚΕ γνωρίζει καλά, όπως άλλωστε το γνωρίζουν όλα τα κόμματα, ότι κάθε κυβέρνηση, κάθε εξουσία ανεξάρτητα με τι συνθήματα ήρθε στα πράγματα από την άλλη μέρα κιόλας, πριν ακόμα φθάσει στη νίκη, θα πρέπει να αντιμετωπίσει πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις. Την ιδιοκτησία και οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων, των ελληνικών και διεθνών επιχειρηματικών ομίλων. Θα έχει να αντιμετωπίσει δυσβάσταχτες δεσμεύσεις συμφωνημένες εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Επομένως, μια κυβέρνηση θα πρέπει από πριν να πει στο λαό τι και πώς θα κάνει. Αλλιώς θα υπόσχεται ανέξοδα και επιπόλαια στην καλύτερη περίπτωση.

Οσο η οικονομία θα καθορίζεται από τους νόμους του κέρδους, όσο το κεφάλαιο θα αποφασίζει τι και πώς θα γίνει, δεν υπάρχει θέση για όνειρα, για κοινωνική ευημερία για πολιτική ειρήνης.

Βεβαίως, η συζήτηση για τις προγραμματικές θέσεις του Μετώπου, για το τι είδους διακυβέρνηση και εξουσία θα αντιπροσωπεύει δε θα λυθεί έως την κάλπη, ούτε, σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται ο καθένας και η κάθεμια να έχει λύσει ολοκληρωτικά στη συνείδησή του αυτό το ζήτημα, προκειμένου να απαγκιστρωθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να στηρίξει ενεργητικά το ΚΚΕ. Εχει όμως σημασία να κρίνει τα πράγματα, σταθμίζοντας ότι χρειάζεται πραγματική αντίσταση και αντεπίθεση. Διαφορετικά, τα επόμενα χρόνια το κίνημα θα μετρά νέες δυσκολίες και εμπόδια.

Κριτήριο της ψήφου είναι αυτό που έγινε χτες, αυτό που ζούμε σήμερα, αλλά και το αύριο».