Σε δυο πρόσφατα μεγάλα ατυχήματα, σε Βρετανία και Ισπανία, πολυώροφα κτίρια τυλίχτηκαν στις φλόγες και σκοτώθηκαν δεκάδες ένοικοι, επειδή η μόνωσή τους ήταν φτιαγμένη από ακατάλληλα, έυφλεκτα υλικά, που λαμπάδιασαν με την πρώτη φλόγα. Ηταν βέβαια φτηνά υλικά, και γι' αυτό χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στις οικοδομές. Μετά από απανωτά ατυχήματα τα υλικά αυτά απαγορεύτηκαν, αλλά δεν υπήρξε καμία μέριμνα να απομακρυνθούν από τα κτίρια στα οποία υπήρχαν ήδη. Μιλάμε επομένως για χιλιάδες «ωρολογιακές βόμβες» διάσπαρτες σε όλη την Ευρώπη. Αυτή είναι η μία πλευρά της αποκτήνωσης που προκαλεί το κυνήγι του κέρδους από τα κατασκευαστικά και άλλα μονοπώλια, πάντα με τη στήριξη του κράτους. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, μια παραλλαγή της ίδιας κτηνωδίας είναι η αποκάλυψη ότι περισσότεροι από 150 φοιτητές, προσωπικό και απόφοιτοι έχουν διαγνωστεί με καρκίνο και άλλες ασθένειες που σχετίζονται με πανεπιστημιακό κτίριο στη Βόρεια Καρολίνα. Σύμφωνα με τους ειδικούς που μελέτησαν τη μεγάλη συχνότητα των καρκίνων, οι αίθουσες διαλέξεων και διδασκαλίας του Πανεπιστημίου ήταν φτιαγμένες από τοξικά χημικά υλικά. Το συγκεκριμένο κτίριο του Πανεπιστημίου έκλεισε το 2023, έχοντας μολύνει δεκάδες ανθρώπους. Σε κατοπινή έρευνα διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα των τοξικών ουσιών που σχετίζονται με καρκίνους σε πέντε αίθουσες του Πανεπιστημίου ήταν 38 φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο! Οσο κι αν οι αρμόδιοι προσπαθούν σήμερα να το παρουσιάσουν σαν ατύχημα, πρόκειται για καραμπινάτο έγκλημα, από τα πολλά που συγκαλύπτονται ή βγαίνουν με οδυνηρό τρόπο στην επιφάνεια, με ηθικό και φυσικό αυτουργό το σάπιο σύστημα που λογαριάζει ως «κόστος» την υγεία και τη ζωή του λαού.