Την προσπάθεια εφησυχασμού του λαού για τον κίνδυνο ενός μεγάλου σεισμού επέκρινε ο Δ. Κουτζής, τονίζοντας πως το επιχείρημα ότι η Ελλάδα διαθέτει σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό δεν μπορεί να σταθεί γιατί τα κτίρια στη χώρα μας, σε ένα ποσοστό της τάξης του 69%, είναι κατασκευασμένα χωρίς καθόλου αντισεισμικούς κανονισμούς ή με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, ενώ το 59% των σχολικών κτιρίων και το 73% των υπόλοιπων δημόσιων κτιρίων δεν έχουν κατασκευαστεί με σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό.

«Από τα παραπάνω προκύπτει η ανάγκη για άμεσο έλεγχο με κρατική ευθύνη των δημόσιων και κοινωφελούς χρήσης κτιρίων και υποδομών», σημείωσε, προσθέτοντας ότι «η ασάφεια της σεισμικής επάρκειάς τους γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν ληφθεί υπόψη η πλημμελής συντήρησή τους, αφού προβλήματα που εμφανίζονται στη διάρκεια ζωής και λειτουργίας των κτιρίων και υποδομών (π.χ. διάβρωση) δεν αντιμετωπίζονται άμεσα ή ποτέ, με αποτέλεσμα να απομειώνεται η αντοχή τους».

Για «στάχτη στα μάτια του κόσμου» έκανε λόγο σε ό,τι αφορά πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, όπως για την υλοποίηση πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου σε 65.000 δημόσια και κοινωφελούς χρήσης κτίρια, έργο που θα ανατεθεί σε ιδιώτες μηχανικούς ώστε το κράτος να μην κάνει προσλήψεις απαραίτητες, όχι μόνο για τους πρώτους ελέγχους, αλλά και για να γίνουν παντού οι απαραίτητοι δευτεροβάθμιοι ουσιαστικοί προσεισμικοί έλεγχοι.

Στη συνέχεια επισήμανε ότι ο πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος δεν μπαίνει στην ουσία, ενώ πρέπει ανά 5ετία να επαναλαμβάνεται. Μέχρι σήμερα τέτοιος έλεγχος έχει γίνει σε ένα ποσοστό λίγο πάνω από 20%, κυρίως σε σχολεία, ενώ σύμφωνα με τον ΟΑΣΠ στο 27% αυτών απαιτείται περαιτέρω άμεσος έλεγχος.

Σε ό,τι αφορά τα ιδιωτικά κτίρια στηλίτευσε το γεγονός πως επιχειρείται να μετατοπιστεί η κρατική ευθύνη στην ατομική ευθύνη του ιδιοκτήτη της κάθε κατοικίας και με αυτόν τον τρόπο να δοθεί άφεση αμαρτιών στο κράτος και απαλλαγή από τις δικές του ευθύνες, ενώ η λαϊκή οικογένεια αναγκάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ο Δ. Κουτζής υπογράμμισε ότι «με ευθύνη του κράτους απαιτείται να πραγματοποιηθούν άμεσα ο αντισεισμικός έλεγχος και η ενίσχυση των κτιρίων που κατοικούν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες και έχουν κατασκευαστεί με τους παλαιούς αντισεισμικούς κανονισμούς».

Επισήμανε ότι «οι κυβερνήσεις διαχρονικά σχεδιάζουν και υλοποιούν με γνώμονα τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Στο πλαίσιο αυτό χρηματοδοτείται η "πράσινη μετάβαση", δίνονται κίνητρα και γίνονται επενδύσεις για ενεργειακές αναβαθμίσεις των κτιρίων (δημόσιων και ιδιωτικών), αλλά ο προσεισμικός έλεγχος και η αντισεισμική θωράκιση κτιρίων και υποδομών δεν είναι προτεραιότητα γιατί δεν εξασφαλίζουν για το κεφάλαιο ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Αναβαθμίζονται δηλαδή ενεργειακά κτίρια για τα οποία δεν είναι διασφαλισμένη η στατική τους επάρκεια. Καμιά κυβέρνηση διαχρονικά δεν έκανε ουσιαστικά βήματα αναβάθμισης των αντισεισμικών ελέγχων σε κατασκευές και σε έργα υποδομής».

Συμπλήρωσε πως η αντισεισμική προστασία απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα, όπως ουσιαστικό προσεισμικό έλεγχο, θωράκιση υποδομών και κτιρίων, διενέργεια πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου όλων των δημόσιων και κοινωφελούς χρήσης κτιρίων, δευτεροβάθμιου εκεί που απαιτείται και μελέτες ενίσχυσης κτιρίων αναλόγως των αποτελεσμάτων του. Οι διαδικασίες να γίνουν από κρατικό φορέα, με προσλήψεις μηχανικών, γεωτεχνικών κ.λπ. με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης των Πολυτεχνικών Σχολών.

Και κατέληξε τονίζοντας: «Η αντισεισμική προστασία απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες, που να προωθεί αφενός μακροπρόθεσμα μέτρα για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και προστασία των κατασκευών και αφετέρου μέτρα άμεσης απόδοσης για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης μετά από έναν καταστροφικό σεισμό. Τον σχεδιασμό αυτόν μπορεί να υλοποιήσει μόνο η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα κατανέμει σχεδιασμένα την κρατική χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό, θα προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων (π.χ. αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία), θα καλύπτει το σύνολο των φάσεων των δημόσιων έργων, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της σοσιαλιστικής οικονομίας και θα εξασφαλίζει τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες για κατοικία.

Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία μπορεί να περιορίσει δραστικά ζημιές και θύματα. Τα σημερινά επίπεδα της τεχνολογίας και της τεχνικής επιτρέπουν ένα ανώτερο επίπεδο κάλυψης των προβλημάτων του λαού.

Αυτήν την πάλη οργανώνουμε από σήμερα, γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό. Παλεύουμε καθημερινά και απαιτούμε άμεσα να υλοποιηθεί υποδομή πρόβλεψης και πρόληψης και πραγματικός εφαρμόσιμος σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης να προχωρήσουν ο ουσιαστικός προσεισμικός έλεγχος και η αντισεισμική θωράκιση με ευθύνη του κράτους.

Με εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, που φάνηκε σε όλες τις προηγούμενες φυσικές καταστροφές και αποδείχτηκε πρόσφατα με την αλληλεγγύη στους λαούς της Συρίας και της Τουρκίας, αλλά και στις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη, μπαίνουμε μπροστά με πιο ισχυρό ΚΚΕ, στις εκλογές στις 21 Μάη και στην καθημερινή διεκδίκηση ανοίγουμε τον δρόμο για ριζικές αλλαγές και ανατροπές».