«Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ' άρματα...», λέει μια παροιμία και μας τη θύμισε ο Αλ. Τσίπρας, που στη σκιά του αγάλματος του Αρη Βελουχιώτη στην πλατεία Λαού στη Λαμία αποφάνθηκε: «Η Λαμία θα δείξει τον δρόμο, όπως τον έδειξε σε δύσκολες στιγμές για τη χώρα. Είμαι περήφανος που βρίσκομαι κάτω απ' αυτό εδώ το άγαλμα, περήφανος που αυτές είναι οι ρίζες μας, οι ρίζες της Εθνικής Αντίστασης, των μεγάλων αγώνων για την προκοπή»! Κάπου μπέρδεψε τους ...δρόμους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και έπαθε βέρτιγκο. Ο δρόμος του «διαβολικά καλού Τραμπ», των χειροκροτημάτων στους ναζί του Αζόφ, του «δεν είμαστε χτεσινοί στη δημοσιονομική ισορροπία», των διακηρύξεων στο Βίλνιους περί «σιδηρού παραπετάσματος», δεν συναντιούνται πουθενά με τον δρόμο των αγωνιστικών παρακαταθηκών της ΕΑΜικής Αντίστασης και των ηρώων της, όπως ο Αρης. Ούτε μπορεί να οδηγούν στην προκοπή του λαού οι ...λεωφόροι που ανοίγει ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική τους για τα κέρδη του κεφαλαίου. Και μια απορία: Ο σοσιαλδημοκράτης Σολτς, που βρέθηκε τις προάλλες στον ...δρόμο του Τσίπρα, για σήμερα, ανήμερα της 9ης Μάη, απαγόρευσε τα σοβιετικά σύμβολα και τους ύμνους. Αραγε στη συνάντησή τους να αντάλλαξαν «τεχνογνωσία» και για τέτοια ζητήματα «προοδευτικής» διακυβέρνησης στην Ευρώπη;