«Τι πιο σύνηθες», θα σκεφτεί κανείς βλέποντας τον πρωθυπουργό να επισκέπτεται την εργατούπολη του Περάματος, να συναντιέται με τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών των ναυπηγείων και να δεσμεύεται για νέες παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο.

Στους χώρους δουλειάς όπου βρέθηκε ο Κυρ. Μητσοτάκης, λοιπόν, εκατοντάδες εργαζόμενοι «φτύνουν αίμα» κάθε μέρα για να βγάλουν το μεροκάματο κι αυτό το γνωρίζει καλά κάθε Περαματιώτης.

Η πραγματικότητα λοιπόν για τη Ζώνη δείχνει πως ό,τι κατάφεραν οι εργάτες το κατάφεραν μέσα από την πάλη τους, μέσα από το Συνδικάτο τους, και με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή. Καμία κυβέρνηση και καμία εργοδοσία δεν τους χάρισαν τίποτα!

Με σκληρή μάχη, με απανωτές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, κατάφεραν μέσα στο 2022 να κάμψουν την άρνηση των εργοδοτών και να υπογράψουν Σύμβαση Εργασίας. Μάλιστα, μπροστά στο φάσμα των ανατιμήσεων και της ανεξέλεγκτης ακρίβειας, κατάφεραν ξανά με τον αγώνα τους, μέσα στον ίδιο χρόνο, να επιβάλουν και νέα αύξηση στο μεροκάματό τους.

Η πραγματικότητα για τη Ζώνη είναι επίσης ότι πρόκειται για μία ακόμα «Κοιλάδα των Τεμπών», με τα μέτρα υγείας και ασφάλειας να αποτελούν ζήτημα καθημερινής διεκδίκησης και μάχης. Είναι δε χαρακτηριστική πρόσφατη καταγγελία του Συνδικάτου Μετάλλου σύμφωνα με την οποία παρέμενε κλειστός ο Πυροσβεστικός Σταθμός που υπάρχει στη Ζώνη, αν και οι συχνές πυρκαγιές στα επισκευαζόμενα πλοία προειδοποιούν για μεγάλο ατύχημα.

Ενώ οι εργάτες δίνουν μάχη διαρκώς για να λειτουργούν οι 5μελείς Επιτροπές Υγείας και Ασφάλειας, ώστε να γυρνούν στο σπίτι τους σώοι, η εργοδοσία τούς απαντά ότι «μια δουλειά που θα μπορούσε να μου κοστίσει 100 χιλιάδες ευρώ θέλετε να την κάνετε να κοστίζει 600 χιλιάδες»! Είναι η εργοδοσία που πανηγυρίζει για τα κέρδη της, τα οποία διαφήμιζε χθες η κυβέρνηση...

Οι μάχες των εργατών και στη Ζώνη, οι δύο κόσμοι που αποτυπώθηκαν και χθες με την επίσκεψη του πρωθυπουργού, αποδεικνύουν ότι οι εργοδότες έχουν τις κυβερνήσεις τους και τα κόμματά τους για να τους διασφαλίζουν φθηνούς εργαζόμενους.

Και απέναντι σ' αυτήν τη βαρβαρότητα οι εργαζόμενοι έχουν τον δικό τους αγώνα, την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση. Εχουν το Κόμμα τους, το ΚΚΕ. Με δυνατό το ΚΚΕ και αδύναμα τα κόμματα του κεφαλαίου, θα είναι και οι ίδιοι ακόμα πιο δυνατοί για το δικό τους δίκιο.