Καμία «τιμή» στους μεγαλύτερους δεν αποδίδει το ασφαλιστικό σύστημα, που τους βγάζει στη σύνταξη στα 67, με προοπτική τα 72, που τους καταδικάζει σε «ενεργό γήρανση», δηλαδή σε δουλειά μέχρι θανάτου, που τους φιλοδωρεί με συντάξεις - ψίχουλα, πετσοκομμένες από όλες τις κυβερνήσεις. Τέλος, κανένας «σεβασμός» στους γεροντότερους και συνολικά στα λαϊκά στρώματα δεν υπάρχει όταν σήμερα «το θαύμα της ιατρικής επιστήμης», η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνικής, επιτρέπουν καλύτερη ποιότητα ζωής, ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών, αλλά στο σημερινό σάπιο σύστημα συζητάμε για την ώρα που οι γιατροί θα πρέπει να διαλέξουν ποιον θα σώσουν και ποιον θα καταδικάσουν σε θάνατο, επειδή το δημόσιο σύστημα Υγείας «δεν αντέχει». Η προστασία της υγείας και της ζωής του λαού απέναντι στην επιδημία, ιδιαίτερα των μεγαλύτερων σε ηλικία, επιβάλλει τώρα να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των υγειονομικών για ουσιαστική στήριξη του συστήματος Υγείας. Επιβάλλει να δυναμώσουν οι αγώνες του λαού για Υγεία στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.