Την πλήρη διαφωνία του ΚΚΕ με την «Πολιτική Συνοχής της ΕΕ μετά το 2013» κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Μπάμπης Αγγουράκης, στη διάρκεια της συζήτησης που έγινε την περασμένη βδομάδα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Στην τοποθέτησή του, ο Μπάμπης Αγγουράκης τόνισε μεταξύ άλλων:

«Η πολιτική συνοχής της ΕΕ όχι μόνο δεν έχει μειώσει περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες, αλλά έχει συμβάλει στην όξυνσή τους. Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης στο καπιταλιστικό σύστημα είναι αδυσώπητος. Ιδίως σε περιόδους κρίσης, που οι αντιθέσεις οξύνονται ακόμα περισσότερο. Και δυστυχώς οι προβλέψεις για μετά το 2013 είναι ακόμα πιο δυσοίωνες για τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών.

Παρατεταμένη υψηλή ανεργία, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και μοίρασμα της ανεργίας, συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων, κατεδάφιση του όποιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, είναι τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η πολιτική συνοχής της ΕΕ αναλαμβάνει να εξωραΐσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, να εξαγοράσει συνειδήσεις, να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και κυρίως να εξασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Η επιδίωξη προσωρινής εξισορρόπησης αντιθέσεων μεταξύ τμημάτων της πλουτοκρατίας που ονομάζεται κίβδηλα "αλληλεγγύη", αντικαθίσταται πλέον από τον κανόνα του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς. Η προσέλκυση των ιδιωτικών κεφαλαίων, οι ΣΔΙΤ, η χρησιμοποίηση του δημόσιου χρήματος για τη γιγάντωση και τον πλουτισμό των μονοπωλιακών επιχειρήσεων βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο της Πολιτικής Συνοχής που προσαρμόστηκε στην εξυπηρέτηση των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας σήμερα και σε αυτούς της συνέχισής της με τη "στρατηγική της ΕΕ για το 2020".

Αυτό απαιτεί νέες μορφές περιφερειακής και τοπικής διακυβέρνησης όπως προτείνουν στην Ελλάδα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, διευρυμένη και αμεσότερη παρέμβαση της ΕΕ στα περιφερειακά όργανα, διαφορετική εδαφική συνεργασία που θα υπερβαίνει και αυτά τα εθνικά σύνορα.

Οσο και αν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ προσπαθούν να κάνουν και άλλους συνενόχους στην πολιτική τους, εμπλέκοντας τα όργανα τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης και μαζικούς φορείς, οι εργαζόμενοι δεν ξεγελιούνται. Τους καλούμε να απορρίψουν συνολικά αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, να την ανατρέψουν και να αντεπιτεθούν. Να παλέψουν για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία».