Πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα τα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο και οι «διαρροές» από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη για τη δήθεν ύπαρξη «δυο γραμμών» στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Η μία φέρεται να προκρίνει την «ήπια προσαρμογή» και η άλλη να ζητά τη λήψη «σκληρών μέτρων» για την «έξοδο από την κρίση». Το «εφεύρημα» των «διαφορετικών προσεγγίσεων» στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κομματικού μηχανισμού, εξυπηρετεί δυο κεντρικές επιδιώξεις. Σκοπεύει αφ' ενός να εμφανίσει υπουργούς και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι δήθεν «αντιστέκονται» στην αντιλαϊκή πολιτική και αφ' ετέρου να δημιουργήσει την εντύπωση στους εργαζόμενους ότι αυτή η «πίεση» μπορεί να επιφέρει φιλολαϊκά μέτρα. Για να γίνει ακόμα πιο πειστική η επιχείρηση χειραγώγησης του λαού, στο σκηνικό προστίθενται οι «πιέσεις» που δέχεται η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός από τις «ξένες εταιρείες αξιολόγησης», τις διεθνείς καπιταλιστικές «αγορές» και τους εταίρους στην ΕΕ. Ολοι αυτοί παρουσιάζονται σαν να πιέζουν για ακόμα πιο αυστηρά μέτρα, τα οποία ο Γ. Παπανδρέου εμφανίζεται να απορρίπτει, προτάσσοντας το «σχέδιο» που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της κοροϊδίας και του αποπροσανατολισμού που επιχειρείται σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού, αρκεί να σκεφτεί τα εξής: Μετά το εμπόριο της ελπίδας που έστησε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ, ήρθε ο σκληρός ταξικός προϋπολογισμός με τις σαρωτικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, το πάγωμα και τη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Ακολούθησε η νέα φοροεπιδρομή και μπήκε επί τάπητος η προώθηση των διαρθρωτικών ανατροπών σε Ασφαλιστικό και εργασιακές σχέσεις - μέσω του στημένου «κοινωνικού διαλόγου» - που φανέρωσαν τις πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης. Οταν λοιπόν οι μάσκες έπεσαν και αποκαλύφθηκε ότι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση αποτελούν προαποφασισμένες πολιτικές, τα αστικά επιτελεία έβαλαν σε εφαρμογή το κατασκευασμένο σενάριο των «δυο γραμμών» στο εσωτερικό του κόμματος και της κυβέρνησης. Το ίδιο έκανε και η ΝΔ στο παρελθόν, με την πτέρυγα της επονομαζόμενης «λαϊκής δεξιάς» να ασκεί δήθεν κριτική στον Κ. Καραμανλή και τους υπουργούς για νόμους που κατέθεταν προς ψήφιση, αλλά μετά τις φραστικές επιθέσεις συντεταγμένα στη Βουλή να ψηφίζουν και να στηρίζουν τις κυβερνητικές αποφάσεις. Σήμερα, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, αλλά με την ίδια στόχευση, το «παιχνίδι» σε βάρος του λαού επαναλαμβάνεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Οι υπουργοί και οι βουλευτές που δήθεν καταθέτουν τις διαφωνίες τους και μουρμουρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ αναιρεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις, την Τετάρτη το βράδυ, με απόλυτη πλειοψηφία, θα επικυρώσουν τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό. Οι ίδιοι έχουν δεσμευτεί ότι θα ψηφίσουν νέους νόμους για την ενίσχυση και χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων (νέος επενδυτικός νόμος, κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις). Τα κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι αυτοί που πρώτοι έτρεξαν να πιάσουν στασίδι στον «κοινωνικό διάλογο» και να νομιμοποιήσουν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση. Τα κυβερνητικά στελέχη, που επικαλούνται την «αυτόνομη πορεία» απέναντι στις «συστάσεις» της ΕΕ και των αγορών, είναι οι ίδιοι που προσυπέγραψαν τις αντιδραστικές αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής και στις συνόδους των υπουργών Οικονομικών (ΕΚΟΦΙΝ). Το προγραμματικό πλαίσιο και οι στρατηγικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης είναι καθορισμένες, ενταγμένες στην πολιτική ενίσχυσης και υπεράσπισης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Τα σενάρια για τις «διαφορετικές γραμμές» έρχονται να υπηρετήσουν την υποταγή του λαού στην εφαρμοζόμενη πολιτική και να στηρίξουν το αταξικό κάλεσμα για «κοινωνική συναίνεση». Γι' αυτό τα λαϊκά στρώματα οφείλουν να ενεργοποιήσουν τη μνήμη και την πείρα τους και να μην πέσουν στην παγίδα που τους στήνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.