Τους εργαζόμενους στη συντήρηση του Εθνικού Κήπου επισκέφτηκε χτες ο Νίκος Σοφιανός, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Προσπαθήσαμε να αποτρέψουμε τη μεθόδευση να δοθεί αυτός ο ιστορικός χώρος στη ΜΚΟ του κ. Δασκαλόπουλου, τον φίλο και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, για να κάνει γκαλερί! Κάθε δύο χρόνια ή και πιο συχνά εδώ θα γίνεται έκθεση γλυπτών σύγχρονης τέχνης. Και υπήρχε για δύο μήνες μεθόδευση για να υφαρπάξουν απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, λέγοντας ότι εδώ θα φέρουμε τους τάδε Γάλλους αρχιτέκτονες και θα φτιάξουμε - ούτε λίγο ούτε πολύ - τους κήπους της Βαβυλώνας! Ο Εθνικός Κήπος είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Πρέπει να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική του, να συντηρηθεί ως έχει και να είναι ελεύθερος και ασφαλής για όλους τους εργαζόμενους της Αττικής. Δεν είμαστε μακριά από το να περάσει ολοκληρωτικά η ευθύνη και η λειτουργία του στους ιδιώτες», σημείωσε ο Ν. Σοφιανός.

Ταυτόχρονα επανέλαβε τη θέση της δημοτικής παράταξης του ΚΚΕ όλοι οι εργαζόμενοι του δήμου να είναι μόνιμοι «και για λόγους αρχής και για λόγους ουσίας. Για να υπάρχει συνέχεια, γιατί είναι εξίσου σημαντική η εμπειρία με την επιστημονική γνώση, ειδικά εδώ στον Κήπο. Και αυτό δεν μπορεί να το καλύψει καμία ΜΚΟ και κανένα ίδρυμα».

Στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στην ανάγκη να καλυφθούν οι κενές θέσεις που υπάρχουν στις υπηρεσίες της συντήρησης, θυμίζοντας ότι το 2010 ήταν οι τριπλάσιοι σε αριθμό. Επίσης, αναφέρθηκε στη μεθόδευση μερίδας του Τύπου για συνειδητή απαξίωση και υποβάθμιση του Εθνικού Κήπου.

Κλείνοντας την ομιλία του επισήμανε: «Πρέπει οι εργαζόμενοι μπροστά στην κάλπη να τα σταθμίσουν όλα. Είναι κριτήριο η συνέπεια λόγων και έργων, είναι κριτήριο επίσης τι ιεραρχεί κάθε υποψήφιος, παράταξη, πολιτικό κόμμα στην εκλογική μάχη. Δεν μπορείς να ανατρέψεις την κατάσταση στο Δήμο της Αθήνας όταν όλη η Ελλάδα είναι ζούγκλα για τους εργαζόμενους. Αυτό που όμως μπορείς είναι να έχεις ισχυρή πολιτική δύναμη στο δήμο που θα παλεύει μαζί με τον εργαζόμενο, δεν θα τον αντιμετωπίζει εχθρικά, αδιάφορα, καχύποπτα. Δεν θα τον βλέπει σαν πελάτη, σαν ρουσφέτι, σαν όμηρο. Δεν είμαστε καταδικασμένοι, δεν πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά. Πρέπει και μπορούμε να αντισταθούμε, να ανακόψουμε αρνητικές εξελίξεις, να δημιουργήσουμε μια δυναμική για να γίνει ιδιοκτήτης ο λαός στον πλούτο που παράγει».