Τις οξύτατες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις σκιαγράφησε η Μαριέττα Γιαννάκου, επικεφαλής της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι το ενδεχόμενο ενός νέου γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ολα αυτά στην παρουσίαση, χτες, πρότασης κανονισμού για το καθεστώς λειτουργίας και τη χρηματοδότηση των «Ευρωπαϊκών Πολιτικών Κομμάτων» (ΕΠΚ). Πρόταση που έρχεται ως αποτέλεσμα προσπαθειών όλων ουσιαστικά των δυνάμεων που αποδέχονται τον ευρωμονόδρομο και επιδιώκουν φίμωση κάθε άλλης φωνής.

Είπε χαρακτηριστικά η Μ. Γιαννάκου για τη θέση της ΕΕ σήμερα στον κόσμο: «Σήμερα, λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού, βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση. Κάποτε η Δύση ήταν η παραγωγός προϊόντων, τεχνολογίας, εγκεφάλων... Σήμερα υφίσταται ανταγωνισμός από τις BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), την Ινδονησία κ.ά. Λόγω του ανταγωνισμού αυτού βρισκόμαστε σε κάποια πεδία πίσω στην προσπάθειά μας να διατηρήσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, να κρατήσουμε την κοινωνική οικονομία της αγοράς, να καταπολεμήσουμε την ανεργία, να παίξουμε ένα σημαντικό ρόλο διεθνώς». Η ίδια, με αφορμή και τη γενικότερη αναταραχή, π.χ., σε Ουκρανία και αλλού, πρόσθεσε λίγο αργότερα με νόημα: «Ούτε ο πόλεμος έχει αποφευχθεί για πάντα όπως υποστήριζαν μερικοί»...

Η Μ. Γιαννάκου εμφανίστηκε υπέρμαχος της παραπέρα «ομοσπονδιοποίησης» της ΕΕ, η ΕΕ «να παραμείνει ενωμένη για να μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες δυνάμεις», παράλληλα ζήτησε κάποια στιγμή η ΕΕ να περάσει και στην «ευρωπαϊκή διακυβέρνηση».

Αναφορικά με τα ΕΠΚ, παρουσίασε την πρόταση που ψηφίστηκε πρόσφατα στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία θα εισαχθεί προς ψήφιση τον Απρίλη στην Ολομέλεια, με στόχο ως κανονισμός πια να εφαρμοστεί από 1/1/2017. Προβλέπει ακόμη αυστηρότερο έλεγχο των ευρωενωσιακών κομμάτων, κόμματα που έτσι κι αλλιώς αποδέχονταν τον ευρωμονόδρομο, αλλά οι ιθύνοντες φροντίζουν να μην ξεφεύγουν ούτε τρίχα από τις επιταγές του, να δρουν αποκλειστικά με βάση τις «αξίες» και τις «αρχές» της ευρωένωσης του κεφαλαίου.

Η πρόταση παρουσιάζεται ως συμφωνία του Ευρωκοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Κομισιόν και η προώθησή της ήταν ανάμεσα στις προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας. Ο κανονισμός που είχε θεσπιστεί το 2003 κρίθηκε ότι είχε κάποια «κενά». Ο νέος, ανάμεσα σε άλλα, προβλέπει ότι τα ΕΠΚ «πρέπει να σέβονται μέσα από το πρόγραμμά τους και τις δραστηριότητές τους τις αξίες επί των οποίων εδράζεται η ΕΕ (...) Για την αναγνώριση και την αδιάκοπη λειτουργία του ΕΠΚ θα λαμβάνεται υπόψιν ο σεβασμός των θεμελιωδών αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έτσι όπως αναγνωρίζονται στις συνθήκες και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ».

Παράλληλα, διευκρινίζεται ότι το ποσοστό χρηματοδότησης των ΕΠΚ από τον κοινοτικό προϋπολογισμό παραμένει στο 85%, εδραιώνοντας την εξάρτησή τους από την ΕΕ.