Τρίτη 19 Απρίλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΚΘΕΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η «ανταγωνιστικότητα» θέλει φτηνούς εργάτες

Πέφτουν οι μισθοί, αλλά η «απόσταση που πρέπει να καλυφθεί» παραμένει ίδια! Νέες αβεβαιότητες για το 2011. Στο 16,5% βλέπουν την επίσημη ανεργία, παραπέρα βύθιση του ΑΕΠ, αύξηση του πληθωρισμού

Φτηνότερους εργάτες, νέες ανθρωποθυσίες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, η παραπέρα κλιμάκωση και επιτάχυνση της βάρβαρης πολιτικής είναι η «συνταγή» που δίνει η Τράπεζα της Ελλάδας, η «συμβολή» της στο συνολικό στρατηγικό σχεδιασμό που ξεδιπλώνει απέναντι στο λαό το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ιμπεριαλιστικών οργανισμών - πλουτοκρατίας.

Το εδώ παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην ετήσια έκθεση του διοικητή Γ. Προβόπουλου αποδίδει τα εύσημα στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, για να «ζητήσει» ακόμη περισσότερα. Στέκονται αλληλέγγυοι, βάζουν πλάτη και όχι μόνον με τους τραπεζίτες τους οποίους και άμεσα εκπροσωπούν αλλά και με τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας, προκειμένου όλοι μαζί να χυμήξουν στο λαό, για να αρπάξουν και αναμεταξύ τους να διαμοιράσουν, στην κυριολεξία, τα πάντα. Το «παρών» στη χτεσινή γενική συνέλευση των μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδας έδωσε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Δ. Δασκαλόπουλος, που, με απόλυτο κυνισμό, ισχυρίστηκε ότι η «χώρα» - έτσι χαρακτηρίζει τα σαπρόφυτα της πλουτοκρατίας - «επιβιώνει χάρη στα δανεικά των εταίρων της και αυτά το 2013 τελειώνουν»...

Για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας η «εμμονή στη δημοσιονομική προσαρμογή και η ουσιαστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι η καλύτερη απάντηση στα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους». Είναι φανερό, δηλαδή, ότι στην «παλάτζα» βάζουν από τη μια τη σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση και από την άλλη την «αναδιάρθρωση». Για τον Γ. Προβόπουλο η αναδιάρθρωση απλά «δεν είναι αναγκαία», γιατί, όπως ελπίζει, μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους, ούτε και «επιθυμητή» γιατί θα «είχε καταστροφικές συνέπειες όσον αφορά την πρόσβαση της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, και πολύ αρνητικές επιπτώσεις στα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλιστικών ταμείων, των τραπεζών και των ιδιωτών που έχουν επενδύσει σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου».

Ετσι κι αλλιώς, κατάμαυρο είναι το μέλλον που έχουν ετοιμάσει για το λαό. Η Τράπεζα της Ελλάδας βλέπει και νέες αβεβαιότητες, όπως την πτώση του παραγόμενου ΑΕΠ και για το 2011 σε ποσοστό τουλάχιστον 3%, παραπέρα υποχώρηση των λαϊκών εισοδημάτων, εκτίναξη της επίσημης ανεργίας μέχρι και 16,5%, ενώ, χωρίς καν να υπολογίζουν τις νέες τρανταχτές ανατιμήσεις φόρων που ετοιμάζουν, «βλέπουν» τον επίσημο πληθωρισμό στο 3,2%.

Σύμφωνα με την έκθεση του διοικητή για το 2010:

«Ανταγωνιστικότητα»: Για το 2010 η «βελτίωση με βάση το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος» ήταν της τάξης του 6% στο σύνολο της οικονομίας και 5% στον επιχειρηματικό τομέα. Είναι, δηλαδή, ολοφάνερο ότι η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» είναι αποτέλεσμα της καρατόμησης σε μισθούς και μεροκάματα. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι «μέσες ονομαστικές αποδοχές» των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 5%. Τα πολύ χειρότερα τα έχουν για μπροστά. Οπως σημειώνουν, οι σωρευτικές απώλειες της περιόδου 2001 - 2009 διαμορφώνονται σε 28%, συμπεραίνοντας ότι η «απόσταση που πρέπει να καλυφθεί είναι ακόμη μεγάλη». Η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου για το 2011 θα «συνεχίσει να βελτιώνεται, καθώς θα εξακολουθήσει να μειώνεται το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει». Πτώση του «κόστους εργασίας» παρατηρείται από το 2009 και αρχικά «συνδεόταν με την αντίδραση των επιχειρήσεων στην ύφεση (περιορισμός μέσου χρόνου εργασίας, προσωπικό σε διαθεσιμότητα, περικοπές μισθών)». Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας «σήμερα η μείωση του κόστους διευκολύνεται και από τις αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που αποσκοπούν στην αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας» που, μεταξύ άλλων, αφορούν «πρόσληψη νέων με ακαθάριστες αποδοχές χαμηλότερες των κατωτάτων, τη de facto μείωση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών και τη θέσπιση των ειδικών επιχειρηματικών συμβάσεων».

Αμεσες ξένες επενδύσεις: Διαπιστώνουν ότι «οι εγχώριοι πόροι που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη είναι ασφυκτικά περιορισμένοι». Ακόμη ότι η «ακαθάριστη εθνική αποταμίευση» ήταν μόλις 2,8% του ΑΕΠ για το 2010 και η «καθαρή (δεν περιλαμβάνει τις αποσβέσεις) ήταν αρνητική (-13,9% του ΑΕΠ το 2010 από -12,1% για το 2009). Είναι απόλυτα φανερό ότι η αρνητική εξέλιξη έχει να κάνει με τη φυγάδευση κεφαλαίων στο εξωτερικό, όπως με τα 600 δισ. ευρώ που βρίσκονται σε ελβετικές τράπεζες. Προκειμένου να αναπληρώσουν τη «στενότητα» βλέπουν τη σωτηρία στις «άμεσες ξένες επενδύσεις», αν και όπως σημειώνουν οι «συνθήκες είναι δύσκολες, το κλίμα που επικρατεί είναι δυσμενές και οι αβεβαιότητες μεγάλες». Σε ό,τι αφορά την προσέλκυση ξένων επενδύσεων εκτιμούν ότι από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων - μαμούθ που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση «μπορούν να υπάρξουν παράπλευρες ωφέλειες».

Καπιταλιστική «ανάπτυξη»: Εκτιμούν ότι η «σταθεροποίηση της οικονομίας είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη», για επιχειρήσεις που θα «λειτουργούν ανταγωνιστικά και θα προσανατολίζονται στις διεθνείς αγορές». «Βασική προϋπόθεση» για την καπιταλιστική «ανάπτυξη» και τις επενδύσεις είναι το τσάκισμα του λαού μέσα και από την εφαρμογή του «μεσοπρόθεσμου σχεδίου δημοσιονομικής πολιτικής». Στις βασικές προτεραιότητές τους είναι: Επιτάχυνση των αλλαγών στο δημόσιο τομέα με τη μείωση σε «μόνιμη βάση» των δαπανών, οι ιδιωτικοποιήσεις στο βαθμό που θα «σχεδιαστούν με φαντασία και τόλμη και εφαρμοστούν με ταχύτητα», η «επιτάχυνση και πληρέστερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ» και του «αναπτυξιακού νόμου», δηλαδή η διάθεση τζάμπα κρατικού χρήματος στους επιχειρηματίες. Με πρόσχημα ότι «δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο αύξησης των δημοσίων δαπανών» αξιώνουν: «Ενίσχυση της ευελιξίας και της κινητικότητας στην αγορά εργασίας», να «εξαντληθεί κάθε δυνατότητα εξοικονομήσεων» με καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημόσιων φορέων και υπηρεσιών, «ανακατανομές δαπανών με βάση αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια», όπως δηλαδή με την καρατόμηση «φοροελαφρύνσεων» για τα λαϊκά νοικοκυριά κ.ά.

Τράπεζες: «Προς το παρόν αναγκαία» θεωρούν την παροχή «πακέτων» με «κρατικές εγγυήσεις» σημειώνοντας ότι αυτές που ήδη δόθηκαν «υπολείπονται των αναγκών ρευστότητας», που προκύπτουν από τη «συρρίκνωση των καταθέσεων» (δηλαδή από αυτά που φυγάδευσαν), την «απομείωση της αξίας των ενεχύρων («κούρεμα από την κεντρική τράπεζα του ευρωσυστήματος) κ.ά. Καλούν τους τραπεζίτες σε «ανασύνταξη δυνάμεων» και σε «συνενώσεις» που θα είναι επιτυχέστερες, όταν έρχονται ως αποτέλεσμα «φιλικής διαπραγμάτευσης».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ