Η επιχείρηση, με πρωταγωνιστές τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του ΣΥΝ, είχε κοινό παρονομαστή - σε μια οιονεί προεκλογική περίοδο - τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων στη λογική της ύπαρξης δήθεν μιας καλύτερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, μέσα από τη «συγκρότηση κεντοαριστερών συνασπισμών» που θα τεθούν εναντίον της «συντηρητικής παράταξης»...

Η αρχή έγινε την Κυριακή από τον Γ. Παπανδρέου ο οποίος μιλώντας σε ημερίδα του ΠΑΣΟΚ με θέμα τη «διαφάνεια» και στο φόντο την υπόθεσης με τα ομόλογα, θεώρησε ότι βρήκε βήμα για να απευθύνει κάλεσμα προς «την παραδοσιακή Αριστερά σε κοινό - όπως είπε - αγώνα».

Σε ένα ρεσιτάλ θράσους, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έφτασε στο σημείο να εκτοξεύσει παραινέσεις του Τύπου «να μην αφήσουμε στο βωμό μιας εκλογικής αντιπαράθεσης την Ελλάδα να παραδοθεί στα χέρια μιας νέας οικονομικής ολιγαρχίας»! «Μιας αδίστακτης οικονομικής ολιγαρχίας», όπως συμπλήρωσε, χειροκροτούμενος από ένα ακροατήριο αποτελούμενο από εκείνους που κυβερνούσαν τη χώρα την περίοδο του Χρηματιστηρίου, των «κότερων» και των ξεπουλημάτων της δημόσιας περιουσίας...

Επιχειρώντας να αξιοποιήσει το συγκεκριμένο σκάνδαλο σαν κολυμπήθρα του «Σιλωάμ» που μέσα σ' αυτή θα ξεπλύνει το ένοχο παρελθόν των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - που ακολουθώντας την ίδια πολιτική με τη ΝΔ τζόγαραν τα αποθεματικά των Ταμείων - μοίρασε «εγγυήσεις» ότι μια νέα «πράσινη» διακυβέρνηση θα φέρει την... «κάθαρση».

Χέρι βοήθειας σ' αυτή την υποκριτική επιχείρηση έσπευσαν να του προσφέρουν κορυφαία στελέχη του ΣΥΝ που, συνεχίζοντας τις αναζητήσεις γύρω από μια ψευτοδιαφάνεια, αναζητούν μέσα από «σοσιαλδημοκρατικά μοντέλα» τη θεσμική θωράκιση του συστήματος και την υπεράσπιση του «κοινωνικού κράτους».

Με συνέντευξή του στην Κυριακάτικη «Αυγή» ο Λ. Κύρκος, στηρίζοντας ακριβώς αυτή την πολιτική, τάχτηκε υπέρ της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ μετά τις εκλογές, είπε: «Πάντα σκεφτόμουν την προσέγγιση των προοδευτικών δυνάμεων, όχι απλώς ως μια κίνηση κορυφής, αλλά σαν είδος λαϊκού κινήματος». Ο ίδιος, χρησιμοποιώντας τα ίδια παραδείγματα με τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνο, που έσπερνε αυταπάτες ανάμεσα στο φοιτητικό κίνημα, που «ανάγκασε σε ελιγμό την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 16», υποστήριξε: «Για παράδειγμα, οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της Παιδείας δε θα είχαν εξελιχθεί αν δεν υπήρχε ένα ισχυρότατο εκπαιδευτικό κίνημα που να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση».

Στο ίδιο μήκος κύματος και με στόχο να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων και καλλιεργώντας επικίνδυνες αυταπάτες ότι στα πλαίσια του συστήματος υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις, ο Αλ. Αλαβάνος σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών μίλησε «για πικρό μάθημα της Αριστεράς που όταν είναι κατακερματισμένη οδηγείται στο περιθώριο». Ο ίδιος... ξεχνώντας προφανώς το ρόλο που έπαιξε η Αριστερά στη Γαλλία, συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις που προώθησαν αντιλαϊκές πολιτικές και συμμετείχαν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνέχισε να προπαγανδίζει την «κοινή δράση».