Στις προϋποθέσεις δημιουργίας του Μετώπου, αλλά και στην ανάγκη επιτάχυνσης των προσπαθειών για τη βελτίωση της δουλιάς των Κομματικών Οργανώσεων, επικέντρωσε στην παρέμβασή της στη Συνδιάσκεψη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.

"Γενικά όλοι δεχόμαστε ότι πρέπει να επιταχύνουμε την αποφασιστική βελτίωση της δουλιάς μας" είπε. "Οχι ότι θα λύσουμε όλα τα προβλήματα. Να επιταχύνουμε όμως σε ορισμένα ζητήματα, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του σήμερα. Οξύνονται οι αντιθέσεις, αγώνες γίνονται, αλλά αυτοί οι αγώνες ακόμα δεν έχουν βρει το δρόμο και τον προσανατολισμό που πρέπει. Διεργασίες γίνονται, αλλά ακόμα είναι ρευστές. Σημαντικές, αλλά δεν είναι εύκολο να πάνε σε βάθος. Και εμείς ακριβώς θέλουμε, σε αυτή τη φάση, να διαμορφωθεί μια πρωτοπορία με ένα όσο γίνεται πιο ανεβασμένο επίπεδο πολιτικής συνείδησης. Να γίνει η μαγιά του Μετώπου. Να διαμορφωθεί πιο έντονα το ταξικό ρεύμα στο μαζικό κίνημα. Και βεβαίως να δυναμώσει και το Κόμμα για να μπορείς στην πορεία να παίξεις έναν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του Μετώπου. Είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε γενικά ότι "είμαστε πίσω από τις απαιτήσεις", ότι "υπάρχει σχετικά χαμηλό ιδεολογικό επίπεδο και πρέπει να το ανεβάσουμε", ότι "ο κόσμος μας θέλει και εμείς δεν πάμε πλατιά όσο πρέπει". Ολοι δεχόμαστε ότι έχουμε ελλείψεις, αλλά όταν φτάσουμε "επί τον τύπον των ήλων" και πούμε συγκεκριμένα πού "πονάει" και μάλιστα πάμε να προσωποποιήσουμε αδυναμίες ή να οξύνουμε την κριτική για λάθη, εκεί "κλοτσάμε". Ας απαντήσουμε όλοι. Εχουμε την έγνοια σαν στελέχη, αλλά και σαν όργανα, αν πάμε σωστά την πολιτική μας στις ΚΟΒ; Τις αποφάσεις μας, τις αναλύουμε σωστά; Φροντίζουμε να ενημερώνουμε τις ΚΟΒ; Μεταδίδουμε τη συλλογική πείρα του Κόμματος; Θέματα εσωκομματικής ενημέρωσης, τα πάμε σωστά; Αυτό δεν είναι πρόβλημα δημοκρατίας;

Δεν οργανώνουμε ιδεολογικά μαθήματα στις ΚΟΒ, δεν παλεύουμε να τα κάνουμε. Καταλαβαίνουμε ότι, όταν η στάθμη του Κόμματος είναι χαμηλή - σχετικά βέβαια και με βάση τις απαιτήσεις - ο κίνδυνος, λαθών, οπορτουνισμού, σεχταρισμού θα είναι πανταχού παρών;".

Αναφερόμενη στον τρόπο υλοποίησης των συνεργασιών, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: "Αυτό που πρέπει να βλέπουμε είναι αν πήραμε αποφάσεις με σωστά κριτήρια για την προώθηση των συνεργασιών και αν τις χειριζόμαστε σωστά στην πορεία. Οι δυσκολίες που έχουν οι συμμαχίες είναι πολλές και αργότερα μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολύ πιο κρίσιμα ζητήματα, από συνεργασίες σε επίπεδο κοινωνικών δυνάμεων, με κοινωνικούς φορείς ή άλλα κόμματα. Και βέβαια, όταν λέμε για αντικειμενικές δυσκολίες, δεν το κάνουμε για να δικαιολογήσουμε παραχωρήσεις άνευ αρχών, αλλά για να πάρουμε τα μέτρα μας, συλλογικά, όλο το Κόμμα, από πάνω μέχρι κάτω, σε κάθε χώρο και με επίπεδο πολιτικής και ιδεολογικής στάθμης όσο γίνεται πιο ψηλό. Με κριτήριο τη δυναμική των εξελίξεων, όλη την κατάσταση που διαμορφώνεται και όχι μόνο με στενό κριτήριο τι γίνεται γύρω από την ΚΟΒ, καταλήγουμε "κάνουμε αυτή την παραχώρηση ή δεν την κάνουμε". Δε μιλάμε για τις δυσκολίες και την πολυπλοκότητα της υπόθεσης των συμμαχιών για να δικαιολογήσουμε συμβιβασμούς, αλλά ούτε και για να απορρίψουμε τις συμμαχίες. Πρέπει να γίνεται ζωντανή συζήτηση, με βάση τα γεγονότα και τις συγκεκριμένες περιπτώσεις".

Οσον αφορά το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο, αλλά και με ποιες διαδικασίες αυτό θα συγκροτηθεί, η ΓΓ της ΚΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε: "Με βάση κάποιες ομιλίες φαίνεται πως το τι είναι Μέτωπο κατανοείται θολά σε ορισμένες περιπτώσεις. Βεβαίως θα έχει "θολές" πλευρές το Μέτωπο, γιατί δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το κλείσουμε σε σχήματα. Είναι κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού. Θα πάρει μορφή που θα εκφράζεται και μέσα από πολιτικές δυνάμεις - εάν δεν είναι πολιτικές δυνάμεις, μπορεί να είναι πολιτικά σχήματα ή κοινωνικοπολιτικές κινήσεις. Φυσικά, η διαδικασία του Μετώπου ξεκινάει μέσα από την ταξική πάλη και τους κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι η πηγή δύναμης του Μετώπου".

Απαντώντας στο "ερώτημα" αν το Μέτωπο θα συγκροτηθεί "απ' τα πάνω" ή "απ' τα κάτω", η Αλ. Παπαρήγα διευκρίνισε: "Μπορεί το Μέτωπο να σχηματοποιηθεί με μια συμφωνία "απ' τα πάνω". Αυτό δε σημαίνει ότι οικοδομήθηκε "απ' τα πάνω". Σημαίνει ότι ωρίμασε εκείνη η στιγμή που εκφράστηκε "απ' τα πάνω". Δεν είναι σωστό να γίνεται μηχανιστικός διαχωρισμός ανάμεσα στις έννοιες "απ' τα πάνω" και "απ' τα κάτω". Σημασία έχει αν το μέτωπο το χτίζουμε πάνω στη γραμμή της αντίθεσης και της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Βεβαίως, όσον αφορά τους κομμουνιστές, έχουμε συνείδηση ότι αυτή η γραμμή σύγκρουσης βοηθάει αντικειμενικά στο να προσεγγίσουμε - με βάση βέβαια και άλλες προϋποθέσεις - το σοσιαλισμό. Το θέμα είναι αν χτίζουμε ένα Κόμμα πραγματικά επαναστατικό, που να μπορεί να διαφυλάσσει, όσο εξαρτάται από αυτό, τη συνοχή και να χειρίζεται τις αντιθέσεις με βάση το χαρακτήρα του Μετώπου.

Ας αφήσουμε όμως το "απ' τα πάνω" και "απ' τα κάτω". Για παράδειγμα: Σε ένα συγκεκριμένο εργοστάσιο υπάρχει ένας συνδικαλιστής που ανήκει σε άλλο κόμμα. Για το συγκεκριμένο χώρο, είναι "απ' τα πάνω" και αυτός; Τότε ποιοι είναι "απ' τα κάτω"; Δεν είναι και αυτοί που ανήκουν σε άλλα κόμματα στο χώρο δουλιάς και κατοικίας, ζουν τα προβλήματα και ενδιαφέρονται να δράσουν;".