Σε εκδήλωση - ημερίδα με θέμα: "Για την ανάπτυξη του Κέντρου και της Περιφέρειας - για τις επενδύσεις στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας", την οποία οργάνωσαν στο Ρίο, η εφημερίδα της Πάτρας "Πελοπόννησος" και η Εταιρία Μελετών "DATA RC" παραβρέθηκε και μίλησε ο Σπύρος Χαλβατζής μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αναφερόμενος στην υπάρχουσα καπιταλιστική ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών δυνάμεων στη χώρα μας, ο Σπ. Χαλβατζής, τόνισε:

"Σήμερα όλοι μιλούν για ανάπτυξη. Ολοι ζητούν και όλοι υπόσχονται ανάπτυξη. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η κάθε πολιτική δύναμη δίνει τη δική της απάντηση.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει γιατί όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όχι μόνον οξύνονται, όχι μόνον περιπλέκονται, αλλά αποκτούν μόνιμο χαρακτήρα και συνθέτουν το συνολικό πρόβλημα ανάπτυξης της κοινωνίας μας. Απαιτούν κατά συνέπεια ένα ποιοτικό άλμα. Η όξυνση των προβλημάτων βρίσκεται πρωταρχικά στην ίδια την εξέλιξη της κοινωνίας. Ο Κ. Μαρξ είχε πει: "Σε ορισμένη βαθμίδα της ανάπτυξής τους οι παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας έρχονται σε σύγκρουση με τις παραγωγικές σχέσεις".

Σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σ' αυτό ακριβώς το σημείο. Σύγκρουση ανάμεσα στις ανάγκες των εργαζομένων και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ανάμεσα στις επιδιώξεις των μονοπωλίων και τις ανάγκες της κοινωνίας. Ανάμεσα στις απαιτήσεις του ιμπεριαλισμού και στα συμφέροντα της χώρας μας. Δηλαδή, μια γενικευμένη σύγκρουση ανάμεσα στις παραγωγικές σχέσεις που έχει διαμορφώσει ο καπιταλισμός και στις ανάγκες της κοινωνικής εξέλιξης. Αυτή η σύγκρουση έχει πάρει τα χαρακτηριστικά μιας μόνιμης κρίσης.

Για μας, για το ΚΚΕ, το κύριο, μαζί με την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών δυνάμεων, είναι οι αλλαγές στο σύστημα των παραγωγικών σχέσεων. Που ακριβώς αυτές θα δημιουργούν τα νέα πλαίσια για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της ανάπτυξης υπέρ των εργαζομένων και της κοινωνικής προόδου.

Ο τύπος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ δεν αναφέρεται στην οικονομία με τη στενή της έννοια. Δεν αναφέρεται στους αριθμούς και στους δείκτες, χωρίς φυσικά να υποτιμούμε και αυτούς τους παράγοντες. Αναφέρεται στη γενική έννοια της ανάπτυξης που είναι κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική και πολιτική. Δηλαδή, στην αποκατάσταση της άμεσης και θετικής σχέσης που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στις ανάγκες των εργαζομένων και τις ανάγκες ανάπτυξης της χώρας".

"Για μας, επισήμανε παρακάτω ο Σπ. Χαλβατζής,η αύξηση της απασχόλησης, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, η ανάπτυξη της μόρφωσης, της εκπαίδευσης, της υγείας του λαού, της πολιτιστικής προόδου, δεν αντιπαρατίθενται στην ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά αποτελούν τον άμεσο στόχο της. Αποτελούν ουσιαστικά συστατικά της. Δεν είναι φρενάρισμα της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά μέσο για την επιτάχυνσή της.

Κι αυτό δεν είναι μόνον δυνατό να γίνει, αλλά και αναγκαίο. Γιατί δεν είναι η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων που φρενάρει ή δυσκολεύει την ανάπτυξη, αλλά, αντίθετα, η περιφρόνηση αυτών των αναγκών και η καταπάτησή τους στο όνομα των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Για μας η ίδια η εξάρτηση της χώρας από την ΕΕ σημαίνει ανισόμετρη ανάπτυξη που, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από την ανισόμετρη ανάπτυξη των ίδιων των χωρών που ανήκουν στην ΕΕ, αλλά και από την όξυνση των προβλημάτων, ανάμεσα σε αγροτικές και βιομηχανικές περιοχές.

Θυμηθείτε τα λεγόμενα για βορρά - νότο.Θυμηθείτε τις βόρειες και νότιες περιοχές της ίδιας της ΕΕ, που πολλά απ' αυτά τα στοιχεία χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα.

Αλλά και από το ίδιο το γεγονός ότι η ΕΕ θέλει όχι μόνον τις Περιφέρειες αλλά επιδιώκει και οι Νομοί και οι Δήμοι να λειτουργούν σε απευθείας σύνδεση με τα όργανά της, για να προωθούν την πολιτική της και όχι έναν, έστω και καπιταλιστικό εθνικό σχεδιασμό. Να λειτουργούν ως επιχειρήσεις που να πωλούν τα έργα τους, τις υπηρεσίες τους, τις αρμοδιότητές τους σε συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο και προς όφελός του.

Τα συστατικά στοιχεία της πρότασής μας για την ανάπτυξη, εμείς τα θεωρούμε ζητήματα πάλης των εργαζομένων. Ομως, επισημαίνουμε ότι οι νίκες που επιτυγχάνονται με τους αγώνες στις επιμέρους πλευρές της πάλης και των στόχων τους, δε θα είναι σταθερές, θα είναι επισφαλείς, εάν δεν υπάρξει η ασπίδα και το όπλο προστασίας αυτών των κατακτήσεων απέναντι στις επιθέσεις του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών και η κατάκτηση νέων θέσεων από τους εργαζόμενους".

Τέλος, για την ανάπτυξη της χώρας μας ο Σπ. Χαλβατζής υπογράμμισε:

"Σήμερα αναδεικνύεται η ανάγκη διαμόρφωσης ενός αγωνιστικού μετώπου πάλης όλων των κοινωνικών δυνάμεων που πλήττονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική, που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματική ανάπτυξη της χώρας μας. Ενός μετώπου, που εμείς το προσδιορίζουμε ως αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό. Και το μέτωπο αυτό θα είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης. Τους επαγγελματίες, βιοτέχνες και μικρεμπόρους.

Και θεωρούμε ότι αυτά, ακριβώς, τα ζητήματα της ανάπτυξης μπορεί να αποτελέσουν τη βάση, το πρόπλασμα, για τη συμπαράταξη στον κλάδο, στην επιχείρηση, στην περιοχή. Εκεί μπορεί να διατυπωθούν συγκεκριμένες προτάσεις ανάπτυξης και να συσπειρωθούν δυνάμεις συμπαράταξης πολύ πέρα από ένα κεντρικό επίπεδο παραγόντων και προσωπικοτήτων".