Η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την πιο αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική των τελευταίων χρόνων. Η ψήφιση και εφαρμογή του αντιεκπαιδευτικού Νόμου 2525/97, η ένταση της λιτότητας και η πορεία προς την ΟΝΕ απειλούν τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, τα μορφωτικά δικαιώματα των νέων, τις εργασιακές και τις κοινωνικοασφαλιστικές μας κατακτήσεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει, απέναντι σε αυτή την πολιτική, να ακολουθήσει το μονόδρομο του αγώνα και να δημιουργήσει το δικό του μαχητικό διεκδικητικό μέτωπο. Η πλειοψηφία όμως του ΔΣ της ΟΛΜΕ, σε μια τόσο κρίσιμη χρονιά εφαρμογής του Νόμου 2525/97 και των εντολών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πορεύεται και φέτος στο δρόμο της συναίνεσης, της κωλυσιεργίας και με τις ενέργειές της αποδυναμώνει και υπονομεύει κάθε προοπτική αγώνα για την κατάργηση του Ν.2525/97 και τη διατήρηση της επετηρίδας.

Αποκαλυπτική ήταν η στάση των μελών της πλειοψηφίας το Μάρτη, μετά την επιτυχία της 24ωρης απεργίας του Φλεβάρη, όπου εξοργιστικά κωλυσιεργούσαν και αρνήθηκαν ακόμα και το δικαίωμα της έγκαιρης τοποθέτησης της βάσης μέσα από γενικές συνελεύσεις. Η ΠΑΣΚ χωρίς προσχήματα στηρίζει την κυβερνητική πολιτική. Η "Συνεργασία" και η "Παρέμβαση", (το "αριστερό μέτωπο") μαζί με τη ΔΑΚΕ διαμόρφωναν εισηγήσεις χωρίς αποκάλυψη και καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ΟΝΕ, υποβαθμίζοντας βασικά αιτήματα (π. χ. διατήρηση επετηρίδας) και με αποσπασματικό πρόγραμμα δράσης και στόχους, οι πιο πάνω δυνάμεις τροφοδότησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις χωριστές κινήσεις των αναπληρωτών και καλλιέργησαν αυταπάτες για λύσεις στα πλαίσια του Ν. 2525/97 και χωρίς ενιαία δράση και αγώνες, πράγμα που αποτελεί κριτήριο για την πρακτική της κάθε παράταξης και αν αυτή υπηρετεί το στόχο της κατάργησης του Ν. 2525, της διατήρησης της επετηρίδας και όχι τα "ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" περί "συμπαράστασης" στους αναπληρωτές.

Στο πρώτο ΔΣ της ΟΛΜΕ (28/4), η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών" πρότεινε να οριστεί νέα γενική συνέλευση στις 10 Μάη (αυτό είναι και απόφαση της γενικής συνέλευσης των προέδρων) και ταυτόχρονα να καταβληθεί προσπάθεια δύο - τριών ημερών (και όχι ατέρμονες συζητήσεις) για διαμόρφωση εισήγησης. Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - Συνεργασία) απέρριψε την πρόταση αυτή και υιοθέτησε τη γνωστή παρελκυστική τακτική (όπως και το Μάρτη) του "πρώτα εισήγηση και μετά ορισμός γενικής συνέλευσης προέδρων". Η πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι δε βιάζονται να ορίσουν γενική συνέλευση, γιατί δε θέλουν αγώνες ή τους μεταθέτουν για αργότερα (όπως τώρα για τον Ιούνη, στις προαγωγικές).

Η ΔΕΕ δηλώνει ακόμα μια φορά ότι η εισήγηση δεν είναι αυτοσκοπός και το κύριο είναι το περιεχόμενο της εισήγησης και η προσφυγή στις γενικές συνελεύσεις, στη βάση. Αλλωστε, η διαμόρφωση ή όχι εισήγησης είναι πολιτική ευθύνη της κάθε παράταξης, η οποία κρίνεται από τον κλάδο και δεν εκβιάζεται.

Στο Διοικητικό Συμβούλιο στις 29/4 η ΔΕΕ κατέθεσε γραπτό σχέδιο εισήγησης τριών σελίδων με συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων και πρόγραμμα δράσης. Δηλώσαμε έτοιμοι να αποδεχτούμε παρατηρήσεις από άλλες παρατάξεις προκειμένου να διαμορφωθεί εισήγηση. Μέχρι σήμερα (4 Μάη) καμία παράταξη δεν έκανε παρατηρήσεις και ούτε κατέθεσε άλλο σχέδιο. Το πλαίσιο στόχων που καταθέσαμε περιλαμβάνει καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το "ναι" στην επετηρίδα και "όχι" στο διαγωνισμό, κατάργηση του Νόμου 2525/97, απορρίπτουμε το σχέδιο αξιολόγησης των μαθητών με τις τραγικές συνέπειές του, προβάλλουμε τις οικονομικές διεκδικήσεις και το θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Ο αγώνας μας πρέπει να είναι άμεσος, συνεχής και όχι αποσπασματικός και μονομερής. Γι' αυτό προτείνουμε απεργιακές κινητοποιήσεις 48ωρες ανά βδομάδα που θα αρχίζουν από τις 20 Μάη, θα συνεχίζουν στις προαγωγικές και μέχρι το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ταυτόχρονα, προτείνουμε απεργία όλες τις μέρες του διαγωνισμού και συγκεντρώσεις των εκπαιδευτικών στα εξεταστικά κέντρα από την προηγούμενη μέρα της έναρξης του διαγωνισμού. Δεν πρέπει το απεργιακό πρόγραμμα του κλάδου να σηματοδοτεί "κίνημα διαγωνισμού" και να ταυτίζεται με αυτόν (αλήθεια τι θα γίνει αν μετατεθεί η διεξαγωγή του για τον Ιούλη;). Ασφαλώς και οι κινητοποιήσεις μας στοχεύουν στη μη πραγματοποίηση του διαγωνισμού, αλλά πρωτίστως έχουν στόχο συνολικά το Νόμο 2525/97, την αντιεκπαιδευτική πολιτική.