"Το δίλημμα "ανεργία ή ρύπανση του περιβάλλοντος" είναι ένα ακόμα ψεύτικο δίλημμα, που θέτουν η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί στους εργαζόμενους, σε μια προσπάθεια να λύσουν τις αυξανόμενες αντιθέσεις του καπιταλισμού".

Αυτό τόνισε στην ομιλία του ο Ν. Μπατιστάτος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της χτεσινής ημερίδας, που διοργάνωσε το ΤΕΕ με θέμα: "Αναμόρφωση του ΠΔ 84/84".

"Η ημερίδα που πραγματοποιείται σήμερα, θίγει θέματα πολύ ευρύτερα από τον τίτλο της, τόνισε ο Ν. Μπατιστάτος. Θίγει, συνέχισε, τη "σχέση περιβάλλοντος και ανάπτυξης", βάζει το πρόβλημα "εξέταση μεμονωμένα της ανάπτυξης κάθε περιοχής ή εθνικό αναπτυξιακό σχεδιασμό;". Τελικά, μπαίνει το δίλημμα "ανάπτυξη με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, χωρίς να εξετάζονται οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους;" ή "ανάπτυξη με κριτήριο το συμφέρον των εργαζομένων; "Ανάπτυξη που εξασφαλίζει και εργασία και περιβάλλον;". Αυτό είναι ουσιαστικά το δίλημμα, που είναι πολιτικό δίλημμα και από την απάντηση που θα επιλέξουμε, βγαίνει και η απάντηση για την αντιμετώπιση του ΠΔ 84/84".

"Είναι γνωστό σε όλους μας, επισήμανε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, το μεταπολεμικό έγκλημα που πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας, με την άναρχη ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε. Εγκατάλειψη της υπαίθρου και μετακίνηση του πληθυσμού σε λίγα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα στην Αττική, που κοντεύει να έχει το μισό πληθυσμό της Ελλάδας. Η Αττική και ιδιαίτερα το Λεκανοπέδιο της Αθήνας ξεπέρασε κάθε όριο που θα μπορούσε να εξασφαλίσει μια ανθρώπινη διαβίωση στους κατοίκους της. Νέφος, συγκοινωνιακά αδιέξοδα, πλημμύρες και τόσα άλλα έχουν καταστήσει την Αττική έναν απάνθρωπο χώρο διαβίωσης. Ταυτόχρονα, στην υπόλοιπη Ελλάδα παρουσιάζονται η εγκατάλειψη, η υποβάθμιση, η καθυστέρηση. Οι μόνοι κερδισμένοι ήταν οι οικοπεδοφάγοι και γενικά οι κερδοσκόποι της γης, αλλά και οι μεγαλοκεφαλαιούχοι, που μπορούσαν να βρίσκουν άφθονο και φτηνό εργατικό στην Αττική και στα λίγα αστικά κέντρα που δημιουργήθηκαν, για την όποια επιχειρηματική δραστηριότητα ήθελαν. Αυτή η εμπειρία τόσων δεκαετιών δίνει άμεσα την απάντηση στο δίλημμα.

Τους εργαζόμενους, το λαό μας, τους συμφέρει μια ανάπτυξη βασισμένη σ' έναν εθνικό σχεδιασμό με κριτήριο το συμφέρον των εργαζομένων. Αντίθετα, τους ζημιώνει η άναρχη και ασύδοτη ανάπτυξη των επιχειρήσεων, με μοναδικό κριτήριο το μέγιστο κέρδος του κεφαλαίου".

Ο Ν. Μπατιστάτος επισήμανε ακόμα: "Σήμερα, τα πάντα παραδίδονται στο Μολώχ του κεφαλαίου. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, κινείται και η προσπάθεια κατάργησης ή έστω σημαντικής μείωσης των περιορισμών που επιβάλλει το ΠΔ 84/84, ώστε ασύδοτο το κεφάλαιο να αρπάξει την ευκαιρία, αδιαφορώντας για το λαό της Αττικής, το λαό της Ελλάδας. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επιδίωξή τους, θέτουν διάφορα ψευτοδιλήμματα. Ετσι, συνέχισε, μιλούν για επιλογή που πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι της Αττικής ανάμεσα στην ανεργία και τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Ομως, δε μας εξηγούν γιατί η ανεργία αυξάνει σε όλη την Ελλάδα και, μάλιστα, στις περισσότερες περιοχές με μεγαλύτερους ρυθμούς από την Αττική".

Σχετικά με τη θεματολογία της ημερίδας του ΤΕΕ, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ τόνισε ότι "τα θέματα έχουν τεθεί κατά τρόπο, που "εκ των προτέρων" αμφισβητούν το ΠΔ 84/84 και δεν αφήνουν ελεύθερα να προκύψουν συμπεράσματα μετά τη συζήτηση που θα γίνει".

Αναφερόμενος στη νέα βιομηχανική νομοθεσία (2516/97), υπογράμμισε: "Αυτή είναι καταστροφική για όλη τη χώρα, αφού ουσιαστικά ιδιωτικοποιεί ακόμα και το θέμα της χωροταξίας και αφήνει ανεξέλεγκτους τους ιδιώτες για την όποια κερδοσκοπική δραστηριότητα, χωρίς να περιορίζει αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και το περιβάλλον. Θα είναι τεράστια ζημιά, σημείωσε, για την Αττική και όλη την Ελλάδα, αν το ΠΔ 84/84 "εναρμονιστεί" στο πνεύμα αυτής της νομοθεσίας".

"Αυτό που το ΚΚΕ υποστηρίζει, επισήμανε, τέλος, ο Ν. Μπατιστάτος, είναι η αλλαγή πολιτικής σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που εφαρμόζεται σήμερα από την κυβέρνηση και με συνευθύνη των κομμάτων που υιοθετούν το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Αυτό θα γίνει μόνο αν οι εργαζόμενοι, άσχετα από τις μέχρι σήμερα πολιτικές τους τοποθετήσεις, σχηματίσουν ένα μέτωπο αντίστασης και αντεπίθεσης για διαφύλαξη και διερεύνηση των κοινωνικών τους κατακτήσεων, για μια σχεδιασμένη εθνική αναπτυξιακή πολιτική, που και θα αυξάνει τις θέσεις εργασίας και θα προστατεύει το περιβάλλον. Οι εργαζόμενοι μηχανικοί, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία στον κλάδο, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά σ' αυτό".