Με τον Νίκο Κωνσταντόπουλο να δίνει όρκους πίστης και υποταγής στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σκανδαλίδη να μοιράζει αφειδώς ελπίδες για την ευόδωση της συνεργασίας μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, άρχισαν χτες οι εργασίες του τρίτου τακτικού συνεδρίου του Συνασπισμού, στο Ολυμπιακό Στάδιο, οι οποίες θα ολοκληρωθούν την Κυριακή.

Η πρώτη μέρα κύλησε σε κλίμα χαλαρότητας και, μάλλον όχι λόγω της καλοκαιρινής ραστώνης, χωρίς κανένα στοιχείο «συνέχειας, ανανέωσης και προοπτικής», όπως διακήρυττε το κεντρικό σύνθημα. Αργοπορημένοι προσήλθαν οι 1.135 σύνεδροι που παίρνουν μέρος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Οργανωτική Επιτροπή.

Το Συνέδριο δεν αναμένεται να έχει εκπλήξεις. Ολα δείχνουν πως οι εκσυγχρονιστές θα επιμείνουν στην κριτική τους, αλλά τελικά το «αριστερό ρεύμα» θα αναδειχτεί ως πλειοψηφούσα δύναμη. Αυτά εξάλλου δείχνουν και τα στοιχεία της Οργανωτικής Επιτροπής για τις ψηφοφορίες στις Οργανώσεις Βάσης επί των κειμένων θέσεων. Το κείμενο του Ν. Κωνσταντόπουλου, που είχε εγκριθεί στην ΚΠΕ από το «ρεύμα» και τους «προεδρικούς», συγκέντρωσε των 75,1% των μελών που ψήφισαν, ενώ αυτό του Μ. Παπαγιαννάκη το 11,6%.

Σύμφωνα με πληροφορίες, θα υπάρξουν τουλάχιστον τέσσερις λίστες στο συνέδριο, μία του «ρεύματος», μία των «προεδρικών», μία της ομάδας Παπαγιαννάκη, Δαμανάκη, Μαργαρίτη κ.α. και μία των Τριγάζη, Αλφιέρη κ.α., σ' αυτή την τελευταία λέγεται ότι θα συμμετάσχει και ο Φ. Κουβέλης.

Οι εργασίες του συνεδρίου άνοιξαν χτες με την ομιλία του Ν. Κωνσταντόπουλου και τους χαιρετισμούς των Κ. Σκανδαλίδη, Κ. Καραμανλή, Στ. Μάνου, Τ. Θεοχάρη από το ΔΗΚΚΙ, του Γ. Μπανιά από την ΑΚΟΑ κ. ά.

Η εισηγητική ομιλία του Ν. Κωνσταντόπουλου δεν προσέθεσε τίποτα καινούριο στα όσα κατά καιρούς έχει διακηρύξει. Ανευρη, εμφανώς καρπός της προσπάθειάς του να συγκεράσει απόψεις, να κρατήσει ισορροπίες και αποστάσεις.

Η ομιλία άρχισε και τελείωσε με γενικές αναφορές στο παρόν και το μέλλον της «ανανεωτικής αριστεράς». Αναφορές που οι μεν πρώτες δεν απέδωσαν την πραγματική διάσταση των προβλημάτων που ταλανίζουν τον ΣΥΝ, οι δε δεύτερες σκιαγράφησαν ένα μέλλον που θα παραμείνει στη συλλογική φαντασία του Συνασπισμού, αφού αποτελεί κατάληξη των ουτοπικών προτάσεων και θέσεών του.

Μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο, μέρος της ομιλίας αναλώθηκε στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, στα πλαίσια της οποίας ο ΣΥΝ μοιάζει να βρίσκει το νόημα της ύπαρξής του, ανάγοντάς τη σε βασική του προτεραιότητα. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος έπλεξε το εγκώμιο της ΟΝΕ, χαρακτηρίζοντάς τη «σημαντική και θετική εξέλιξη» και συμπληρώνοντας: «Η ένταξη στην ΟΝΕ διαμορφώνει δυνατότητες για την καλύτερη αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων και εξασφαλίζει μεγαλύτερες δυνατότητες να παρακολουθήσουμε σε ποιο βαθμό να επηρεάσουμε τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που αποκτούν μια νέα και πολύ σημαντική δυναμική».

Για τα προβλήματα που απορρέουν από την ΟΝΕ δε βρήκε να πει παρά μόνο πως «η μονομερής προώθηση της οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης μετέτρεψε την Ευρώπη σε έναν ενιαίο οικονομικό χώρο, στο οποίο κυριαρχούν οι δυνάμεις της αγοράς, έθεσε την Ευρώπη υπό την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία και κηδεμονία των ΗΠΑ».

Για να έρθει αμέσως μετά να υπογραμμίσει την ανάγκη να προωθηθεί η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, χαρακτηρίζονταά τη μεγάλη επιλογή για τη χώρα μας, σημειώνοντας: «Η Ελλάδα πρέπει να παρακολουθήσει, να παλέψει και να επηρεάσει στο μέτρο των δυνάμεών της το εγχείρημα της πολιτικής ενοποίησης. Να εντάξει την αντιμετώπιση των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και εθνικών της προβλημάτων στην προοπτική της εναρμόνισης του έθνους - κράτους με τη δημιουργία μιας υπερεθνικής πολιτικής οντότητας».

Συμπλήρωσε δε κάνοντας ένα βήμα παραπέρα πως «και η αριστερά σε αυτήν την προοπτική πρέπει να εντάξει τους ταξικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες», αυτή την προοπτική «πρέπει να υπηρετήσει με τόλμη και συνέπεια».

Εφτασε ακόμα στο σημείο να κινδυνολογήσει κατά το «έξω από την ΕΕ η καταστροφή», λέγοντας πως «ο ελληνικός λαός, η κοινωνία πρέπει να πεισθούν ότι η προοπτική της χώρας βρίσκεται στην προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι ανάγκη να πεισθεί ότι τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα στη σημερινή περίοδο δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στα όρια του εθνικού κράτους».

Κι όλα αυτά τη στιγμή που και ο ίδιος ακόμα παραδέχτηκε ότι η πολιτική ενοποίηση «προϋποθέτει βούληση των κρατών να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους σε μια υπερεθνική πολιτική δομή», καθώς και ότι «μέσα απ' αυτή τη διαδικασία οι ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες θα θελήσουν να προωθήσουν τα συμφέροντά τους», όπως και ότι «η επόμενη τετραετία θα είναι περίοδος αλλαγής της αρχιτεκτονικής της ΕΕ, της προώθησης μιας ΕΕ πολλών ταχυτήτων και της πολιτικής ενοποίησης ενός βασικού πυρήνα της ΕΕ».

Οι κίνδυνοι βέβαια που ελλοχεύουν από τα παραπάνω δεν τον εμπόδισαν αμέσως μετά να κατατάξει την «ιδεολογικοπολιτική στήριξη της ευρωπαϊκής επιλογής» στις πρώτες προτεραιότητες του Συνασπισμού.

Εκτενή αναφορά έκανε και στη θέση του ΣΥΝ ότι απαιτούνται σήμερα αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, ως απάντηση στις αλλαγές που συντελούνται στο επίπεδο της κοινωνίας. Βέβαια, είναι γνωστό ότι αυτές οι αλλαγές στο πολιτικό επίπεδο για το ΣΥΝ αρχίζουν και τελειώνουν στη συνεργασία με το κυβερνών κόμμα. Τέτοιες έμμεσες πλην σαφείς αναφορές περιλάμβανε αρκετές η ομιλία του Ν. Κωνσταντόπουλου.

Σ' αυτές τις αναφορές ήρθε να απαντήσει ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, κάνοντας πολλούς να χαμογελάσουν αισιόδοξα με την τοποθέτησή του. Ανέφερε στο χαιρετισμό του: «Το πολιτικό σύστημα και η διάταξη των δυνάμεών του άγγιξε τα όριά του» και «το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να κάνει το λάθος της αυτάρκειας ή της επανάπαυσης».

Ο Κ. Σκανδαλίδης καταφέρθηκε εναντίον του... δικομματισμού (!!!), μίλησε για «νέα κοινωνική πλειοψηφία που δε θα διακατέχεται από το σύνδρομο της μονοκομματικής αντίληψης», για να καταλήξει: «`Η συνεχίζουμε την πολιτική της στρατηγικής απόκλισης, ενώ δε φαίνεται να διαφωνούμε στους στρατηγικούς προσανατολισμούς και στόχους ή αλλάζουμε ρότα και νιώθουμε ότι είμαστε στην ίδια κοίτη του ποταμού. Αν ανοίξετε την πόρτα στο διάλογο και τη συμπόρευση εμείς θα τη διαβούμε. Περιμένουμε τις αποφάσεις σας».

Η χώρα μας εισήλθε σε βεβαρημένο πεδίο, τόνισε ο Κ. Καραμανλής, που πρόσθεσε πως «το επόμενο διάστημα θα είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Εξαιτίας των προβλημάτων που μετέθεσε σ' αυτό η κυβέρνηση. Εξαιτίας των καθεστωτικών μεθοδεύσεων που ακολουθεί η ηγεσία της. Εξαιτίας της νέας επέλασης που επιχειρούν τα οργανωμένα συμφέροντα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, της ουσίας και της ποιότητας της Δημοκρατίας στον τόπο μας».

Πρόταση συνεργασίας απηύθυνε και ο Τ. Θεοχάρης από το ΔΗΚΚΙ, ο οποίος αφού περιέγραψε το μετεκλογικό σκηνικό, στο χαιρετισμό του κατέληξε ως εξής: «Εχουμε τις πόρτες ανοιχτές και το χέρι απλωμένο. Για την ευρύτερη δυνατή συστράτευση, για μία εθνική λαϊκή ενότητα, που θα κάνει εφικτή την ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη».

Τον κίνδυνο αστάθειας του πολιτικού σκηνικού εξαιτίας της αδυναμίας της κυβέρνησης επισήμανε ο Στ. Μάνος. Ζήτησε τροποποίηση του εκλογικού νόμου ώστε να μην εμποδίζονται προεκλογικές συμμαχίες, εκφράζοντας την εξής άποψη: «Ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας δεν έχει ανάγκη από μικρά κόμματα διαμαρτυρίας. Εχει ανάγκη από κόμματα με υπεύθυνες προτάσεις εξουσίας που μπορούν να συμμετέχουν και να επηρεάζουν τις εκάστοτε κυβερνητικές αποφάσεις».

Για ένα «νέο συνασπισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων» που θα δώσει απάντηση στο πρόβλημα της εξουσίας, της συμμετοχής σε κυβερνητικά σχήματα, έκανε λόγο ο Γ. Μπανιάς, ο οποίος αφού χαιρέτισε την εκλογική συνεργασία ΣΥΝ - ΑΚΟΑ, δήλωσε πρόθυμος να εργαστεί για τη συνέχισή της και στο μέλλον.