Παρασκευή 30 Ιούνη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Διαχωρίζουν το λαό

Οσο κλιμακώνεται η αντιπαράθεση κυβέρνησης και Ιεραρχίας, για το θέμα της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις νέες αστυνομικές ταυτότητες, τόσο το τοπίο θολώνει και συσκοτίζονται τα γεγονότα, αυτά που συνθέτουν την πραγματικότητα που βιώνει ο ελληνικός λαός και αναδεικνύονται οι πραγματικές επιδιώξεις των «αντιπάλων». Στο σκηνικό αυτό που έχει διαμορφωθεί εμφανίζονται να δρουν δύο πόλοι, που κατ' ουσία δεν είναι αντίπαλοι, απλά, ίσως πρόσκαιρα, λειτουργούν... ανταγωνιστικά στα πλαίσια των μη «διακριτών» ρόλων τους. Ολο και λιγότερους πλέον πείθουν ότι το πρόβλημά τους βρίσκεται στο θέμα των ταυτοτήτων, το οποίο στήθηκε για άλλους σκοπούς. Εξάλλου, ο όλος θόρυβος, η κινητοποίηση και η αντιπαράθεση είναι αναντίστοιχοι με το αντικείμενο το οποίο και οι δύο πλευρές δηλώνουν ότι υπερασπίζονται.

Τα όσα προβάλλουν άρχισαν να γίνονται προσχηματικά γιατί οι στοχεύσεις τους είναι άλλες. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση με τη ρύθμιση αυτή, της μη αναγραφής του θρησκεύματος, θέλει να σηματοδοτήσει εντός, αλλά κυρίως εκτός Ελλάδας, ότι προωθεί με αποφασιστικότητα τον κοσμοπολιτισμό της άρχουσας τάξης, του κεφαλαίου, την ΟΝΕ, την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και στην προσπάθειά της αυτή έρχεται σε σύγκρουση με το «κατεστημένο». Θέλει να δώσει δείγματα γραφής και ταυτόχρονα να επιβεβαιώσει την υποταγή της στα κέντρα απ' όπου εκπορεύονται αυτές οι πολιτικές.

Από την άλλη η ηγεσία της Εκκλησίας, η οποία με κάθε ευκαιρία δηλώνει πίστη στον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» και στέλνει συγχαρητήρια στον πρωθυπουργό για την... επιτυχία της ένταξης στην ΟΝΕ, άρπαξε την ευκαιρία για να αναβαθμίσει το ρόλο της. Πατώντας πάνω σε υπαρκτά προβλήματα, που έχουν σχέση με την πολιτιστική ισοπέδωση λαών, κυρίως των μικρών και αδύνατων χωρών, με τη διαγραφή των ιδιαιτεροτήτων οι οποίες συνθέτουν την «εθνική τους ταυτότητα», όπως αυτά επιβάλλονται από την καπιταλιστική διεθνοποίηση και τον «πολιτισμό» των πολυεθνικών, η Ιεραρχία προσπαθεί να οικοδομήσει μια δήθεν εναλλακτική προοπτική. Σύνθημά της το «Ελλάδα - Ευρώπη - Ορθοδοξία». Στα πλαίσια αυτά μετρά τις δυνάμεις της είτε με «λαοσυνάξεις» είτε με «δημοψηφίσματα», δίνοντας ώθηση στη δημιουργία πλαστών διαχωριστικών γραμμών μέσα στο λαό. Δεν αποκλείονται και άκρως επιπόλαιες εκτιμήσεις, υπό την επήρεια των κλίματος των «λαοσυνάξεων», ότι η Ιεραρχία μπορεί να χειραγωγήσει το λαό στην κατεύθυνση υποστήριξης ενός άμεσου πολιτικού ρόλου των ιεραρχών.

Αναγκαία προϋπόθεση για να επιτύχει αυτό το παιχνίδι που με μαεστρία έχουν στήσει, αλλά και εκτελούν κυβέρνηση και Ιεραρχία, η κάθε μια για δικούς της λόγους, είναι ο διχασμός του λαού, η δημιουργία πλαστών διαχωριστικών γραμμών μακριά από τα πραγματικά προβλήματα, γι' αυτό και αποπροσανατολιστικών. Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για έναν τέτοιο κίνδυνο και επειδή εξ αρχής έβαζε το θέμα στις πραγματικές του βάσεις και δεν παγιδεύτηκε σε ψευτοδιλήμματα τύπου «με τον Χριστόδουλο ή με τον Σημίτη» κατηγορήθηκε από ορισμένους ότι τάσσεται είτε με τη μια πλευρά είτε με την άλλη.

Ετσι το ζήτημα είναι ο απεγκλωβισμός του λαού από αυτό τον φαύλο κύκλο, στον οποίο όπως δείχνουν και τα στοιχεία που αποτυπώνονται σε διάφορες δημοσκοπήσεις έχει ως ένα βαθμό εμπλακεί. Επειδή πράγματι υπάρχει εναλλακτική λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Επειδή ο λαός έχει οράματα και αναζητήσεις - δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά - σε καμία περίπτωση αυτά δε χωράνε στην πολιτική υποταγής στις πολυεθνικές και την ΟΝΕ, αλλά ούτε ασφαλώς μπορεί να τα εναποθέσει στον Θεό και στους επί της γης «εκπροσώπους» του.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ