Αποτελεί κοινό μυστικό, πως η κυβέρνηση Σημίτη, υλοποιώντας με ευλαβική συνέπεια τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις απέναντι στο διευθυντήριο των Βρυξελλών (τις βάφτισαν κριτήρια του Μάαστριχτ για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ), προχώρησε μέχρι σήμερα στην εκποίηση μιας σειράς κερδοφόρων και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων που ελέγχονταν άμεσα ή έμμεσα από το κράτος. Το ομολόγησε δημόσια προχτές στο Παρίσι, από το βήμα της ετήσιας συνόδου του ΟΟΣΑ, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, λέγοντας πως η κυβέρνηση Σημίτη... κατάφερε μέσα στα δύο τελευταία χρόνια να εισπράξει από τις ιδιωτικοποιήσεις 17 επιχειρήσεων το ποσό των περίπου 3 τρισεκατομμυρίων δραχμών.

Με την πολιτική της στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, η κυβέρνηση είναι σαν να «σφάζει την κότα που γεννά τα χρυσά αυγά». Κι αυτό, γιατί οι 17 ΔΕΚΟ που πουλήθηκαν (οι περισσότερες ήταν κερδοφόρες) απέδιδαν στα ταμεία του κράτους αρκετές εκατοντάδες δισ. δραχμές μέρισμα από τα κέρδη τους, που πήγαιναν είτε για να κλείνουν οι «μαύρες τρύπες των ελλειμμάτων» είτε για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Τώρα, τα παχυλά κέρδη των ΔΕΚΟ που πουλήθηκαν πηγαίνουν στις τσέπες και τα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών ή ιδιωτών μεγαλοεπιχειρηματιών, που είναι τα νέα αφεντικά τους.