Ξεχείλισαν τα τηλεπαράθυρα των εμπορικών καναλιών από φτηνιάρικες αναλύσεις του συρμού, δηλαδή από «αντι-Μπουσισμό», συνοδευόμενο από κατάρες και αναθέματα, καθώς και από έναν ρηχό και στείρο αντιαμερικανισμό. Αναμασώντας τα ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα ότι τάχα ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος προκλήθηκε από την «παράνοια» του Χίτλερ, επιχειρούν να χρεώσουν, σχεδόν αποκλειστικά, τον εξόφθαλμα άδικο και κατακτητικό πόλεμο κατά του Ιράκ στην αντίστοιχη «τρέλα» του Μπους και της υπερσυντηρητικής ομάδας των «γερακιών» του Πενταγώνου.

Μόνον τυχαία δεν είναι αυτή η κυρίαρχη προσέγγιση. Οι εμπνευστές και τα παπαγαλάκια της θέλουν να κρατήσουν στο απυρόβλητο το ίδιο το κεφαλαιοκρατικό σύστημα, που ποτέ δε σταμάτησε να «παράγει» πολέμους και δυστυχία για τους λαούς. Στην παγκοσμιοποιημένη φάση του ο καπιταλισμός, για να ξεπεράσει την κρίση και τις αντιθέσεις του, οδηγείται, χωρίς ποτέ να τα καταφέρει, να επιβάλει μια «παγκόσμια τάξη-διακυβέρνηση», διά μέσου του πιο ισχυρού πυλώνα του, του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Το δόγμα που εφαρμόζει ο Μπους, της επιβολής της αμερικανικής ηγεμονίας με κάθε μέσο και της εξουδετέρωσης οποιασδήποτε μελλοντικής απειλής από πιθανούς «ανταγωνιστές», από περιθωριακή αντίληψη που ήταν όταν δημοσιοποιήθηκε το 1992, έφτασε να γίνει επίσημη πολιτική των ΗΠΑ, και αυτό δεν έγινε τυχαία...

Ο «αντι-Μπουσισμός» υποδηλώνει επίσης τις προσδοκίες των αρχουσών τάξεων της ΕΕ για μια επαναπροσέγγιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, ώστε από κοινού να προχωρήσουν στη λεηλασία του κόσμου. Στην περίπτωση, μάλιστα, που ο Μπους τούς «πετάξει» μερικά συμβόλαια «ανοικοδόμησης» και μερικές πετρελαιοπηγές, όλα θα ξεχαστούν και ο πόλεμος θα «νομιμοποιηθεί». Ταυτόχρονα, ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός θέλει να χειραφετηθεί στρατιωτικά από τις ΗΠΑ για να αναλαμβάνει ο ίδιος τη «διευθέτηση των κρίσεων» ανά τον πλανήτη... Ο πόλεμος ενάντια στο Ιράκ θα σφραγίσει και τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Το ζήτημα είναι να μη μοιράσουν και τους λαούς.