Οι υποκριτές και οι φιλειρηνιστές του γλυκού νερού, τούτες τις μέρες εύχονται να τελειώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα ο πόλεμος, να σταματήσει, για να μην έχουν προβλήματα τα χρηματιστήρια, για να συνεχιστεί το αντιλαϊκό έργο εναντίον των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων, να συνεχίσουν τις δουλιές τους με τις πολυεθνικές, να ανασυγκροτήσουν το Ιράκ.

Βεβαίως, συνέχισε, κι εμείς θέλουμε να σταματήσει ο πόλεμος. Είμαστε άνθρωποι κι εμείς και δεν αντέχουμε συναισθηματικά, ηθικά, πολιτικά αυτό το έγκλημα που συντελείται στο Ιράκ. Πάνω απ' όλα, όμως, σκεφτόμαστε το πώς θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος.

Και εξήγησε: «Αν χρειαστεί, να κρατήσει όσο χρειάζεται. Αρκεί να νικήσει ο ιρακινός λαός, να ηττηθούν οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές, να τελειώσει ο πόλεμος με την ήττα τους και τη νίκη των λαών όλης της Γης».

«Είναι μεγάλο πράγμα», συνέχισε, «που όλοι οι λαοί της Γης βγήκαν στους δρόμους, απ' άκρη σ' άκρη, είναι μεγάλο πράγμα που ο ελληνικός λαός ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει και αυτή την εισβολή. Και εδώ η συμβολή του ΚΚΕ ήταν μεγάλη, γιατί έγκαιρα προειδοποίησε και προετοίμασε ένα σημαντικό τμήμα του λαού για την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων και για τον πόλεμο, που είναι νύχι-κρέας με τον οικονομικό και τον ψυχολογικό πόλεμο. Είναι καλό που η ελληνική κοινή γνώμη ευαισθητοποιείται, συγκεντρώνει τρόφιμα και φάρμακα για τον δοκιμαζόμενο ιρακινό λαό. Ομως, όλα αυτά δε φτάνουν».

Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ελληνες κι οι άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ εμφανίζονται σαν φιλειρηνικές γιατί είπαν "όχι" στον πόλεμο. Είπαν "όχι" στον συγκεκριμένο πόλεμο κι όχι γενικά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ομως, κι αυτοί που είπαν "όχι", διαθέτουν όλες τις εγκαταστάσεις τους, βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, για να διενεργείται αυτός ο πόλεμος και γι' αυτό και ζητούν συμμετοχή στη λεία.

Η πρώτη μας υποχρέωση είναι, μαζί με την πάλη κατά του πολέμου ενάντια στο Ιράκ, να αποκαλύψουμε στο λαό το μεγάλο ψέμα της ελληνικής κυβέρνησης ότι δήθεν δε συμμετέχουμε στον πόλεμο. Η βάση της Σούδας πρέπει να κλείσει. Θα την κλείσουμε εμείς, ο λαός. Γι' αυτό και ο αγώνας για την ειρήνη πρέπει να συνδυαστεί με το γενικότερο πολιτικό αγώνα για βαθιές αλλαγές στην Ελλάδα, για αλλαγές που θα επιβάλουν οι λαοί σε κάθε χώρα. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή, Ελληνες φιλειρηνιστές, πατριώτες και δημοκράτες να βγαίνουν στους δρόμους, να απεργούν, να λένε "όχι" στον πόλεμο με το ένα χέρι, και με το άλλο χέρι να ανέχονται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να τηρούν τις λεγόμενες συμβατικές τους υποχρεώσεις. Πρέπει να τιμωρήσουμε και τα δυο αυτά κόμματα, πρέπει να σπάσουν τα μούτρα τους στην Ελλάδα, πρέπει να αλλάξουμε την κατάσταση, αλλιώς θα είμαστε μόνο θεωρητικοί φιλειρηνιστές κι όχι φιλειρηνιστές της πράξης. Ο πόλεμος σήμερα πρέπει να γίνει πόλεμος και στο εθνικό πεδίο, πόλεμος κατά του πολέμου, όπου κι αν εμφανίζεται, αγώνας σε κάθε χώρα. Μόνον τότε μπορούμε να υπηρετήσουμε την υπόθεση της ειρήνης, της κοινωνικής ευημερίας των λαών».