Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα με ευθύνη συνολικά του κράτους, της κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής, για την αποφυγή της εξάπλωσης των ζωονόσων ιδιαίτερα της ευλογιάς και του καταρροϊκού πυρετού που έχουν πλήξει τους νομούς της περιοχής, απαίτησε μεταξύ άλλων, στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας, η «Λαϊκή Συσπείρωση».

Στην τοποθέτηση των συμβούλων της σημειωνόταν αναλυτικά η κατάσταση πανελλαδικά και ειδικά για την περιοχή τονιζόταν: «Η νόσος εμφανίστηκε σε κοπάδια και στις 3 Περιφερειακές Ενότητες της Περιφέρειάς μας. Ιδιαίτερα έντονο είναι το φαινόμενο στον Δήμο Δυτικής Αχαΐας με χιλιάδες ζώα να θανατώνονται, ενώ η αγωνία και η απόγνωση των παραγωγών έχει χτυπήσει "κόκκινο".

Αυτό που βιώνουν σήμερα οι κτηνοτρόφοι της Περιφέρειάς μας αλλά και όλης της χώρας, είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής των αθρόων εισαγωγών κτηνοτροφικού κεφαλαίου αλλά και άλλων εμπορευμάτων, ευνοώντας τις συνθήκες διασποράς μολυσματικών ασθενειών, με βάση την ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έχει μετατρέψει τη χώρα σε "ξέφραγο αμπέλι" για λογαριασμό των μεταποιητικών και εμπορικών μονοπωλίων, τα οποία θησαυρίζουν από τις φτηνές, ανεξέλεγκτες, έως και παράνομες εισαγωγές».

Στάθηκε στις ευθύνες που υπάρχουν για τους υπευθύνους σημειώνοντας, μεταξύ άλλων και για τις ευθύνες της Περιφερειακής Αρχής: «...είναι μεγάλες γιατί και στον τομέα των κτηνιατρικών υπηρεσιών παρουσιάζονται μεγάλες ελλείψεις. Υπηρεσίες που ενταγμένες σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο θα είχαν ως καθήκον την γρήγορη και επιστημονική ενημέρωση των κτηνοτρόφων αλλά και θα στήριζαν το έργο της ιχνηλάτησης και του ελέγχου. Ετσι η μεν κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της αδιοριστίας και αφήνει κρίσιμους τομείς των υπηρεσιών απογυμνωμένους, η δε Περιφερειακή Αρχή δεν προβάλλει ως όφειλε ένα διεκδικητικό πλαίσιο επάνδρωσης των υπηρεσιών της, το προσωπικό της οποίας φθίνει χρόνο με τον χρόνο, οδηγώντας στην έμμεση ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, συντηρώντας κατά αυτόν τον τρόπο ένα "φθηνό" κράτος παροχής υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να διαμοιράζεται ο πλούτος που μαζεύει η κεντρική κυβέρνηση στους επιχειρηματικούς ομίλους».

Καταγγέλλοντας την πολιτική που θυσιάζει τις ανάγκες του λαού στον βωμό της κερδοφορίας, κάλεσε και σε οργάνωση του αγώνα των αγροτοκτηνοτρόφων μέσα από τους συλλόγους τους, σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.