Πριν κάποια χρόνια, όταν ήμουν πολύ μικρός, κάποιοι πολιτικοί εκείνης της εποχής εκριναν πως η χώρα μας θα έπρεπε να είναι μέλος της ενωμένης Ευρώπης, που τότε παρουσιαζόταν ως μονόδρομος για τα συμφέροντα των πολιτών της. Κάποιοι αντέδρασαν και κάποιοι πανηγύριζαν για το «μεγάλο αυτό επίτευγμα».

Στην πορεία βέβαια των χρόνων η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδείχθηκε πως είναι καθαρά Ενωση του κεφαλαίου. Ακόμη και πολιτικοί, που το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ίδιο συνδικάτο» σαν σύνθημα το καπηλεύτηκαν και το φώναζαν από μπαλκόνια προεκλογικών συγκεντρώσεων- βλέπε ΠΑΣΟΚ (στις αποθήκες της Ενωσης αχνοφαίνονται ακόμη)-, στη συνέχεια μόλις πήραν την εξουσία στα χέρια τους συμφιλιώθηκαν με την ιδέα του ευρωμονόδρομου, που πλέον είχε ανοίξει διάπλατα. Ακόμη και αυτοί, που έσκιζαν μνημόνια και βάραγαν νταούλια πριν λίγα χρόνια, ξέχασαν γρήγορα τον επαναστατικό τους λόγο και συμβιβάστηκαν. Το μόνο που από τότε που ήμουν μικρός μέχρι σήμερα που έχουν ασπρίσει τα μαλλιά μου είναι σταθερό στις τοποθετήσεις του απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι το ΚΚΕ.

Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα που οι οραματιστές της ΕΕ έχουν την εξουσία στα χέρια τους και κυβερνούν τη χώρα αυτή. Στα 40 και πλέον αυτά χρόνια έχει υποβαθμιστεί το βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Υπάρχει υποστελέχωση στο δημόσιο σύστημα υγείας, ιδιωτικοποίηση της παιδείας, λίγες και κακοπληρωμένες δουλειές.

Εμείς που επιλέξαμε να ζήσουμε στην επαρχία και στον τόπο που γεννηθήκαμε βλέπουμε πώς και η ατάκα της «αποκέντρωσης» ήταν ένα τέχνασμα.

Ως αυτοαπασχολούμενοι έμποροι και βιοτέχνες δίνουμε καθημερινά αγώνα επιβίωσης. Οι ώρες εργασίας ξεπερνούν κατά πολύ το οκτάωρο και πολλές φορές χρειάζεται να εργαστούμε για περισσότερο από 12 ώρες. Με λύπη διαπιστώνουμε πώς όσο περνάει ο καιρός οι συνάδελφοι κρατούν τις επιχειρήσεις τους ανοιχτές ελπίζοντας πως θα βγουν στη σύνταξη. Νέοι δεν τολμούν να επιχειρήσουν καθώς οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Τα πολυκαταστήματα που πλέον δραστηριοποιούνται και σε μικρές πόλεις συσσωρεύουν τα λίγα χρήματα που έχουν συμπολίτες μας. Οι βιομηχανικοί εργάτες, κακοπληρωμένοι με εξοντωτικά ωράρια, δεν θα τα έβγαζαν πέρα εάν δεν είχαν και τις αγροτικές εργασίες.

Ακόμη και τις ημέρες των εορτών, που πληρώνονται το δώρο και ανεβαίνει το εισόδημα τους, εργοστάσια που εδρεύουν στην πόλη της Αταλάντης, προτρέπουν τους εργαζόμενους να φύγουν εκτός της πόλης με προπληρωμένες κάρτες σε επώνυμες πολυεθνικές της αρεσκείας τους. Σε μας μένει το φουγάρο με το μαύρο σύννεφο και τα υγρά λύματα που υπερχειλίζουν και τρέχουν ανεξέλεγκτα μέσα σε γεωργικές καλλιέργειες υποβαθμίζοντας τα προϊόντα της περιοχής. Ολα αυτά βέβαια γίνονται με την ανοχή των τοπικών αρχόντων, οι οποίοι τους επιβραβεύουν και παρασημοφορούν με βραβεύσεις, πλακέτες σε πλατείες και δημόσιες ευχαριστίες.

Ως ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να μεταναστεύσουμε. Το νέο φορολογικό είναι μία καινούργια θηλιά στο λαιμό μας: 50% προκαταβολή, όχι αφορολόγητο, τέλος επιτηδεύματος, το ΚΕΑΟ σε αφήνει ανασφάλιστο για λογιστικό υπόλοιπο λίγων ευρώ, ποινικοποιούν τυχόν χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία των αυτοαπασχολούμενων.

Η κυβέρνηση των λίγων έδωσε λύση και στους αγρότες να επενδύσουν σε φωτοβολταϊκά. Εχουμε φτάσει στο σημείο εκεί όπου οι πατεράδες μας παρήγαγαν τροφή από τη γη, να παράγουμε ενέργεια που μας την επιστρέφουν σε τέτοια τιμή που είναι απαγορευτική να τη χρησιμοποιήσουν οι αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι βιοτέχνες.

Το κόστος παραγωγής είναι δυσβάσταχτο και αυτό μετακυλιεται στα προϊόντα, που μέχρι να φτάσουν στον τελικό καταναλωτή υπερδιαπλασιάζονται οι τιμές τους.

Η «καλή' ΕΕ προστάζει με τις νέες οδηγίες της: ο φτωχός νότος να παράγει βιολογικά και να εξάγει τα προϊόντα στον πλούσιο βορρά με εξευτελιστικές τιμές. Τα βουνά της Λοκρίδας έχουν γεμίσει με ανεμόμυλους παραγωγή ενέργειας. Μόνο που με αυτόν τον τρόπο έχει αλλάξει το μικροκλίμα της περιοχής.

Τα νέα παιδιά κάθε καλοκαίρι μεταμορφώνονται σε σερβιτόρους της Ευρώπης καθώς αναγκάζονται να εργάζονται σε άθλιες συνθήκες σε τουριστικά καταλύματα.

Για να μη σας κουράζω, αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που μας αναγκάζουν να ενώσουμε τις φωνές μας. Οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι και βιοτέχνες της Αταλάντης με τους αγρότες και τον αγροτικό σύλλογο Αταλάντης, με το σωματείο της ΕΖΑ, το συνδικάτο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φθιώτιδας, το συνδικάτο Τροφίμων και Ποτών, το Σωματείο της ΛΑΡΚΟ.

Από κοινού έχουμε δημιουργήσει ένα μέτωπο αντίστασης - αντίδρασης σε πολιτικές που έχουν ως σκοπό την υποβάθμιση των ζώων μας. Επειδή έχουμε μάθει να δουλεύουμε ξέρουμε και να μαχόμαστε. Ολον αυτόν τον καιρό που είμαστε στους αγώνες, μαζί με τους αγρότες στα μπλόκα, με τους αυτοαπασχολούμενους στις απεργιακές κινητοποιήσεις και στις πλατείες, και τους ηρωικά μαχόμενους εργαζόμενος της ΛΑΡΚΟ δεν είδαμε κανέναν κυβερνητικό πολιτικό από την υπουργομάνα Φθιώτιδα. Κοντά μας ήταν μόνο το ΚΚΕ. Για αυτό συστρατεύομαι το ΚΚΕ και καλώ και όλους τους συναδέλφους στον αγώνα για ενίσχυση του ΚΚΕ στο συνεχή αγώνα ενάντια στη αντιδραστικές πολιτικές ΕΕ και εγχώριου κεφαλαίου.

Σύντροφοι του ΚΚΕ συνεχίστε δυναμικά και είμαστε και εμείς μαζί σας»