Ούτε κουβέντα δεν είπε ο υπουργός για το γεγονός ότι επί δύο μήνες ο καρκινοπαθής έψαχνε τη θεραπεία του και δεν την έβρισκε, υποφέροντας από τους πόνους και την απελπισία. Οπως δεν έβρισκε και pet scan για να διαπιστώσει αν υπάρχει διασπορά του καρκίνου και τι άλλη θεραπεία χρειαζόταν. Στενοί συγγενείς του καταγγέλλουν ότι σ' αυτό το διάστημα ο όγκος μεγάλωσε και έγινε ανυπόφορος, ενώ έπρεπε να τρέξει (και να πληρώσει) στον ιδιωτικό τομέα ακόμα και για τα στοιχειώδη. Οι καταγγελίες αυτές δεν είναι άγνωστες ούτε πρωτόγνωρες. Η πλειοψηφία των καρκινοπαθών έχουν να διηγηθούν μια τέτοια ιστορία. Το απονενοημένο διάβημα αναδεικνύει τελικά την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δημόσιο σύστημα Υγείας, από την πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Κι όσο περισσότερο πασχίζουν να την εξωραΐσουν ο υπουργός και η κυβέρνηση, ενοχοποιώντας ακόμα και τους ίδιους τους άρρωστους, τόσο εκτίθενται για τις εγκληματικές ευθύνες τους στην ταλαιπωρία χιλιάδων ανθρώπων, καρκινοπαθών και μη.