Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ φτάνει σήμερα εδώ στην Πάτρα, στην Αχαΐα, και απευθύνεται σε κάθε εργάτη, άνεργο και άνθρωπο του μόχθου, σε κάθε νέο παιδί και γυναίκα της λαϊκής οικογένειας.

Σε όλους αυτούς λέμε καθαρά με το χέρι στην καρδιά:

Ηρθε η ώρα όλοι εσείς που ανησυχείτε και δεν συμβιβάζεστε με τη σημερινή κατάσταση, που πλέον έχετε την πείρα και ξέρετε πως δεν υπάρχουν «σωτήρες», όλοι εσείς που αναζητείτε διέξοδο γιατί «δεν βολεύεστε με λιγότερο ουρανό», να πάρετε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Τώρα ήρθε η ώρα για όλους και όλες εσάς να κάνετε το βήμα, αυτό που πριν δεν είχατε καν σκεφτεί ή μπορεί να είχατε απορρίψει, να σταθείτε στο πλάι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Αυτό το αποφασιστικό βήμα μπροστά μπορεί σήμερα να ενισχύσει την προσπάθεια που κάνει το Κόμμα μας για να δυναμώσει:

-- Η συλλογική οργάνωση, ο αγώνας

-- Η συσπείρωση δυνάμεων

-- Ο συντονισμός της πάλης για όλα τα καυτά και επείγοντα προβλήματα.

Αυτό το αποφασιστικό βήμα μπροστά μπορεί σήμερα να συμβάλει στη μάχη που δίνουμε καθημερινά:

-- Για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης.

-- Για να μείνουν στα χαρτιά οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι, όπως είναι ο νόμος - έκτρωμα του Χατζηδάκη και παλιότεροι νόμοι που παραμένουν σε ισχύ.

Αυτό το αποφασιστικό βήμα μπροστά θα δυναμώσει τη συζήτηση που έτσι κι αλλιώς γίνεται στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές:

«Υπάρχει εναλλακτική; Και ποια είναι αυτή»; «Μπορούμε να ζήσουμε μακριά από τη μιζέρια, το άγχος και την αβεβαιότητα για το αύριο; Και πώς θα τα καταφέρουμε»; «Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα απολαμβάνοντας τον πλούτο που εμείς παράγουμε, όλα τα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας;».

Το ΚΚΕ απαντά: Ναι, μπορούμε!

Αυτή τη συζήτηση ανοίγουμε, θέτοντας στο επίκεντρο του προβληματισμού όλων μας το ζήτημα των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών, των αιτιών που αυτές οι ανάγκες όχι μόνο δεν ικανοποιούνται, αλλά συνεχώς υποβαθμίζονται και υπονομεύονται.

Αλλά ταυτόχρονα και πώς θα ανοίξουμε τον δρόμο για την πραγματική ικανοποίησή τους.

Για όλους αυτούς τους λόγους, το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ απευθύνεται και προσωπικά στον καθένα σας για να πάρετε τη θέση σας δίπλα μας στο εργατικό σωματείο, στην επιτροπή αγώνα, στον επιστημονικό σύλλογο, στον σύλλογο των αυτοαπασχολούμενων, στη συντονιστική επιτροπή φορέων, στον μαζικό φορέα της γειτονιάς.

Χωρίς περιστροφές σας λέμε πως το Κάλεσμα γράφει επάνω το όνομά σας.

Το όνομα του καθένα και της καθεμιάς, που μπορεί πλέον να κατανοήσει πως η διέξοδος για τον λαό δεν βρίσκεται ούτε έξω, ούτε πάνω, ούτε μακριά από τον λαό, αλλά στον ίδιο τον λαό και τους αγώνες του.

Είναι αυτό που πολύ εύστοχα λέμε, με το σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στις μεγάλες και σκληρές μάχες του προηγούμενου διαστήματος: Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό!

Αυτή η φράση γεννήθηκε μέσα στην πανδημία, στη μάχη που δίνουμε και εδώ στην Πάτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής. Στη μάχη για να παρθούν τα αναγκαία μέτρα προστασίας μέσα στα εργοστάσια, στα γραφεία, στις υπηρεσίες, παντού. Οπως και το να γίνονται συχνά διαγνωστικά τεστ με ευθύνη της εργοδοσίας. 'Η στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όπου και εδώ στην Πάτρα συνωστίζονται καθημερινά οι φοιτητές για να πάνε στο Πανεπιστήμιο. Στα σχολεία όπου εν μέσω πανδημίας δημιουργούνται τμήματα «μαμούθ», των 27 και 28 μαθητών, τουλάχιστον σε 30 σχολεία της περιοχής.

Δίνουμε τη μάχη για να στηριχθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας, με δεδομένο ότι και εδώ στην Αχαΐα, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα, βρίσκεται σε οριακό σημείο, έτοιμο να καταρρεύσει.

Από το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο του Ρίου, το οποίο διαχειρίζεται όλα τα σοβαρά περιστατικά της Δυτικής Ελλάδας και των Ιόνιων Νησιών, πολλές φορές και της Ηπείρου, με τραγικές ελλείψεις σε εκατοντάδες γιατρούς και άλλο προσωπικό, μέχρι το Νοσοκομείο του «Αγίου Ανδρέα», με επίσης μεγάλες ελλείψεις. Αλλά και το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων, ένα νοσοκομείο κρίσιμης σημασίας, αφού πρόκειται για παιδιά. Το οποίο απαξιώθηκε από όλες τις κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα σήμερα να μη λειτουργούν βασικές κλινικές και τα χειρουργεία να υπολειτουργούν.

Στα νοσοκομεία της Πάτρας αποτυπώνεται με τον πλέον τραγικό τρόπο η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, που έχουν για «ευαγγέλιο» όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν, μηδενός εξαιρουμένου. Μια πολιτική που αντιμετωπίζει ως «κόστος» την υγεία του λαού, γιατί θέλει να αφήσει το πεδίο ελεύθερο για το κέρδος των μεγαλοεπιχειρηματιών της Υγείας.

Καμία κυβέρνηση δεν είναι «αθώα του εγκλήματος».

-- Νοσοκομεία έκλεισε η ΝΔ όταν συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ, νοσοκομεία θέλει να κλείσει και τώρα η ΝΔ με το «νέο ΕΣΥ».

-- Αυτά τα νοσοκομεία όχι μόνο τα άφησε κλειστά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρόσθεσε κι άλλα στη λίστα. Αυτή η λίστα περιλαμβάνει τα δύο κλειστά νοσοκομεία της Πάτρας (το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος αλλά και το 409).

Μάλιστα το Νοσημάτων Θώρακος, ένα νοσοκομείο με εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, που εξυπηρετούσε όλη τη Δυτική Ελλάδα και θα μπορούσε να συμβάλει τα μέγιστα στη μάχη της πανδημίας, λόγω της ειδικότητάς του, δεν το έκλεισε η ΝΔ αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Η μάχη αυτή συνεχίζεται ιδιαίτερα τώρα, που η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον αδιέξοδο διαχωρισμό εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, μόνο ως άλλοθι για να μη στηρίζει το δημόσιο σύστημα Υγείας, για να μην παίρνει τα αναγκαία μέτρα στους κρίσιμους χώρους διασποράς, όπου όλοι συνωστίζονται, και οι μεν και οι δε.

Κι όλα αυτά τη στιγμή που την ανάγκη των παραπάνω μέτρων επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η προστασία από το εμβόλιο δεν ισχύει εσαεί.

Είκοσι μήνες έχουν περάσει, υπάρχει και η πείρα και η επιστημονική γνώση για το τι πρέπει να γίνει. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες για την κυβέρνηση.

Τώρα ο λαός μας έχει ανάγκη από ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου και δωρεάν εμβολιασμού, επιστημονικά τεκμηριωμένη εμβολιαστική εκστρατεία με εξαντλητική, προσωποποιημένη ενημέρωση και κέντρο ελέγχου και φαρμακοεπαγρύπνησης!

Τώρα χρειάζεται επίταξη των μεγάλων επιχειρηματικών μονάδων Υγείας, αλλά η κυβέρνηση εξακολουθεί να τους χρυσοπληρώνει και δείχνει την πυγμή της σε λίγους ιδιώτες γιατρούς!

Τώρα χρειάζεται ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας με μόνιμο προσωπικό, κι ας αφήσουν αυτά που ξέρουν, ότι δεν υπάρχουν γιατροί για να προσλάβουν!

Το σύνθημα «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό» είναι ένα σύνθημα που δοκιμάζεται καθημερινά, αλλά και επιβεβαιώνεται μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που διεξάγεται ένας σκληρός ταξικός αγώνας για να μην εφαρμοστεί ο νόμος Χατζηδάκη, που κλιμακώνει την επίθεση στο 8ωρο, συνολικά στον εργάσιμο χρόνο, αλλά και απέναντι στη συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη.

Ξέρουμε ότι είναι μια δύσκολη μάχη, αλλά θα τη δώσουμε και θα την κερδίσουμε. Είναι δύσκολη, ιδιαίτερα όταν ήδη έχει διαμορφωθεί ένα εργασιακό τοπίο ακόμα πιο εχθρικό για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι οποίοι σε μια περιοχή με μεγάλη ανεργία αλλά και φτώχεια, όπως είναι η Πάτρα, όσοι καταφέρνουν να βρουν δουλειά δουλεύουν με χαμηλούς μισθούς, με μισή ασφάλιση, ενώ η εντατικοποίηση και η έλλειψη μέτρων ασφαλείας οδηγούν όλο και περισσότερο, και εδώ στην περιοχή, σε εργατικά «ατυχήματα».

Ακόμα και οι νέες μορφές εκμετάλλευσης, όπως η εργολαβική εργασία, που υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλεύουν με τους χειρότερους όρους, χωρίς Συλλογική Σύμβαση, αλλά και η τηλεργασία, αυτό το «νέο φρούτο» που απομονώνει τον εργαζόμενο από τους συναδέλφους και όχι μόνο, δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στη δράση των εργαζομένων, των ίδιων των σωματείων.

Με αυτές τις δυσκολίες πρέπει να αναμετρηθούμε.

Και θα το κάνουμε.

Με την ακούραστη δουλειά των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, για να σηκώσουν οι εργάτες κεφάλι, να εμπιστευτούν τη δύναμή τους, τη δύναμη της συλλογικής οργάνωσης.

Να σκεφτούν πως αν ένα κλαρί λυγίζει και σπάει, ένα δεμάτι από κλαριά δύσκολα λυγίζει και ακόμα πιο δύσκολα σπάει.

Είμαστε αισιόδοξοι, γιατί εδώ στην Πάτρα δίνουμε μια σκληρή μάχη και θα την κερδίσουμε.

Η μάχη για να είναι το Εργατικό Κέντρο της Πάτρας αποκούμπι των εργαζομένων, κόντρα στην εργοδοσία και τα τσιράκια της.

Η μάχη για να απαλλαγούν τα συνδικάτα, το Εργατικό Κέντρο, οι εργαζόμενοι από τους νόθους και τους εργατοπατέρες, από τα παράσιτα.

Κι αυτή η μάχη ήδη είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη συνολικά για το εργατικό κίνημα.

Ξέρουμε επίσης πως η μάχη για να μείνει ανενεργός ο νόμος Χατζηδάκη είναι μια δύσκολη μάχη, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε με βασανιστική, επίπονη, ανυποχώρητη δουλειά.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω. Εχουμε μπροστά μας ανήφορο.

Για να δανειστώ κι εγώ τη φράση του Καζαντζάκη που δανείστηκε και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου:

«Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος, γιατί όταν όλα μοιάζουν εύκολα, μάλλον σε έχει πάρει ο κατήφορος».

Βήμα πίσω δεν έκαναν οι εργάτες της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και κέρδισαν.

Βήμα πίσω δεν έκαναν οι εργαζόμενοι της «e-food» και κέρδισαν.

Οπως και άλλοι εργαζόμενοι σε άλλους χώρους δουλειάς.

Εγιναν όλοι μια γροθιά μπροστά στον ταξικό αντίπαλο, με όπλο τη συσπείρωση στο σωματείο και την αλληλεγγύη συνεχίζουν.

Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Καθημερινά προκύπτουν και νέα αμείλικτα ερωτήματα:

-- Γιατί η ανεργία και η φτώχεια να είναι μόνιμη θηλιά για πολλούς σε μια χώρα με μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες και ικανό εργατικό και επιστημονικό δυναμικό;

-- Γιατί τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν μπροστά στο νέο κύμα ακρίβειας ακόμα και στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, το οποίο εξανεμίζει το εισόδημά τους;

-- Γιατί οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν πλέον πανάκριβο το ρεύμα, αλλά και τη θέρμανση;

Χιλιάδες είναι οι Πατρινοί που έκαναν τους τελευταίους μήνες αίτηση για ένταξη στο Κοινωνικό Τιμολόγιο, ενώ οι αυξήσεις στις μικρές επιχειρήσεις είναι τόσο μεγάλες που αντικειμενικά συσσωρεύονται χρέη τα οποία δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν.

Κι όλα αυτά ενώ - όπως μας λένε - οι επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας διαδέχονται η μία την άλλη.

Μάλιστα, τόσο στον Πατραϊκό Κόλπο όσο και ευρύτερα στο Ιόνιο έχουν δοθεί οι άδειες για την έρευνα και την εκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Επίσης αναπτύσσονται συνεχώς αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα.

Ενώ από τη χώρα μας περνάνε αγωγοί φυσικού αερίου. Από την περιοχή εδώ σχεδιάζεται να περάσει ο αγωγός «East Med», ευρωατλαντικών συμφερόντων, για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο στην Κεντρική Ευρώπη.

Αφήστε που μας λένε πως θα πρέπει να χαιρόμαστε που η Ελλάδα μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο...

Ομως εμείς ξέρουμε πως οι λαοί συνήθως έχουν άσχημα μπερδέματα όταν οι χώρες τους εμπλέκονται στα παιχνίδια των ανταγωνισμών για το ποιος θα βάλει στο χέρι αυτούς τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας.

Αλλά αυτές οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού, όταν τα μέσα παραγωγής, οι εγχώριες πηγές και η διανομή της Ενέργειας γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία.

Και τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και για άλλους τομείς:

-- Γιατί οι βιοπαλαιστές μικροεπαγγελματίες παλεύουν με τα χρέη που συσσωρεύτηκαν, και από την πανδημία, μέχρι σήμερα και απειλούνται με λουκέτο;

-- Γιατί η εξεύρεση στέγης και εδώ στην Πάτρα, ιδιαίτερα για τα νέα ζευγάρια, εξελίσσεται σε πολύ σοβαρό πρόβλημα, αφού οι τιμές των ενοικίων έχουν πάρει «φωτιά», απαιτώντας ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματος των εργαζομένων;

-- Γιατί οι βιοπαλαιστές αγρότες της Αχαΐας δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τις αυξημένες τιμές στα γεωργικά εφόδια και στην Ενέργεια που καταναλώνουν, αλλά και λόγω των χαμηλών τιμών διάθεσης των προϊόντων τους;

Για παράδειγμα, οι σταφιδοπαραγωγοί έχουν να αντιμετωπίσουν την κατάρρευση της τιμής πώλησης της σταφίδας από τους ίδιους προς τους εμπόρους. Υπάρχουν αδιάθετοι τόνοι κορινθιακής μαύρης σταφίδας, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία εγγύηση για το αν θα διατεθούν, ενώ παίζονται και μια σειρά κερδοσκοπικά «παιχνίδια» στην πλάτη των αγροτών. Τι θα γίνει με όλο αυτόν τον κόσμο;

Αντίστοιχα προβλήματα έχουν και οι ελαιοπαραγωγοί, οι παραγωγοί κρασιού...

Για να μην πω για τις μεγάλες καταστροφές από τις πρόσφατες φωτιές και πλημμύρες, που πολλούς τους έχουν αφήσει χωρίς εισόδημα για τα επόμενα χρόνια.

-- Γιατί, για παράδειγμα, μια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας όπως η ΕΒΟ στο Αίγιο, συνολικά τα αμυντικά συστήματα να οδηγούνται στην απαξίωση και στο κλείσιμο, και η χώρα μας να δίνει έναν πακτωλό δισ. σε γαλλικές και αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες, με αντάλλαγμα μάλιστα τη συμμετοχή στα επιθετικά σχέδια αυτών των χωρών;

Η απάντηση βρίσκεται στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

Βρίσκεται σε αυτήν την κοινωνική οργάνωση, σε αυτό το κοινωνικό - οικονομικό - πολιτικό σύστημα που θυσιάζει τις σύγχρονες ανάγκες στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους και του αδηφάγου καπιταλιστικού ανταγωνισμού.

Η απάντηση βρίσκεται στον χαρακτήρα αυτού του κράτους, που είναι ένα κράτος εχθρικό απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, γιατί είναι το κράτος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, και γι' αυτό είναι φτιαγμένο να θωρακίζει τα κέρδη τους.

Γι' αυτό όταν πρόκειται να ανακουφίσει την εργατική - λαϊκή οικογένεια είναι ανύπαρκτο, όταν πρόκειται να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή εμφανίζεται γυμνό από προσωπικό και μέσα, δυσκίνητο, όταν όμως πρόκειται για τις επενδύσεις και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου είναι στελεχωμένο, ικανότατο, ταχύτατο και αποτελεσματικό.

Με αντίπαλο το αστικό κράτος, οι κομμουνιστές και οι άλλοι αγωνιστές στη δημοτική αρχή της Πάτρας προσπαθούν να είναι στο πλευρό των εργαζομένων, να είναι στήριγμα στους αγώνες τους. Μέσα σ' αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες αγωνίζονται να λύσουν χρόνια προβλήματα, υπερασπίζονται τα λαϊκά δικαιώματα, παλεύουν να υπάρχει ζωή στις γειτονιές. Προσπαθούν να ανακουφίσουν τους άνεργους, τις φτωχές λαϊκές οικογένειες.

Κι όλα αυτά όταν η κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους μειώνεται χρόνο με τον χρόνο, όπως και η χρηματοδότηση από τα κάθε λογής προγράμματα για έργα και υποδομές που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, οι οποίες, λόγω και της πανδημίας, μεγαλώνουν.

Και, φυσικά, μέρος του πολιτικού προβλήματος είναι οι κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτό το σύστημα και διαχειρίζονται την κρατική εξουσία.

Και αυτό αφορά τόσο τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πάω πολύ πίσω.

Αφορά και επόμενες, ανεξάρτητα με τι μανδύα θα εμφανιστούν.

Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη φορά άλλαξε φωτοστέφανο, έβγαλε αυτό της «ελπίδας» και φόρεσε αυτό της «προόδου»...

Αφού πήρε την ελπίδα του λαϊκού, αριστερού, προοδευτικού κόσμου και την έκανε την πιο κοφτερή λεπίδα των δικαιωμάτων του, τώρα παίρνει την πρόοδο, μια έννοια που έχει κακοποιηθεί ήδη από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, για να τη φέρει στα μέτρα μιας βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής.

Η διακυβέρνησή του - λέει - «θα είναι διαφορετική αυτήν τη φορά, γιατί τώρα δεν έχει δεσμεύσεις»!

Σοβαρά τώρα;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλήθεια, δεν δεσμεύεται από τη στρατηγική, τις συμφωνίες και τις αποφάσεις της ΕΕ;

-- Δεν δεσμεύεται από το Ταμείο Ανάκαμψης, που έχει δέσει χειροπόδαρα τις επόμενες γενιές;

-- Δεν δεσμεύεται από τη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», το όχημα για να επανακτήσουν κέρδη τα μονοπώλια στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος;

-- Δεν δεσμεύεται από τη δήθεν αμυντική Συμφωνία με τις ΗΠΑ, που ο ίδιος προετοίμασε, και μια ολόκληρη χώρα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο;

Αν σε όλες τις πόλεις όπου πλέον θα εγκατασταθούν στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ μπουν ταμπέλες, τότε θα γράφουν: «Θεμελιώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, αποπερατώθηκε επί ΝΔ».

Και μετά μας λέει ότι δεν έχει δεσμεύσεις.

Κι όμως μοιράζεται με τη ΝΔ τις ίδιες στρατηγικές δεσμεύσεις.

Οι προτάσεις που κάθε τρεις και λίγο κάνει στην κυβέρνηση της ΝΔ, για υπουργούς κοινής αποδοχής, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεσμεύεται - ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές - από την ίδια πολιτική με τη ΝΔ.

Σε όλες τις κρίσιμες στιγμές για τον λαό ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Τι να πρωτοθυμηθούμε;

-- Το «θα λογαριαστούμε μετά» που πέταξε στην αρχή της πανδημίας για να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου, όπως ήθελε η ΝΔ;

-- Την ψήφιση πάνω από τα μισά άρθρα του νόμου Χατζηδάκη, που τόλμησε να παρουσιάζει η ΝΔ ως φιλεργατικό, τα οποία στην πραγματικότητα τον νομιμοποιούσαν;

-- Την προσφορά συναίνεσης μετά τη μεγάλη καταστροφή από τις πυρκαγιές στη Βόρεια Εύβοια, για να πάει η συζήτηση στα επιχειρηματικά σχέδια πάνω στα καμένα, όπως επίσης επεδίωκε και η κυβέρνηση της ΝΔ;

Εδώ στην Πάτρα ζουν και οι απλοί άνθρωποι του μεροκάματου που τα προηγούμενα χρόνια στήριξαν το ΠΑΣΟΚ, και μετά άλλοι ακούμπησαν στη ΝΔ ή στον ΣΥΡΙΖΑ, ή έμειναν άστεγοι πολιτικά. Σήμερα κάποιοι απ' αυτούς σκέφτονται να συμβάλουν να αναστηλωθεί ένα κόμμα, μία πολιτική δύναμη η οποία βαρύνεται με μεγάλες ευθύνες για την πορεία αυτού του τόπου κι αυτού του λαού, μόνο που η αναστήλωση του ΠΑΣΟΚ σπρώχνεται από τα ίδια τα επιτελεία του συστήματος.

Τελευταία μάλιστα κυκλοφορούν και διάφορα αστειάκια του τύπου «Με το ΠΑΣΟΚ περνάγαμε καλύτερα»...

Στο ερώτημα ποιοι «πέρναγαν καλύτερα», ακόμα και σε προηγούμενες δεκαετίες, που και τα περιθώρια του καπιταλισμού ήταν διαφορετικά, αλλά και η πίεση από τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού ήταν μεγάλη, η απάντηση βέβαια δεν είναι «όλοι»!

Λέμε, λοιπόν, στους απλούς ανθρώπους που και εδώ στην Πάτρα ακολουθούσαν για χρόνια το ΠΑΣΟΚ και το εγκατέλειψαν στα χρόνια των μνημονίων:

-- Οι λόγοι που το εγκαταλείψατε ισχύουν στο ακέραιο και σήμερα. Το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ παραμένει το ίδιο και απαράλλαχτο αστικό κόμμα, όπως τέτοια είναι και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, στα οποία μετακινήσατε τις ελπίδες σας.

-- Αν όλα ξεκινούν από την προσδοκία σας το ΚΙΝΑΛ να ξαναγίνει το μεγάλο ΠΑΣΟΚ, η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη», δείτε πώς αλληθωρίζουν οι υποψήφιοι πρόεδροί του, άλλος προς τη ΝΔ κι άλλος προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σας λέμε ειλικρινά: Για άλλη μια φορά θα διαψευστείτε.

Γιατί η στήριξή σας σε αυτό το κόμμα, την επόμενη μέρα, θα γίνει εκ νέου στήριξη μιας νέας αντιλαϊκής κυβέρνησης, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με κορμό τη ΝΔ.

Ομως από την πείρα σας ξέρετε πως δεν υπάρχουν «σωτήρες», ούτε νέοι ούτε παλιοί.

Υπάρχει ο λαός που αν το αποφασίσει μπορεί ο ίδιος να σώσει τον εαυτό του.

Σκεφτείτε, λοιπόν, να κάνετε και μια επιλογή που ίσως πριν δεν είχατε σκεφτεί: Να συμπορευτείτε στους αγώνες με το ΚΚΕ, με τους κομμουνιστές.

Οι προσδοκίες σας από αυτήν την επιλογή είναι οι μόνες που δεν πρόκειται να διαψευστούν!

Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να σας διαψεύσει.

Βεβαίως, πέρα από γνωστούς στυλοβάτες του συστήματος υπάρχουν και αναχώματα, για παράδειγμα το ΜέΡΑ25, που μάλιστα πριν λίγες μέρες εδώ από την Πάτρα, που έκαναν κάτι σαν συνέδριο, με τους γνωστούς μονολόγους, ο κ. Βαρουφάκης αφιέρωσε τη μισή του ομιλία σχεδόν στο ΚΚΕ.

Δεν ξέρουμε αλήθεια τι τον ώθησε σε αυτό, αυτό που ξέρουμε είναι ότι ξεπατίκωσε διάφορες λαθροχειρίες σε βάρος του ΚΚΕ. Ορισμένες γνωστές και παλιές, κάποιες πιο μοντέρνες ή μεταμοντέρνες. Εκτός από όλα τα υπόλοιπα, είπε ότι το ΚΚΕ δεν κάνει ρεαλιστικές προτάσεις για το σήμερα και ότι δήθεν χρειάζεται μια «έξυπνη πολιτική», ένα «κόλπο» που θα οδηγήσει στη ριζοσπαστικοποίηση...

Προτείνουμε - λέει για το ΜέΡΑ25 - λύσεις που μπορούν να υλοποιηθούν εντός του συστήματος αλλά... το «σύστημα» δεν θα τις εφαρμόσει και τότε αυτό θα οδηγήσει στη ριζοσπαστικοποίηση!

Τέτοια ευφυολογήματα φυσικά δεν κάνουν τα αστικά επιτελεία, το σύστημα, να στενοχωριούνται, πολύ περισσότερο να ανησυχούν!

Και όλα αυτά μάλιστα τα έλεγε για το ΚΚΕ, μπροστά σε καμιά τριανταριά φοιτητές, μετά τη συνάντησή του με τον δήμαρχο της Πάτρας, που είναι η ζωντανή απόδειξη ότι το ΚΚΕ αξιοποιεί όλα τα περιθώρια για να ανακουφίσει τον λαό.

Και το παράδειγμα δεν είναι το μόνο.

Η αλήθεια είναι ότι τίποτα καινούργιο δεν μας λέει η μεθοδολογία αυτή του Βαρουφάκη. Αλλωστε, είναι γνωστός ο ρόλος του ως υπουργού των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Είναι παλιό το παραμύθι των σοσιαλδημοκρατικών, ρεφορμιστικών, ευρωκομμουνιστικών δυνάμεων, που δήλωναν ότι κατά βάθος είναι επαναστάτες, κατά βάθος δουλεύουν για την ανατροπή του καπιταλισμού, απλά το κάνουν δήθεν με πιο έξυπνο τρόπο, από τα μέσα και από τα πάνω, σε σχέση με τους «αδιόρθωτους», «δογματικούς» κομμουνιστές, που μιλάνε για ρήξεις και συγκρούσεις.

Βεβαίως η ιστορική πείρα τα έχει κάνει όλα αυτά φύλλο και φτερό!

Αποδεικνύεται ότι δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά τον «ρεαλισμό» της υποταγής στα ασφυκτικά όρια του διεφθαρμένου συστήματος, σερβιρισμένα με άλλη ταμπέλα.

Φίλες και φίλοι,

Το Κάλεσμά μας απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο, ανεξάρτητα από ποια πολιτική αφετηρία μάς προσεγγίζει, ανεξάρτητα πού ο ίδιος τοποθετεί πολιτικά τον εαυτό του.

Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι και όλες σε όλα. Ακόμα και στις λεπτομέρειες. Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να έχει τις επιμέρους δικές του σκέψεις και προβληματισμούς.

Σας καλούμε να στηρίξετε με τη δράση σας αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία που παίρνει το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματικά ελπιδοφόρα διέξοδο για το σήμερα και το αύριο.

Για τις εξεγέρσεις του μέλλοντός μας, τον σοσιαλισμό!