«Δεν δίνουμε τη μάχη για να χάσει το σχέδιο του αντιπάλου μας, αλλά για να κερδίσει το δικό μας», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζοντας τη «δεξαμενή σκέψης» που θα τον πλαισιώνει, ώστε να θυμίζει στην αστική τάξη ότι έχει και το «know how» (τον τρόπο) προκειμένου να αναλάβει τη διακυβέρνηση για λογαριασμό της. Περιττή βέβαια η διευκρίνιση, καθώς το σχέδιο του «αντιπάλου» τους και το δικό τους μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό: Είτε πρόκειται για τις «πράσινες» και «ψηφιακές» μπίζνες, για τις οποίες μίλησε ο Αλ. Τσίπρας, είτε για τις «τομές» στην Παιδεία, ώστε να ευθυγραμμίζεται με τις αντιλαϊκές προτεραιότητες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, είτε για την «ενίσχυση της θέσης της χώρας στο διεθνές πεδίο», που περνάει μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Για όλα αυτά επιστρατεύονται ένθεν κακείθεν οι διάφοροι «ειδικοί». Οχι για να υπηρετήσουν με τις γνώσεις και την επιστημοσύνη τους τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά ως απολογητές της αντιλαϊκής στρατηγικής, ώστε να εμπεδώνεται στον λαό ότι αυτή είναι η «επιστημονική αλήθεια» και δεν χωράει αμφισβήτηση.