Αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε χτες με τον Συνήγορο του Πολίτη, Γ. Καμίνη, ο οποίος αμέσως μετά δήλωσε μεταξύ άλλων: «Τίθεται ένα γενικότερο ζήτημα προστασίας δικαιωμάτων, το οποίο είναι στενά συνδεδεμένο με το θέμα των συναθροίσεων. Πρέπει να θυμίσω ότι στο άρθρο 11 του Συντάγματος προβλέπονται οι προϋποθέσεις, υπό τις οποίες ασκείται ελεύθερα το δικαίωμα της συνάθροισης, προβλέπεται και η ψήφιση ενός νόμου. Δυστυχώς η δημοκρατική πολιτεία, ακόμα μετά από 35 χρόνια ισχύος του Συντάγματος, δεν έχει κατορθώσει να ψηφίσει ένα νόμο για τις διαδηλώσεις, που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων. Και των ανθρώπων οι οποίοι δημόσια διαδηλώνουν τις πεποιθήσεις τους αλλά και αυτών των υπολοίπων, των οποίων ενδεχομένως να κινδυνεύει η ιδιοκτησία, οι επιχειρήσεις τους»...

Δίκη προθέσεων του κ. Καμίνη δεν κάνουμε. Με αφορμή όμως τη δήλωση αυτή έχει αξία να υπενθυμίσουμε τις προθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων για το ζήτημα των «συναθροίσεων» και των διαδηλώσεων. Κι αυτές ήταν στην κατεύθυνση της παραπέρα περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στην κατεύθυνση χτυπήματος του κινήματος και περιορισμού των κινητοποιήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ο σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη που στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε έτοιμο το σχετικό νομοσχέδιο χωρίς να προλάβει ποτέ να το καταθέσει. Οταν, λοιπόν, ανακινείται μια τέτοια συζήτηση είναι βέβαιο ότι λειτουργεί υποστηρικτικά σε υπαρκτούς από καιρό σχεδιασμούς σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Πολύ δε περισσότερο που με μια κυβέρνηση η οποία πολιτικά εκπροσωπεί και εκφράζει την άρχουσα τάξη και τα συμφέροντά της, είναι τουλάχιστον αφέλεια να περιμένει κανείς ένα νόμο που θα υποβοηθά το δικαίωμα στην απεργία και στη διαδήλωση εναντίον της αντεργατικής της πολιτικής και συγχρόνως θα εγγυάται τα δικαιώματα των μικρομεσαίων, αυτοαπασχολούμενων, κλπ., τα οποία με την πολιτική της «στραγγαλίζει»....